குல தெய்வமான ரங்கநாதரை வழிபட்ட ராமபிரான்
गते पुरोहिते रामः
स्नातो नियतमानसः |
सह पत्न्या विशालाक्ष्या
नारायणमुपागमत् ||
- वाल्मीकि रामायण
கதே புரோஹிதே ராம:
ஸ்நாதோ நியத மானஸ: |
சஹ பத்ன்யா விசாலாக்ஷ்யா
நாராயணம் உபாகமத் ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
நாளை பட்டாபிஷேகத்துக்கு தயாராக இருக்க, அன்றைய இரவு விரதத்தில் இருந்து தர்ப்பைபுல் படுக்குமாறு சொல்லி விட்டு புரோஹிதரான வசிஷ்டர் சென்றார். ராமபிரான் ஸ்நானம் செய்து விட்டு, விசாலமான கண்களை உடைய சீதா தேவியுடன் ஒருநிலைப்பாடுடன் தன் குலதெய்வமான நாராயணனை தியானித்தார்.
After Vasistha left, Rama took bath and meditated on Lord Narayana with undistracted mind along with his wide-eyed wife, Seetha.
प्रगृह्य शिरसा पात्रं
हविषो विधिवत्तदा |
महते दैवतायाज्यं
जुहाव ज्वलितानले ||
- वाल्मीकि रामायण
ப்ரக்ருஹ்ய சிரஸா பாத்ரம்
ஹவிஷோ விதிவத் ததா |
மஹதே தைவதா யாஜ்யம்
ஜூஹாவ ஜ்வலிதானலே ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
பிறகு, ஹோமம் வளர்த்து, யாக பாத்திரத்தில் பசும் நெய்யை தலைக்கு மேல் தூக்கி, அதை நாராயணனுக்கு காட்டி சங்கல்பித்து, யாக அக்னியில் ஆஹுதி செய்தார்.
Taking the vessel with clarified butter on his head as per scriptures, he offered to Lord Vishnu the clarified butter, by dropping it into the blazing fire.
शेषं च हविषस्तस्य
प्राश्याशास्यात्मनः प्रियम् |
ध्यायन्नारायणं देवं
स्वास्तीर्णे कुशसंस्तरे ||
वाग्यतः सह वैदेह्या
भूत्वा नियतमानसः |
श्रीमत्यायतने विष्णोः
शिश्ये नरवरात्मजः ||
- वाल्मीकि रामायण
சேஷம் ச ஹவிஷ: தஸ்ய
ப்ராஸ்ய ஆசாஸ்ய ஆத்மன: ப்ரியம் |
த்யாயன் நாராயணம் தேவம்
ஸ்வாஸ்தீர்னே குச சம்ஸ்தரே ||
வாக்யத: சஹ வைதேஹ்யா
பூத்வா நியத மானஸ: |
ஸ்ரீமத்யாயதனே விஷ்ணோ:
சிஷ்யே நரவர ஆத்மஜ: ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
பக்தியுடன் நாராயணனுக்கு ஆஹுதி கொடுத்த பிறகு, மிச்சமிருந்த ஹவிஸை பிரசாதமாக ராமபிரானும், சீதாதேவியும் எடுத்து கொண்டனர். பிறகு, அந்த விஷ்ணுவின் சன்னதியிலேயே தர்ப்பை புல் பரப்பி, அதில் சீதா தேவியும், ராமபிரானும் படுத்துக்கொண்டனர்.
Rama ate the remainder of clarified butter after finishing the sacrifice, which he performed for his own good, silently meditated on Lord Narayana with controlled mind and slept along with Seetha on a properly laid bed of Kusa grass in a splendid temple of Lord Vishnu.
एकयामावशिष्टायां
रात्र्यां प्रतिविबुध्य सः |
अलञ्कारविधिं कृत्स्नं
कारयामास वेश्मनः ||
- वाल्मीकि रामायण
ஏகயாம அவசிஷ்டாயாம்
ராத்ரயாம் ப்ரதி-விபூத்ய ச: |
அலங்கார விதிம் க்ருத்ஸ்னம்
காரயாமாச வேஸ்மன: ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
விடிவதற்கு ஒரு ஜாமம் முன்னதாகவே (சுமார் 1:12AM) ராமபிரான் எழுந்து விட்டார். அயோத்யா மாளிகையில் செய்ய வேண்டிய அலங்கார காரியங்களை முடிக்க ஏற்பாடுகளை செய்து கொண்டிருந்தார்.
Rama woke up three hours before dawn and caused to complete the entire decoration of the house.
तत्र शृण्वन् सुखा वाचः
सूतमागधवन्दिनाम् |
पूर्वां सन्ध्यामुपासीनो
जजाप यतमानसः ||
- वाल्मीकि रामायण
தத்ர ஸ்ருண்வன் சுகா வாச:
சூதமாகத வந்தினாம் |
பூர்வாம் சந்த்யாம் உபாஸீனோ
ஜஜாப யத மானஸ: ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
ப்ரம்ம முகூர்தத்தில், சந்தியா காலம் நெருங்கிய போது, வேதியர்கள் ஓதும் சுகமான வேத சந்தங்கள் காதில் விழுந்தது.
ராமபிரானும், சூரியன் உதிக்கும் சமயத்தில், ஒருநிலைப்பாடுடன் காயத்ரீ மந்திரத்தை ஜபித்து கொண்டிருந்தார்.
Listening to the pleasing verses of professional reciters, he worshipped the early sunrise and meditated on Gayatri* with an undistracted mind.
तुष्टाव प्रणतश्चैव
शिरसा मधुसूदनम् |
विमलक्षौमसंवीतो
वाचयामास च द्विजान् ||
- वाल्मीकि रामायण
துஷ்டாவ ப்ரணதஸ்ச ஏவ
சிரஸா மதுசூதனம் |
விமலஷௌம சம்விதோ
வாசயாமாச ச த்விஜாம் ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
ராமபிரான் தலைக்கு மேல் கை உயர்த்தி விஷ்ணுவை வழிபட்டார். தூய பட்டு ஆடை அணிந்து இருந்தார் ராமபிரான். கோவிலில் பிராமணர்கள் வேத பாராயணம் செய்தனர்.
He praised Lord Vishnu by bowing his head before Him. By wearing pure silk clothes, he got valedictory text recited by Brahmans.
