பல புத்தகங்களை ஒருவன் படிக்கும் போது, அதில் சொல்லப்பட்ட விஷயங்களை பற்றிய அறிவு அவனுக்கு ஏற்படுகிறது.
உதாரணத்திற்கு,
ஆத்மா என்றால் என்ன?
சரீரம் என்றால் என்ன?
என்று விளக்கும் பல சாஸ்திர புத்தகங்களை படிக்கிறோம். பகவானே தன் திருவாயால் பகவத்கீதையில் ஆத்மா, சரீரம் பற்றி விளக்கி சொல்கிறார்.
இதை படிக்கும் போது, "ஆத்மாவாகிய நாம் இந்த உடலில் இருக்கிறோம். இந்த உடல் ஒரு வாடகை வீடு தான். யமன் என்ற சொந்தக்காரன் எப்பொழுது காலி செய் என்று சொல்வானோ அப்பொழுதே ஆத்மாவாகிய நாம், போட்டது போட்டபடி விட்டுவிட்டு, கிளம்ப வேண்டியது தான்" என்று அறிவு பெறுகிறோம்.
அறிவு வேறு.
ஞானம் வேறு.
நமக்கு படிப்பு அறிவு இருந்தும், அனுபவத்தில் உணரப்படாத வரை, உடல் பற்றிய கவலையிலேயே இருக்கிறோம்.
பகவானிடத்தில் அன்பு செய்வதையே, ஆத்மா விரும்பும் என்று தெரிந்தும், உலக விஷயங்களிலேயே அன்பு செலுத்துகிறோம்.
"நான் ஆத்மா. நான் இப்போது இந்த உடலில் வாடகைக்கு இருக்கிறேன். பகவான் கூப்பிடும் வரை இந்த உடலை அவ்வபோது சரி செய்து கொண்டு, அவரிடமே அன்பு (பக்தி) செய்து கொண்டிருப்பேன்" என்ற இந்த அனுபவ உணர்வோடு வாழ்பவர்களையே "ஞானி" என்று சொல்கிறோம். குறிப்பாக "ஆத்ம ஞானி" என்று சொல்கிறோம்
ஆத்மாவை பற்றிய அறிவு, படிப்பதால் ஏற்படுகிறது.
ஆத்மாவை பற்றிய அறிவோடு, ஆத்மாவே நான் என்பதை வாழ்க்கையில் அனுபவ ரீதியாக உணர்பவர்கள், "ஆத்மஞானி" என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
அது போல,
இசையை பற்றிய அறிவு, இசை சம்பந்தமான புத்தகங்களை படிப்பதால் நமக்கு ஏற்படுகிறது.
இசையை பற்றிய அறிவோடு, இசையை தன் வாழ்க்கையில் அனுபவ ரீதியாக உணர்பவர்கள், "இசைஞானி" என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
பிராம்மண வர்ணத்தில் இருக்கும் வேதியன் என்ற விப்ரன், ப்ரம்ம தீர்த்தத்தால், ரிஷி தீர்த்தத்தால், தேவ தீர்த்தத்தால் ஆசமனம் செய்து கொள்ளலாம். ஆனால், பித்ருவுக்கு விட்ட தீர்த்தத்தால் ஆசமனம் செய்ய கூடாது.
हृद्गाभिः पूयते विप्रः
कण्ठगाभिस्तु भूमिपः ।
वैश्यो अद्भिः प्राशिताभिस्तु
शूद्रः स्पृष्टाभि: अन्ततः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
ஆசமனம் செய்யும்போது,
பிராம்மண வர்ணத்தில் இருக்கும் வேதியன் என்ற விப்ரன், தன் இதயத்துக்கு செல்லும் அளவுக்கு ஜலத்தை எடுத்து கொள்ள வேண்டும்.
க்ஷத்ரிய வர்ணத்தில் இருப்பவன், கழுத்துக்கு செல்லும் அளவுக்கு ஜலத்தை எடுத்து கொள்ள வேண்டும்.
வைஸ்ய வர்ணத்தில் இருப்பவன், வாய்க்குள் போகும் அளவுக்கு ஜலத்தை எடுத்து கொள்ள வேண்டும்.
இப்படி செய்யும் போது, அவரவர்கள் பரிசுத்தமாகிறார்கள்
एतद् अक्षरम् एतां च जपन्
व्याहृति पूर्विकाम् ।
सन्ध्ययोः वेदविद् विप्रो
वेदपुण्येन युज्यते ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
ஸந்த்யாவந்தன காலத்தில் ஓங்காரம் (ஓம்), பிறகு வ்யாஹ்ருதி (பூ புவ ஸுவ) சொல்லி, அதனோடு காயத்ரீ மந்திரத்தை சொல்லும் வேதியன் என்ற விப்ரன், புண்ணியத்தை அடைகிறான்.
वेदास: त्याग यज्ञाश्च
नियमाश्च तपांसि च ।
न विप्र दुष्ट भावस्य
सिद्धिं गच्छति कर्हि चित् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
புலன்களை அடக்க முடியாத மனம் கொண்ட வேதியன் என்ற விப்ரன், வேதத்தையே அத்யயனம் செய்தாலும், தானங்களே செய்தாலும், யாகங்கள் செய்தாலும், நியமங்களோடு வாழ்ந்தாலும், தவ வாழ்க்கையே வாழ்ந்தாலும், பலன் தராது ("ஸித்தி" என்ற பலன் கிடைக்காது)
यमेव तु शुचिं विद्यान्नियतं ब्रह्मचारिणम्
तस्मै मां ब्रूहि विप्राय निधिपायाप्रमादिने ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
சத்தியம் பேசுதல், பிற உயிருக்கு தீங்கு செய்யாமல் இருத்தல், , பொறுமையாக இருத்தல். இதற்கு யமம் என்று பெயர். "நீ கற்ற கல்வியை மன தூய்மை (யமம்), உடல் தூய்மை இரண்டையும் காப்பாற்றும் பிரம்மச்சாரி எவனோ அவனிடம் என்னை கொடுப்பாயாக" என்று வித்யா தேவதை வேதியன் என்ற விப்ரனிடம் கேட்கிறாள்.
सावित्री मात्रसारो अपि वरं विप्रः सुयन्त्रितः ।
नायन्त्रित स्त्रि वेदो अपि सर्वाशी सर्व विक्रयी ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
காயத்ரீ மந்திரத்தை மட்டும் ஜபித்து கொண்டு, புலன் அடக்கத்தோடு இருக்கும் வேதியன் என்ற விப்ரன், மூன்று வேதமும் அறிந்த, புலன் அடக்கமில்லாத, அனைத்தையும் உண்ணும், எதையும் விற்கும் மனிதனை விட மேலானவன்.
अभिवादात् परं विप्रो ज्यायां सम अभिवादयन् ।
असौ नामाहम् अस्मीति स्वं नाम परिकीर्तयेत् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேதியன் என்ற விப்ரன், தன்னை விட பெரியவரை கண்டால், அவருக்கு அபிவாதனம் செய்து, தன் பெயர், குலம், கோத்திரம் கூறி வணங்க வேண்டும்.
आयुष्मान् भव सौम्यैति वाच्यो विप्रो अभिवादने ।
अकार: च अस्य नाम्नो अन्ते वाच्यः पूर्वाक्षरः प्लुतः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
"ஆயுஷ்மான் பவ ஸௌம்யா" (நீடூழி வாழ் நல்ல பிள்ளாய்) என்று, அபிவாதனம் செய்பவனை பார்த்து வேதியன் என்ற விப்ரன் சொல்ல வேண்டும். அபிவாதனம் செய்தவன் பெயர் "அ"காரத்தில் முடிந்தால், இதையே நீட்டி சொல்ல வேண்டும்.
यो न वेत्ति अभिवादस्य विप्रः प्रति अभिवादनम् ।
न अभिवाद्यः स विदुषा यथा शूद्र: तथैव सः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
எந்த வேதியன் என்ற விப்ரன் அபிவாதனம் செய்தவனுக்கு பதில் சொல்ல அறியாமல் இருக்கிறானோ, அவனை சூத்திரனாக (employee) கருத வேண்டும். அவனுக்கு அபிவாதனம் செய்ய அவசியமில்லை.
भ्रातु: भार्यौपसङ्ग्राह्या स-वर्णा अहन्यहन्यपि ।
विप्रोष्य तूप सङ्ग्राह्या ज्ञाति सम्बन्धियोषितः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
தன் வர்ணத்திலேயே மணம் புரிந்து கொண்ட அண்ணனின் மனைவியின் காலில், வேதியன் என்ற விப்ரன் தினமும் விழுந்து வணங்க வேண்டும். மற்றபடி உறவினர்களை அவரவர்கள் வெளியூர் செல்லும் போது மட்டும் வணங்க வேண்டும்.
निषेकादीनि कर्माणि यः करोति यथाविधि ।
सम्भावयति चान्नेन स विप्रो गुरु: उच्यते ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
எந்த வேதியன் என்ற விப்ரன் கர்ப்ப காலங்களில் செய்யப்படும் பும்ஸவனம் போன்ற ஸம்ஸ்காரங்களை செய்து வைத்து, சம்பாவனையாக காய் கறி உணவாக வாங்கி கொள்கிறாரோ, அவரை "குரு" என்று அழைக்க வேண்டும். பாவங்களை அழித்து தான் வாங்கி கொள்வதால் அவருக்கு, குரு என்று பெயர்.
उत्पादक ब्रह्मदात्रो गरीयान् ब्रह्मदः पिता ।
ब्रह्मजन्म हि विप्रस्य प्रेत्य चैह च शाश्वतम् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரண்டாவது பிறப்பு என்பதை கொடுப்பது உபநயனம். அதை செய்து வைத்த ஆசாரியன் தந்தையை விட உயர்ந்தவர். பிரம்மத்தை உபாசிக்கும் வேதியன் என்ற விப்ரனே நிரந்தரமான ப்ரம்ம பதத்தை (மோக்ஷத்தை) அடைகிறான்.
ब्राह्मस्य जन्मनः कर्ता स्वधर्मस्य च शासिता ।
बालो अपि विप्रो वृद्धस्य पिता भवति धर्मतः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
தனக்கு உபநயனம் செய்து ப்ரம்ம பதத்தை நோக்கி செல்ல வழியையும் காண்பித்து, வேதத்தின் அர்த்தத்தையும் சொல்லி கொடுத்த வேதியன் என்ற விப்ரன், தன்னை விட வயது குறைந்தவராக இருந்தாலும், தர்மப்படி, அவரையும் தந்தைக்கு நிகரானவராக கருத வேண்டும்.
சூத்திர வர்ணத்தில் (employee) இருப்பவனுக்கு வயது முதிர்ச்சியால் (work experience) மதிப்பு.
यथा काष्ठमयो हस्ती यथा चर्ममयो मृगः ।
यश्च विप्रो अनधीयानस्त्रयस्ते नाम बिभ्रति ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
மரத்தால் செய்யப்பட்ட யானை, தோலால் செய்யப்பட்ட மான் பொம்மை, வேதத்தை கற்காத விப்ரன் என்ற வேதியன் மூவரும் பெயர் அளவில் 'இது யானை, இது மான், நான் விப்ரன் (பிராம்மணன்)" என்று சொல்லிக்கொள்ளலாமே தவிர, மதிப்பு கிடைக்காது.
यथा षण्ढो अफलः स्त्रीषु
यथा गौ: गवि च अफला ।
यथा चाज्ञे अफलं दानं
तथा विप्रो अनृचो अफलः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
நபும்ஸகன் (ஆண்மை அற்றவன்) பெண்கள் விஷயத்தில் எப்படி பயனற்றவனோ, பசுவிடம் பசு எப்படி பயனற்றதோ, தகுதி இல்லாதவனுக்கு கொடுக்கப்பட்ட தானம் எப்படி பயனற்றதோ, அது போல, வேதத்தை கற்காத விப்ரன் என்ற வேதியன் (பிராம்மணனும்) பயனற்றவனே !
वेदम् एव सदा अभ्यस्येत् तपस्तप्यन् द्विजोत्तमः ।
वेद अभ्यासो हि विप्रस्य तपः परम् इह उच्यते ॥
- மனு ஸ்மிருதி
பிரம்மச்சாரியாக இருக்கும் த்விஜன் என்ற இரு பிறப்பாளன் (க்ஷத்ரியன், வைசியன், பிராம்மணன்) தவம் போல எப்போதும் வேதத்தை ஓதிக்கொண்டு இருக்க வேண்டும். குருகுல வாசம் முடிந்த பிறகும், வேதியன் என்ற விப்ரனுக்கு (பிராம்மணன்) ஆயுள் முழுவதும் வேதம் ஓதுவதே கடமை.
विप्रोष्य पाद ग्रहणम् अन्वहं च अभिवादनम् ।
गुरुदारेषु कुर्वीत सतां धर्मम् अनुस्मरन् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
குருவின் பத்னி வயது மூத்தவளாக இருந்தால், வேதியன் என்ற விப்ரன் எப்பொழுது பார்த்தாலும், காலை தொட்டு நமஸ்கரிக்க வேண்டும்.
आ समाप्तेः शरीरस्य यस्तु शुश्रूषते गुरुम् ।
स गच्छति अञ्जसा विप्रो ब्रह्मणः सद्म शाश्वतम् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
உடல் பூமியில் விழும் வரை குருவுக்கு சேவை செய்தே வாழும் வேதியன் என்ற விப்ரன், நிரந்தரமாக பிரம்மத்தை (மோக்ஷம்) அடைவான்.
एवं चरति यो विप्रो ब्रह्मचर्यम् अविप्लुतः ।
स गच्छति उत्तम स्थानं न चैह जायते पुनः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
"ப்ரம்மச்சாரியாகவே இருப்பேன்" என்று வாழும் வேதியன் என்ற விப்ரன், நித்யமான ப்ரம்மத்தை அடைவான். அவனுக்கு மறுஜென்மம் கிடையாது.
பாகம் 12
तापसा यतयो विप्रा ये च वैमानिका गणाः ।
नक्षत्राणि च दैत्याश्च प्रथमा सात्त्विकी गतिः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
ஸத்வ குணத்தின் அளவை பொறுத்து, கீழ் நிலையான தபஸ்விகள், சந்யாசிகள், வேத விற்பன்னர்கள், விமானத்தில் பறக்கும் கல்விமான்கள், தைத்யர்கள், நக்ஷத்திரங்கள் போன்ற பிறவிகள் ஏற்படும்.
लूता अहिसरटानां च तिरश्चां चाम्बुचारिणाम् ।
हिंस्राणां च पिशाचानां स्तेनो विप्रः सहस्रशः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
தங்கத்தை திருடிய வேதியன் என்ற விப்ரன், சிலந்தியாகவும், பாம்பு, ஓணான், நீரில் வாழும் உயிரினமாகவும், கொடிய மிருகமாகவும், பிசாசாகவும் பிறவிகளை எடுப்பான்.
संयोगं पतितै: गत्वा परस्यैव च योषितम् ।
अपहृत्य च विप्रस्वं भवति ब्रह्म-राक्षसः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
நாடு கடத்தப்பட்டவனோடு உறவு கொண்டவர்கள், பிறர் மனைவியை அடைந்தவர்கள், வேதியன் என்ற விப்ரனின் பொருளை திருடியவர்கள், அடுத்த பிறவியில் ப்ரம்ம-ராக்ஷஸனாகவும் அலைவார்கள்.
वान्ताश्युल्कामुखः प्रेतो
विप्रो धर्मात् स्वकाच्च्युतः ।
अमेध्यकुणपाशी च क्षत्रियः कटपूतनः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
பிராம்மண வர்ணத்தில் வேதியன் என்ற விப்ரனாக இருந்தும், தன் தர்மத்தை விட்டவர்கள், அடுத்த பிறவியில் கொள்ளிவாய் பிசாசாக பிரேத சரீரத்தோடு இருந்து, மனிதர்களின் வாந்தியை சாப்பிடும் ஜென்மத்தை அடைவார்கள்.
க்ஷத்ரிய வர்ணத்தில் (army, police, defence) இருந்தும், தன் தர்மத்தை விட்டவர்கள், மலத்தையும், பிணத்தையும் தின்னும் கடபூதமாக அலைவார்கள்.
एष सर्वः समुद्दिष्टः कर्मणां वः फलोदयः ।
नैःश्रेयसकरं कर्म विप्रस्येदं निबोधत ॥
- மனு ஸ்மிருதி
இது வரை, சாஸ்திரம் சொல்லும் முறையையும், அதற்கு விரோதமான காரியங்கள் செய்வதால் ஏற்படும் துன்பங்களை பற்றியும் சொன்னேன். இனி, விப்ரன் என்று சொல்லப்படும் வேதியன் செய்ய வேண்டிய நன்மை பயக்கும் காரியங்களை சொல்கிறேன்.
वेद अभ्यास: तपो ज्ञानम् इन्द्रियाणां च संयमः ।
अहिंसा गुरु-सेवा च निःश्रेयसकरं परम् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
வேதத்தை கற்று கொள்ளுதல்,
வேத அர்த்தத்தை புரிந்து கொள்ளுதல்,
பிரம்மத்தை பற்றிய நினைவுடனேயே தபஸில் இருத்தல்,
ப்ரம்ம (மெய்) ஞானத்தை அடைதல்,
புலன் அடக்கதோடு இருத்தல்,
அஹிம்சையோடு இருத்தல்,
குரு சேவை செய்தல்.
இந்த 6 கடமைகளை, வேதியன் என்ற விப்ரன் செய்வதால் மோக்ஷத்தை அடைவான்.
सर्वेषाम् अपि चैतेषां शुभानाम् इह कर्मणाम् ।
किंचित् श्रेयस्करतरं कर्मोक्तं पुरुषं प्रति ॥
- மனு ஸ்மிருதி
இப்போது கூறிய 6 கடமைகளில் எது மிக மிக உயர்ந்தது? என்று சொல்கிறேன்.
வேதியன் என்ற விப்ரனின் 6 கடமைகளில், ப்ரம்ம (மெய்) ஞானத்தை அடைய முயற்சி செய்வதே மிக மிக உயர்ந்த கடமை. பகவானை அறியும் ஞானமே ப்ரம்மஞானம். இந்த ப்ரம்ம ஞானமே மோக்ஷத்திற்கு வழி.
षण्णाम् एषां तु सर्वेषां कर्मणां प्रेत्य चैह च ।
श्रेयस्करतरं ज्ञेयं सर्वदा कर्म वैदिकम् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
வேதத்தை கற்று கொள்ளுதல்,
வேத அர்த்தத்தை புரிந்து கொள்ளுதல்,
பிரம்மத்தை பற்றிய நினைவுடனேயே தபஸில் இருத்தல்,
ப்ரம்ம ஞானத்தை அடைதல்,
அஹிம்சையாகவே இருத்தல்,
குரு சேவை செய்தல்.
இந்த 6 காரியங்களை கடைபிடிக்கும் வைதீகன் (விப்ரன்) செய்யும் வைதீக காரியங்கள் அனைத்தும் இக லோகத்திலும் பலன் தரும், பரலோகத்திலும் பலன் தரும்.
वैदिके कर्मयोगे तु सर्वाणि एतानि अशेषतः ।
अन्तर्भवन्ति क्रमश तस्मिं तस्मिन् क्रियाविधौ ॥
- மனு ஸ்மிருதி
வைதீக கர்மாவை தான் செய்யவில்லை, பரமாத்மா உள்ளிருந்து செய்கிறார் என்று யோகமாக செய்யும், விப்ரனின் (வைதீக பிராம்மணன்) அனைத்து காரியமும் பெரும் பலன்களை அளித்திடும்.
सुखाभ्युदयिकं चैव नैःश्रेयसिकमेव च ।
प्रवृत्तं च निवृत्तं च द्विविधं कर्म वैदिकम् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
யோகமாக வைதீக கர்மாக்களை விப்ரன் என்ற வேதியன் செய்தால் ப்ரவ்ருத்தி (இக உலக சௌக்கியம், சொர்க்க லோகம் சுகங்கள் முதலிய) பயன்களும் அடையலாம். நிவ்ருத்தி (மோக்ஷம்) பயன்களையும் அடையலாம்.
इह चामुत्र वा काम्यं प्रवृत्तं कर्म कीर्त्यते ।
निष्कामं ज्ञातपूर्वं तु निवृत्तमुपदिश्यते ॥
- மனு ஸ்மிருதி
இந்த உலகத்தில் சுகமாக இருப்பதற்காகவும், மேல் உலக சுகங்களை அனுபவிப்பதற்காகவும் விப்ரன் என்ற வேதியன் செய்யும் வைதீக காரியங்களை "ப்ரவ்ருத்தி" என்று சொல்கிறோம். எந்த பலனையும் எதிர்பார்க்காமல், இறந்த பிறகும் வேறு பலனை எதிர்பார்க்காமல் விப்ரன் என்ற வேதியன் செய்யும் வைதீக காரியங்களை "நிவ்ருத்தி" என்று சொல்கிறோம்.
प्रवृत्तं कर्म संसेव्यं देवानामेति साम्यताम् ।
निवृत्तं सेवमानस्तु भूतान्यत्येति पञ्च वै ॥
- மனு ஸ்மிருதி
ப்ரவ்ருத்தி மார்க்க வைதீக கர்மாக்களை வேதியன் என்ற விப்ரன் செய்வதன் மூலம், தேவனாகவும், தேவனை போல சில காலங்கள் சொர்க்க லோகங்களில் வாசம் செய்யும் பலன்களை கூட அடையலாம்.
நிவ்ருத்தி மார்க்க வைதீக கர்மாக்களை வேதியன் என்ற விப்ரன் செய்வதன் மூலம், பஞ்சபூதங்களும் விலகி, மோக்ஷத்தை அடையலாம்.
सर्वभूतेषु च आत्मानं सर्वभूतानि च आत्मनि ।
समं पश्यन् न आत्मयाजी स्वाराज्यम् अधिगच्छति ॥
- மனு ஸ்மிருதி
சர்வ சரீரங்களிலும் ஆத்மா உள்ளது. ஒவ்வொரு சரீரங்களில் இருக்கும் இந்த ஆத்மாக்கள் பரமாத்மாவிடம் உரைகிறது. அந்த பரமாத்மா அனைத்து ஆத்மாவுக்கும் உறைவிடமாக இருக்கிறார் என்ற சம புத்தியோடு பார்க்க தெரிந்த வேதியன் என்ற விப்ரன், மோக்ஷம் (வீடு) செல்கிறான்.
यथोक्तान्यपि कर्माणि परिहाय द्विजोत्तमः ।
आत्मज्ञाने शमे च स्याद् वेदाभ्यासे च यत्नवान् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜோத்தமர்கள் (பிராம்மண, வைசிய, க்ஷத்ரிய) தங்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை விட்டாவது, ஆத்ம ஞானத்தை அடைய முயற்சிக்க வேண்டும். வேதம் ஓதுவதே ஆத்ம ஞானத்தை கொடுக்கும்.
एतद् हि जन्म साफल्यं ब्राह्मणस्य विशेषतः ।
प्राप्यैतत् कृतकृत्यो हि द्विजो भवति नान्यथा ॥
- மனு ஸ்மிருதி
பிறவி எடுத்த பலனை அடைய, ப்ராம்மண வர்ணத்தில் இருக்கும் வேதியன் என்ற விப்ரன், வேதம் ஓதியே அடைய வேண்டும். இதுவே மற்ற த்விஜர்களான க்ஷத்ரியர்களுக்கும், வைஸ்யர்களுக்கும் வழி.
வேதம் பித்ருக்களுக்கும், தேவர்களுக்கும், மனிதர்களுக்கும் முன் இருப்பது. வேதம் கண் போன்று இருக்கிறது. வேதம் என்ற கண் கொண்டு தான், மனிதன், தேவன் என்று அனைவரும் தர்மம் எது? என்று அறிகிறார்கள். காலத்திற்கு அப்பாற்ப்பட்ட வேதத்தின் சக்தி எல்லையற்றது. 'வேதத்தின் தன்மை இது தான்' என்று எவராலும் அளவிட முடியாது.
या वेदबाह्याः स्मृतयो याश्च काश्च कुदृष्टयः ।
सर्वास्ता निष्फलाः प्रेत्य तमोनिष्ठा हि ताः स्मृताः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேதத்திற்கு விரோதமாக இயற்றப்பட்ட நூல்களும், தவறான கோட்பாடுகளும், திறம்பட ஒழுங்கு செய்யப்பட்டு எழுதப்பட்டு இருந்தாலும், அவை அனைத்தையும், "அஞானம் என்ற இருளில் இயற்றப்பட்டது" என்றே தள்ள வேண்டும்.
उत्पद्यन्ते च्यवन्ते च यान्यतो अन्यानि कानि चित् ।
तान्यर्वाक्कालिकतया निष्फलान्यनृतानि च ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேதத்தை ஆதாரமாக கொள்ளாத எந்த நூலும், வேகமாக தானே ஒரு சமயம் அழிந்து போகும். பொய்யை கற்பிக்கும் மற்ற நூல்களை கற்பதால் மனிதனுக்கு எந்த நற்பலனும் ஏற்பட போவதில்லை.
நான்கு வர்ணத்தை பற்றியும், மூவுலகங்கள் பற்றியும், நான்கு ஆஸ்ரமங்களை பற்றியும் வேதம் சொல்கிறது. நடந்ததும், நடப்பதும், நடக்க போவதை பற்றியும் வேதம் சொல்கிறது.
शब्दः स्पर्शश्च रूपं च रसो गन्धश्च पञ्चमः ।
वेदादेव प्रसूयन्ते प्रसूतिर्गुणकर्मतः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
சப்தம் (ஒலி), ஸ்பரிசம் (தொடு உணர்வு), ரூபம், ரசம் (சுவை), கந்தம் (சுகந்தம்) என்னும் 5ம் வேதத்திலிருந்தே தோன்றின. இவைகளின் குணமும் செயல்களும் வேதத்திலேயே விளக்கப்பட்டுள்ளன.
बिभर्ति सर्वभूतानि वेदशास्त्रं सनातनम् ।
तस्माद् एतत् परं मन्ये यत्जन्तो: अस्य साधनम् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
காலத்தை கடந்த வேத சாஸ்திரமே (தர்மம்) சகல உயிர்களையும் (நம்மை) தாங்குகிறது. மேலான நிலையை மனிதன் அடைய வேதமே சாதனமாகும்.
सेनापत्यं च राज्यं च दण्डनेतृत्वमेव च ।
सर्व लोकाधिपत्यं च वेदशास्त्र विदर्हति ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேத சாஸ்திரம் முழுவதும் எவன் அறிந்து கொள்கிறானோ, அவனால் பெரும் படையை சேனாபதியாக வழிநடத்த முடியும். ராஜ்யத்தை ஆளும் திறன் இருக்கும். இவ்வளவு ஏன், சகல உலகங்களையும் ஆட்சி செய்யும் தகுதியும் இருக்கும்.
यथा जातबलो वह्निः दहत्यार्द्रानपि द्रुमान् ।
तथा दहति वेदज्ञः कर्मजं दोषम् आत्मनः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
கொழுந்து விட்டு எரியும் அக்னியானது, எப்படி பசுமையான மரங்களையும் எரித்து விடுமோ, அப்படியே வேதம் முழுவதும் கற்று 'அறிந்தவன்' கர்மாவினால் ஏற்படும் தோஷங்களை கூட எரித்து அழித்து விடும் சக்தி கொண்டிருப்பான்.
वेदशास्त्र अर्थ तत्त्वज्ञो यत्र तत्रा आश्रमे वसन् ।
इहैव लोके तिष्ठन् स ब्रह्म भूयाय कल्पते ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேத சாஸ்திரத்தின் அர்த்தத்தை உணர்ந்த தத்வ ஞானி, பிரம்மச்சாரியாக இருந்தாலும், க்ருஹஸ்தனாகவே இருந்தாலும், வானப்ரஸ்தனாக இருந்தாலும், உலகில் வாழ்ந்தபடியே ப்ரம்ம ஞானத்தோடு இருப்பான்.
अज्ञेभ्यो ग्रन्थिनः श्रेष्ठा
ग्रन्थिभ्यो धारिणो वराः ।
धारिभ्यो ज्ञानिनः श्रेष्ठा
ज्ञानिभ्यो व्यवसायिनः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
ஏதோ சிறிது வேத மந்திரங்களை கற்றவர்களை விட, முழுமையாக வேதத்தை கற்றவர்கள் மேலானவர்கள்.
வேதத்தை நன்கு மனதில் பதிய வைத்து கொண்டவர்கள், முழுமையாக கற்றவர்களை விட மேலானவர்கள்.
வேதத்தின் அர்த்தம் புரிந்தவர்கள், நன்கு மனதில் பதிய வைத்தவர்களை விட மேலானவர்கள்.
வேதம் சொன்னபடி வாழ்க்கையில் நடந்து காட்டுபவர்கள், அர்த்தம் புரிந்தவர்களை விட மேலானவர்கள்.
தர்மத்தை அறிய 3 சாதனங்கள் உள்ளது. கண்ணால் பார்த்தும், அனுமானத்தாலும், சாஸ்திரம் என்ன சொல்கிறது என்றும் ஆராய்வதால் ஒருவன் தன்னை தர்ம வழியில் மேம்படுத்தி கொள்ள முடியும்.
आर्षं धर्मोपदेशं च वेदशास्त्रा अविरोधिना ।
यस् तर्केणा अनु सन्धत्ते स धर्मं वेद नैतरः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேதத்தையும், தர்ம உபதேச ஸ்ம்ருதிகளையும், வேதத்துக்கு விரோதமில்லாத சாஸ்திரத்தையும் (உபநிஷத்), தர்க்க சாஸ்திரத்தையும் நன்கு படிப்பதால், தர்மங்கள் என்னென்ன என்று ஒருவன் நன்கு புரிந்து கொள்ள முடியும்.
வைசிய தொழிலோ, க்ஷத்ரிய தொழிலோ, பிராம்மண தொழிலோ செய்வதற்கு முன் - பூணூல் அணிந்து, காயத்ரீ உபதேசம் பெற்று, வேதம் கற்பவனே (த்விஜன்) என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
த்விஜர்களுக்காக சொல்லப்பட்ட தர்ம சாஸ்திரம் (நீதி நூல்) தெரிந்து கொள்வோம்..
பிறப்பால் அனைவரும் சூத்திரனே (Employee/கொடுத்த வேலை செய்வதற்காக பிறந்தோம்).
शूद्रेण हि समस्तावद् यावद् वेदे न जायते ॥
- மனு ஸ்மிருதி
உபநயனமாகி (பூணூல்) வேதம் கற்றுக்கொள்ளாத வரை, அனைவரும் சூத்திரனே (employee)
வைஸ்ய தொழில் செய்யவோ,
வேதம் ஓதி, யாகங்கள் செய்து, வேத தர்மமாக ப்ரம்ம விசாரம் செய்யவோ,
நாட்டை காக்கவோ செல்பவர்கள் அனைவரும, பூணூல் அணிந்த கொண்டார்கள்.
கட்டுப்பாடுகள் அதிகம் இல்லாத சூத்திர வர்ணத்தை விட்டு, வேறு வர்ணம் செல்வதால், இவர்கள் இரு பிறப்பாளர்கள் என்றும் த்விஜர்கள் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
Employee (சூத்திரன்) தன் நேரத்தை முதலாளிக்கு (employer) கொடுத்து சம்பளம் பெறுகிறான்.
வேலை கொடுப்பவன் (employer) கையில் சூத்திரனின் நேரம் கட்டுப்பட்டு இருப்பதால், சூத்திரனுக்கு, மனு எந்த ஒரு கடினமான சட்டத்தையும் விதிக்கவே இல்லை.
மிகுந்த சுதந்திரம் பெண்களுக்கும், சூத்திரனுக்கும் கொடுக்கிறார்
கடுமையான வாழ்க்கை முறையை,/சட்டத்தை இராணுவ, காவல்துறை, வியாபார, வைதீக, அரசியல், நீதி துறையில் உள்ளவர்களுக்கே விதிக்கிறார்.
பிராம்மண வர்ணத்தில் இன்று MP&MLAs, judge போன்றவர்கள் க்ஷத்ரிய, வைசிய, சூத்திரர்களுக்கு சட்டம் இயற்றுகின்றனர்.
க்ஷத்ரிய வர்ணத்தில் இன்று போலீஸ், ராணுவம் போன்றவர்கள் இருக்கின்றனர்.
வைஸ்ய வர்ணத்தில் இன்றும் சிறு/பெரு/சுய தொழில் நடத்துபவர்கள் பலர் உள்ளனர்.
இவர்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட கடினமான சட்டங்களை இனி பார்ப்போம்.
இந்த 'கடுமையான சட்டங்கள் எதுவும் சூத்திரனுக்கும் இல்லை. பெண்களுக்கும் இல்லை' என்ற கவனத்தோடு படிக்கும் பொழுதே, "சூத்திரர்களுக்கும், பெண்களுக்கும் ஹிந்து மதத்தில் (சனாதன தர்மத்தி்ல்) கொடுக்கப்பட்ட சுதந்திரம் என்ன?" என்று உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும்
பாகம் 2
यो अवमन्येत ते मूले हेतु शास्त्र आश्रयाद् द्विजः ।
स साधुभि: बहिष्कार्यो नास्तिको वेद-निन्दकः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
மனிதனுக்கு தர்மம் (நல்லது) எது? என்று நமக்கு எடுத்து சொல்லும் ஸ்ருதிகளையும் (வேதம்), ஸ்ம்ருதிகளையும் (தர்ம சாஸ்திரம்) எந்த இரு பிறப்பாளன் என்ற த்விஜன் அவமானப்படுத்தி பேசுகிறானோ, அப்படிப்பட்டவனை நாத்தீகனை போல கருதி, சாதுக்களாகிய மற்றவர்கள் அருகில் சேர்த்து கொள்ள கூடாது.
एतान् द्विजातयो देशान् संश्रयेरन् प्रयत्नतः ।
शूद्रस्तु यस्मिन् कस्मिन् वा निवसेद् वृत्ति कर्शितः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள், முயற்சி செய்து யாகம் செய்வதற்கு ஏற்ற மான்கள் சஞ்சரிக்கும் பிரதேசங்களில் வாழ வேண்டும். சூத்திர வர்ணத்தில் இருப்பவர்கள் (In Today's world, Employees are in Sudra Varna) வேலையில் இருப்பதால், தொழில் நிமித்தமாக எந்த தேசத்திலும் வசிக்கலாம். கட்டுப்பாடு இல்லை
वैदिकैः कर्मभिः पुण्यैर्निषेकादिर्द्विजन्मनाम् ।
कार्यः शरीरसंस्कारः पावनः प्रेत्य चैह च ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள், தாயின் கர்ப்பத்தில் இருக்கும் போதிலிருந்தே வேத முறைப்படி (பும்ஸவனம் முதல்...) வைதீக காரியங்களை செய்து கொள்ள வேண்டும். இப்படி செய்வதால், மனத்தூய்மை அவர்களுக்கு இருக்கும். பரலோக வாழ்வுக்கு தேவையான புண்ணியத்தையும் அடைவார்கள்.
गार्भै: होमै: जातकर्म चौड मौञ्जी निबन्धनैः ।
बैजिकं गार्भिकं चैनं द्विजानामपमृज्यते ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
கர்ப்பத்தில் இருக்கும் போதே செய்ய வேண்டிய வேத ஹோமங்கள் (பும்ஸவனம்), பிறகு ஜாதகர்மா, சவுலம், மௌஞ்ஜீ-பந்தனம், உபநயனம் (பூணூல்) போன்ற சடங்குகள் செய்து கொள்ள வேண்டும். பெற்றோரால் ஏற்பட்ட பீஜ-தோஷம், கர்ப்பவாஸ தோஷம் போன்றவைகள், இதன் மூலம் இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்களுக்கு நீங்கி விடும்,
चूडाकर्म द्विजातीनां सर्वेषाम् एव धर्मतः ।
प्रथमे अब्दे तृतीये वा कर्तव्यं श्रुति चोदनात् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
"சூடா-கர்மா" என்ற குடுமி வைக்கும் சடங்கை இரு பிறப்பாளர்களார்கள் என்ற த்விஜர்கள் முதல் ஆண்டோ, அல்லது 3ஆம் ஆண்டிலோ செய்ய வேண்டும் அல்லது அவரவர் வழக்கப்படி செய்து கொள்ள வேண்டும்.
गर्भा अष्टमे अब्दे कुर्वीत
ब्राह्मणस्य उपनायनम् ।
गर्भादे् एकादशे राज्ञो
गर्भात् तु द्वादशे विशः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
பிராம்மண வர்ணத்தில் (MLA/MP) த்விஜர்களுக்கு 8வது வயதிலும், க்ஷத்ரிய வர்ணத்தில் (defence) த்விஜர்களுக்கு 11வது வயதிலும், வைஸ்ய வர்ணத்தில் (businessman) த்விஜர்களுக்கு 12வது வயதிலும், உபநயனம் /பூணூல் அணிந்து கொள்ள வேண்டும்.
भवत्पूर्वं चरेद् भैक्षम् उपनीतो द्विजोत्तमः ।
भवन्मध्यं तु राजन्यो वैश्यस्तु भवद् उत्तरम् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள்,
பிரம்மச்சாரியாக பிராம்மண வர்ணத்தில் இருந்தால், "பவதி பிக்ஷாம் தேஹி" என்றும்,
பிரம்மச்சாரியாக க்ஷத்ரிய வர்ணத்தில் இருந்தால், "பிக்ஷாம் பவதி தேஹி" என்றும்,
பிரம்மச்சாரியாக வைஸ்ய வர்ணத்தில் இருந்தால், "பிக்ஷாம் தேஹி பவதி" என்று கூறி பிக்ஷை எடுத்து சாப்பிட வேண்டும்.
उपस्पृश्य द्विजो नित्यम् अन्नमद्यात् समाहितः ।
भुक्त्वा च: उपस्पृशेत् सम्यगद्भिः खानि च संस्पृशेत् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள், 3 முறை ஜலம் கையில் எடுத்து ஆசமனம் செய்த (அச்சுதா, அனந்தா, கோவிந்தா என்று சொல்லி குடித்த) பிறகே சாப்பிட வேண்டும். சாப்பிட்ட பிறகு, கை கால்களை அலம்பி, வாய் கொப்பளிக்க வேண்டும். முறைப்படி ஆசமனம் செய்து, ஜலத்தால் இந்திரியங்களை துடைத்து கொள்ள வேண்டும்.
उद्धृते दक्षिणे पाणाव् उपवीती उच्यते द्विजः ।
सव्ये प्राचीनावीती निवीती कण्ठसज्जने ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள் பூணூலை வலது தோள் வழியாக அணிந்து இருக்கும் போது "உபவீதம்" என்று பெயர். இடது தோள் வழியாக அணிந்து இருக்கும் போது "ப்ராசீனாவீதீ" என்று பெயர். கழுத்தில் மாலையாக போட்டுக்கொண்டால், "நிவீதி" என்று பெயர்.
सहस्र कृत्वस्त्वभ्यस्य
बहि: एतत् त्रिकं द्विजः ।
महतो अपि एनसो मासात्
त्वचैवाहि: विमुच्यते ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள், சந்தியா காலத்திலும், மற்ற சமயங்களிலும் கிராமத்துக்கு வெளியே தனிமையில் இருந்து, ஓம் என்ற ஓங்காரமும், அதனோடு வ்யாஹ்ருதியும் (பூ புவ ஸுவ), அதனோடு காயத்ரீ மந்திரத்தையும் சேர்த்து, ஒரு மாத காலம் தினமும் 1000 முறை சொல்லி வந்தால், பாம்பு தன் சட்டையை கழட்டி போடுவது போல, மஹா பாபங்களிலிருந்து விடுபடலாம்.
न तिष्ठति तु यः पूर्वां नौपास्ते यश्च पश्चिमाम् ।
स शूद्रवद् बहिष्कार्यः सर्वस्माद् द्विजकर्मणः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
த்விஜர்கள் என்ற இரட்டை பிறப்பாளர்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட இந்த கட்டுப்பாடுகள் எதுவும் சூத்திரனுக்கு (employee) கிடையாது. காலையில் சந்தியாவந்தனம், மாலையில் சந்தியாவந்தனம் செய்யாத த்விஜர்கள் என்ற இரட்டை பிறப்பாளர்களை, சூத்திரன் என்று கருதி, த்விஜர்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட காரியங்களிலிருந்து விலக்க வேண்டும்.
अग्नीन्धनं भैक्षचर्यामधःशय्यां गुरोर्हितम् ।
आ समावर्तनात् कुर्यात् कृतोपनयनो द्विजः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்கள், கல்யாணம் ஆகி ஸமாவர்த்தன ஸ்நானம் செய்து கொள்ளும் வரை, அக்னி ஹோத்திரம் செய்து கொண்டு, பிக்ஷை வாங்கி சாப்பிட்டு, உயரமான படுக்கையில் படுக்காமல், குருவுக்கு நன்மை தரும் செயல்களே செய்து கொண்டு இருக்க வேண்டும்
(குருகுலத்தில் பாடம் படித்து விட்டு, அவருக்கு தக்ஷிணை கொடுத்து விட்டு, திரும்பி வந்து, விவாகம் செய்து கொள்ளும் போது, முதல் நாளோ, விவாக நாளன்றோ ஸமாவர்த்தனம் என்ற வேதோக்தமான ஸ்நான காரியங்கள் செய்ய வேண்டும். இப்படி சமாவர்த்தனம் ஆன பிறகு, அன்றிலிருந்து பஞ்சகஜம் கட்டி கொண்டு, இரண்டு பூணூல் அணிந்து கொள்ள வேண்டும். ஸமாவர்த்தனம் என்பது ஒரு "ஸ்நான கிரியை". கல்யாணம் ஆகி, ஸமாவர்த்தனம் ஆன பிறகு, இரு பிறப்பாளன் என்ற த்விஜன் "ஸ்நாதகன்" என்று பெயர் பெறுகிறான்)
उपनीय तु यः शिष्यं वेदम् अध्यापयेद् द्विजः ।
सकल्पं सरहस्यं च तमाचार्यं प्रचक्षते ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளனுக்கு, உபநயனம் செய்து வைத்து, வேதங்களை அத்யயனம் செய்து வைத்து, ஒழுக்கத்தை போதித்து, தானும் ஒழுக்கத்தில் வாழ்பவர் "ஆசார்யன்" என்ற அழைக்கப்படுகிறார்.
नारुन्तुदः स्यादार्तोऽपि
न परद्रोहकर्मधीः ।
ययाऽस्योद्विजते वाचा
नालोक्यां तामुदीरयेत् ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன், தான் கஷ்டத்தில் இருந்தாலும், பிறர் மனம் நோக பேச கூடாது. பிறருக்கு துரோகம் விளைவிக்க கூடிய காரியத்தை நினைக்க கூட கூடாது. எந்த வார்த்தை பேசினால் அது மற்றவருக்கு பயத்தை தருமோ, அதை பேச கூடாது.
अनेन क्रमयोगेन संस्कृत आत्मा द्विजः शनैः ।
गुरौ वसन् सञ्चिनुयाद् ब्रह्माधिगमिकं तपः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
இதுவரை சொல்லப்பட்ட பல விஷயங்களை, ஒரு கர்ம யோகி போல த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன் (க்ஷத்ரியன், வைசியன், பிராம்மணன்) தன் குருவிடம் வசிக்கும் போது கடைபிடித்து கொண்டு இருக்க வேண்டும்.
तपोविशेषै: विविधै: वृत्तैश्च विधिचोदितैः ।
वेदः कृत्स्नो अधिगन्तव्यः सरहस्यो द्विजन्मना ॥
- மனு ஸ்மிருதி
பிரம்மச்சாரியாக இருக்கும் த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன் (க்ஷத்ரியன், வைசியன், பிராம்மணன்) இங்கு சொல்லப்பட்ட நியமங்களோடு (தபம்), விரதங்களை எல்லாம் கடைபிடித்துக்கொண்டு, வேதங்களை, உபநிஷத்துக்களை கற்க வேண்டும்.
वेदम् एव सदा अभ्यस्येत् तपस्तप्यन् द्विजोत्तमः ।
वेद अभ्यासो हि विप्रस्य तपः परम् इह उच्यते ॥
- மனு ஸ்மிருதி
த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன் (க்ஷத்ரியன், வைசியன், பிராம்மணன்) எப்போதும் வேதத்தை அத்யயனம் செய்ய வேண்டும். தபஸ்வியாக இருக்க வேண்டும். த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளனில் பிரம்மச்சாரியாக இருக்கும் விப்ரனுக்கு (வேத பிராம்மணன்) வேதம் ஓதுதலே கடமை. அதாவது அவனுக்கு வியாபாரம், அஸ்திரம் போன்றவை கற்றாலும் அதில் ஈடுபட அனுமதி இல்லை.
த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன், தனது பிரம்மச்சர்ய வ்ரதம் முடிந்த பிறகும், தொடர்ந்து வேதத்தை தினமும் ஓதிகொண்டு இருந்தால், தலை முதல் கால் வரை தவம் செய்தவனாகிறான்.
यो अनधीत्य द्विजो वेदमन्यत्र कुरुते श्रमम् ।
स जीवन् एव शूद्रत्वम् आशु गच्छति सान्वयः ॥
- மனு ஸ்மிருதி
வேதம் ஓதாமல், மற்ற சாஸ்திரங்களை படிக்கும் த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன் (க்ஷத்ரியன், வைசியன், பிராம்மணன்) சூத்திரனாகிறான் (employee). மேலும் அவன் வம்சத்தில் உள்ளவர்களையும் சூத்திரனாக்குகிறான்.
मातु: अग्रे अधिजननं द्वितीयं मौञ्जि-बन्धने ।
तृतीयं यज्ञ-दीक्षायां द्विजस्य श्रुतिचोदनात् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளனுக்கு (க்ஷத்ரியன், வைசியன், பிராம்மணன்) 3 பிறப்புகள் ஏற்படுகிறது. தாயிடமிருந்து பிறந்த போது ஒரு பிறப்பு. உபநயனம் ஆன பிறகு, 2வது பிறப்பு. யக்ஞம் செய்யும் போது 3வது பிறப்பு ஏற்படுகிறது.
स्नात्वा अर्कम: च इत्वा त्रिः पुनर्मामित्यृचं जपेत् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
காம எண்ணம் இல்லாமல், கனவில் எதேச்சையாக ரேதஸ் வெளிப்பட்டு விட்டால், மறுநாள் பிரம்மச்சாரியாக இருக்கும் த்விஜன் என்ற இரட்டை பிறப்பாளன் காலையில் நீராடி, சூரிய பகவானை பூஜித்து, "புனர்மா" என்ற ரிக்கை (வேத மந்திரம்) 3 முறை ஜபிக்க வேண்டும்.
பாகம் 12
यथोक्तानि अपि कर्माणि परिहाय द्विजोत्तमः ।
आत्मज्ञाने शमे च स्याद् वेदाभ्यासे च यत्नवान् ॥
- மனு ஸ்மிருதி
இரட்டை பிறப்பாளன் என்ற த்விஜோத்தமர்கள் (பிராம்மண, வைசிய, க்ஷத்ரிய) தங்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட கடமைகளை விட்டாவது, ஆத்ம ஞானத்தை அடைய முயற்சிக்க வேண்டும். வேதத்தை ஓதுவதாலேயே ஆத்ம ஞானம் ஏற்படும்.
एतद् हि जन्म साफल्यं ब्राह्मणस्य विशेषतः ।
प्राप्यैतत् कृतकृत्यो हि द्विजो भवति नान्यथा ॥
- மனு ஸ்மிருதி
ப்ராம்மண வர்ணத்தில் இருப்பவன், பிறவி எடுத்த பலனை அடைய வேதம் ஓதுவதே வழியாகும். இதுவே மற்ற இரு பிறப்பாளர்கள் என்ற த்விஜர்களான க்ஷத்ரியர்களுக்கும், வைஸ்யர்களுக்கும் வழி.
एको अपि वेदविद् धर्मं यं व्यवस्येद् द्विजोत्तमः ।
स विज्ञेयः परो धर्मो न अज्ञानाम् उदितो अयुतैः ॥
- மனு ஸ்ம்ருதி
வேதத்தை நன்கு அறிந்தவன் ஒருவன் மட்டுமே இருந்தாலும், அந்த இரு பிறப்பாளன் என்ற த்விஜனிடமே தர்மம் எது? என்று கேட்டு சந்தேகத்தை தீர்த்து கொள்ள வேண்டும். வேதமோ, சாஸ்திரமோ அறியாத பல பேர் சேர்ந்து கொண்டு "இது தான் தர்மம்" என்று சொன்னாலும் ஏற்கக்கூடாது.
