யாருக்கு தெய்வம் தரிசனம் கொடுக்கிறார்? ரிதகும் சத்யம்... என்ற பிரார்த்தனை இதற்கு பதில் சொல்கிறது. உள்அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோமே...

யாருக்கு தெய்வம் தரிசனம் கொடுக்கிறது?

'சத்தியம்' என்றால் "உண்மை" என்று பொருள்.

"சத்தியம்" ஒரு இடத்தில் மட்டும் இருந்தால் போதாது. இரண்டு இடத்தில் இருக்க வேண்டும். 
1. சத்தியம் உள்ளுக்குள்ளும் இருக்க வேண்டும். (அதாவது மனத்திலும் இருக்க வேண்டும்).
2. சத்தியம் வெளியிலும் இருக்க வேண்டும். (அதாவது பேச்சிலும் இருக்க வேண்டும்.)

பகவான் "சத்தியத்துக்கு மட்டும் தான்" கட்டுப்படுகிறார். 

* யாரிடம் உள்ளும் புறமும் சத்தியம் இருக்கிறதோ! அவருக்கு மட்டுமே, தெய்வம் கட்டுப்படுகிறார்.
* யாரிடம் உள்ளும் புறமும் சத்தியம் இருக்கிறதோ! அவருக்கு மட்டுமே, தெய்வம் இருப்பது புரிகிறது. 
* யாரிடம் உள்ளும் புறமும் சத்தியம் இருக்கிறதோ! அவருக்கு மட்டுமே, தெய்வ தரிசனம் கிடைக்கிறது.

உள்ளுக்குள் என்ன நினைக்கிறாமோ, அதையே பேச வேண்டும்.




நாம் "சத்தியத்தில்" இருக்க வேண்டும். இதுவே, தெய்வத்தை பார்க்க முதல் தகுதி. 

உள்ளும் புறமும் சத்யம் இருந்தால், அதற்கு பெயர் "ஆர்ஜவம்" என்று சமஸ்க்ரிதத்தில் சொல்கிறோம்.

உள்ளுக்குள் "தெய்வநம்பிக்கையுடன்" இருந்து கொண்டு,
வெளி உலகில் "நாத்தீகன் போல பேசுபவனுக்கு"
தெய்வ தரிசனம் கிடைக்கவே கிடைக்காது.

அதேபோல,
உள்ளுக்குள் "நம்பிக்கை இல்லாமல்",
வெளியில் நம்பிக்கை உள்ளவனை போல நடிப்பவனுக்கும்,
தெய்வ தரிசனம் கிடைக்கவே கிடைக்காது.

மனிதன் மனிதனை ஏமாற்றி விடலாம். தெய்வத்தை ஏமாற்ற முடியுமா?

நம் உள்ளுக்குள் இருக்கும் சத்தியத்தை தான், சமஸ்க்ரிதத்தில், "ரிதகும்" என்று சொல்கிறோம்.

இந்த சத்தியம் மற்றவர்களுக்கு தெரியாமல் இருப்பதால் "கிருஷ்ண" என்று சொல்கிறோம்.

நாம் வெளிப்படையாக பேசும் சத்தியத்தை தான், சமஸ்க்ரிதத்தில், "சத்யம்" என்று சொல்கிறோம்.

இந்த சத்தியம் பேசும் போது மற்றவர்களுக்கு தெரிவதால், "பிங்களம்" என்று சொல்கிறோம்.

"உள்ளும் புறமும் நாராயணனே இருக்கிறார்" என்று பார்த்த பிரகலாதனை, ஹிரண்யகசிபு மிரட்டினான்.
வெளியில் இருக்கும் தூணை காட்டி "இதில் நாராயணன் இருக்கிறானா?" என்று கேட்க, 

"என் உள்ளில் இருக்கும் நாராயணன் வெளியிலும் இருக்கிறார்" என்று தன் பிஞ்சு விரலை காட்டி சொல்ல, யாரிடம் சத்தியம் உள்ளும் வெளியும் இருக்கிறதோ, அவனுக்கு கட்டுப்படும் பகவான், பிரகலாதன் காட்டிய தூணிலிருந்து வெளிப்பட்டு விட்டார்.

இதையே இந்த மந்திரம் நமக்கு சொல்கிறது. 
"நீயும் சத்தியமாக இரு. உள்ளும் புறமும் சத்யமாகவே இரு. அப்படி இருந்தால், உனக்கும் தெய்வ அனுக்கிரஹம், தரிசனம் கிடைக்கும்" 
என்று சொல்கிறது இந்த அருமையான மந்திரம்...

சந்தியா வந்தனத்தில் உள்ள அற்புதமான பிரார்த்தனை இதோ:

Rithagum sathyam

para brahma purusham

Krishna pingalam,

Oordhwareytham

viroopaksham

Viswa roopaaya vai nama

பரப்ரம்மத்தையே 
மனதில் நினைத்து (ரிதகும்) கொண்டு,   
வாக்கினாலும் அவரை பற்றியே பேசி (சத்யம்) கொண்டு  நீ வாழ ஆரம்பித்தால்,
தன்னை மறைத்து (கிருஷ்ண) கொண்டு இருக்கும் பரப்ரம்மம், தன்னை வெளிக்காட்டி (பிங்களம்) தரிசனம் தந்து விடுகிறார்.
உள்ளும் புறமும் உண்மையுடன் பரப்ரம்மத்தையே தியானிக்கும் அப்படிப்பட்ட யோகிகள், உலகையே தாங்கும் (விரூபாக்ஷ) பரவாசுதேவனை,
தங்கள் யோக பலத்தால், நெற்றியில் (ஊர்த்வரேதம்) தரிசித்து நமஸ்கரிக்கிறார்கள்.

இங்கு புருஷம் என்ற சொல்லை கொண்டு பரப்ரம்மத்தை குறிக்கும் போது, யார் அந்த புருஷன்? என்ற கேள்விக்கு வேதமே பதில் சொல்கிறது..
தெரிந்து கொள்ள இங்கு படிக்கவும்.

"ரிதகும் சத்யம் பரப்ரம்ம புருஷம்..." என்ற பிரார்த்தனையை நாம் தினமும் செய்யும் போது,
"உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசாமல், எண்ணமும், பேச்சும் ஒன்றாக, சத்யத்தில் இருந்தால், நமக்கும் தெய்வம் தரிசனம் தருவார்"
என்று ஞாபகப்படுத்தும் பிரார்த்தனை இது.

பகவான் அனைவருக்கும் தன் தரிசனத்தை காட்டி கொள்ள பிரியப்படுவதில்லை.


நாராயணன் மட்டுமல்ல, பொதுவாக தேவர்கள் கூட, மனிதர்கள் கண்களுக்கு தெரியாமல், மறைந்து இருப்பதில் தான் பிரியப்படுகின்றனர்.

சில மதங்களில் "இறைவன் அரூபமாகவே இருக்கிறார். ஒரு பொழுதும் உருவம் ஏற்க மாட்டார்" என்று இறைவனை பற்றி நினைக்கிறார்கள்.

"எல்லாம் வல்ல இறைவனுக்கு, உருவம் ஏற்க முடியாது" என்று தெய்வத்தின் பெருமையை குறைத்து சொல்வதை ஹிந்து தர்மம் ஏற்பதில்லை.
"எல்லாம் வல்லவனுக்கு, ஏதுவும் முடியும்" என்று சொல்வதே ஹிந்து தர்மம்.

உலகில் உள்ள 'நம்மை போன்றவர்களுக்கு மட்டும் தான் பெருமாளின் தரிசனம் எளிதில் கிடைப்பதில்லை' என்று நாம் நினைத்து விட கூடாது...

மேல் லோகமான சொர்க்கத்தில் உள்ள தேவர்களுக்கு கூட அவ்வளவு எளிதில் பகவான் தரிசனம் தருவதில்லை.

"ஹிரண்யாகஷன், ராவணன், கம்சன்" போன்ற அசுரர்கள், ராக்ஷசர்கள் தேவர்களை துன்புறுத்திய போது,
பாற்கடல் சென்று பார்த்தும், மஹா விஷ்ணு தேவர்களுக்கு தரிசனம் தரவில்லை.

ப்ரம்ம தேவனிடம் சென்று தன் கஷ்டங்களை சொல்ல,
பிரம்மாவிடம் மட்டும்,
'தான் அவதாரம் செய்து தேவர்களுக்கு அபயம் தருவேன்'
என்று சொல்லி விட்டார் பரவாசுதேவன் நாராயணன்.

'நாம் செய்யும் அனைத்து  பிரார்த்தனைகளுக்கும் கட்டாயம் பலன் தந்து விடுவார்' நாராயணன்.


புத்ர பாக்கியம் வேண்டும்,
எதிரி அழிய வேண்டும், 
கல்யாணம் நடக்க வேண்டும்,
வேலை கிடைக்க வேண்டும்,
என்று நாம் செய்யும் எந்த  பிரார்த்தனைக்கும்
மறைந்து (கிருஷ்ணனாக) இருந்தே பலன் கொடுத்து விடுகிறார் நாராயணன்.

அர்ச்சா அவதாரத்தில் தரிசனம் தரும் பகவான், நேரிடையாக தன்  வ்யூஹ தரிசனம் தருவதில்லை.
வ்யூஹ "தரிசனம்" மட்டும் அத்தனை எளிதில் தருவதில்லை.

தன் தரிசனத்தை 'வெளிப்படையாக' (பிங்களம்) காட்டுவதற்கு, 
பகவான் நம்மிடம் முக்கியமான ஒன்றை எதிர்பார்க்கிறார்.

"நம் எண்ணமும் (ரிதகும்), செயலும் (சத்யம்) 
ஒன்றாக இருக்கிறதா? என்னை பார்க்க வேண்டும் என்று உண்மையில் நினைக்கிறானா? விரோதமாக இருக்கிறதா?"
என்று பார்க்கிறார் பகவான்.

"சார், உங்களை தான் நம்பி இருக்கேன்" என்று பெரிய வேலையில் இருக்கும் மனிதனை பார்த்து ஒருவன் சொல்கிறான்.

"இவன் உண்மையிலேயே மனதில் இப்படி தான் நினைக்கிறானா?" என்று அறிந்து கொள்ள முடியாத அவர், அவன் தேன் ஒழுக பேசும் பேச்சை நம்பி விடுகிறார்.

உலகில் பெரும்பாலான மக்கள், உள்ளொன்று வைத்து புறமொன்று பேசுபவர்களாக தான் உள்ளனர்.


"உண்மையில் மனதுக்குள் என்ன நினைக்கிறான்?" என்று கண்டுபிடிக்க முடியாததால், ஒரு மனிதன் இன்னொரு மனிதனை அழகான பேச்சினால் ஏமாற்றி விடுகிறான்.

ஆனால்,
இதயத்தின் எண்ணங்களையும் கவனிக்கும், பரமாத்மாவை ஏமாற்ற முடியுமா?

"நாராயணனே கதி",
"நமோ நாராயணா" என்று சொன்னாலும்,
"எனக்கு கடவுளை காட்டு" என்று பிடிவாதம் செய்தாலும்,
பகவான் கேட்பவனின் வாக்கை (சத்யம்) மட்டும் கவனிப்பதில்லை, அவன் நெஞ்சில் உள்ள எண்ணத்தையும் (ரிதகும்) கவனிக்கிறார்.

திருப்பதி ஏழுமலையானை பார்த்து "நாராயணா... என்னை காப்பாற்று" என்று சொல்லி விட்டு,
இன்னொரு கோவிலுக்கு சென்று அங்கு இருக்கும் தெய்வத்தையும் பார்த்து "நீயே கதி... என்னை காப்பாற்று" என்று சொல்லும்,
திட விசுவாசம் இல்லாதவர்கள் தான், உலகில் அதிகம் காணப்படுகின்றனர்.

"ஒரே தெய்வம்", அவரிடம் மட்டுமே "சரணாகதி" என்று செய்பவனே உண்மையான பக்தன்.

ஹனுமான் "ஸ்ரீ ராமரே கதி" என்று இருந்தார், இருக்கிறார்..
அவருக்கு சிவபெருமான், இந்திரன் போன்றவர்கள் மீது வெறுப்பு கிடையாது.. அவர்களுக்கான மரியாதை செய்வார்...
ஆனால்,
"சரணாகதி" என்று வரும் போது,
"என் தெய்வம்" என்று வரும் போது,
ஸ்ரீ ராமரை தவிர, வேறு யாருக்கும் அவர் மனதில் இடம் கிடையாது..


சிவபெருமானுக்கு மரியாதை தருவார், ஆனால் மனதில் இடம் கிடையாது என்பதில் ஆச்சரியமில்லை...
நாராயணனே ஸ்ரீ ராமராக வந்தார். 
நாராயணனே பிறகு ஸ்ரீ கிருஷ்ணராகவும் வந்தார்.

கிருஷ்ணருக்கும் பெருமாள் என்ற மரியாதை உண்டே தவிர, அவரிடம் கூட சரணாகதி செய்ய மாட்டேன் என்று இருந்தார் ஹனுமான்.
அத்தகைய சரணாகதியே உண்மையானது, சுத்தமானது...

"உள்ளும் (ரிதகும்), புறமும் (சத்யம்), ராமரே கதி" என்று இருக்கும் ஹனுமான் போன்ற பக்தர்களுக்கு, ஸ்ரீ ராமர் ப்ரத்யக்ஷம் ஆகி காட்சி தருகிறார்.

• விதண்டாவாதிக்கும்,
• 'இந்த தெய்வத்தையும் கும்பிடுவோம்' எதற்கும் 'அந்த தெய்வத்தையும் கும்பிடுவோம்' என்று அலைபவர்களுக்கும்,
• வேறு பலன்களுக்கு ஆசைப்பட்டு பிரார்த்திப்பவனுக்கும்,

     பலன்களை தரும் பகவான், தன் தரிசனத்தை தருவதில்லை.

எந்த மகாத்மாவுக்கு, எண்ணத்திலும், வாக்கிலும் நாராயணனே நிரம்பி உள்ளாரோ, அத்தகைய மகாத்மாவுக்கு மறைந்து (கிருஷ்ண) இருக்கும் பரமாத்மா, தன் தரிசனத்தை வெளிக்காட்டுகிறார் (பிங்களம்).

நாராயணனிடம் பக்தி இல்லாமல் போனாலும், நாம் செய்யும் செயல்கள் உள்ளும் புறமும் ஒன்றாக இருந்தால், நம்மை கண்டு பரமாத்மா நாராயணன் சந்தோஷப்பட்டு, தன் மீது பக்தி ஏற்பட செய்து, தன் தரிசனத்தையும் கொடுத்து விடுவார்.

"சத்யமே" வடிவான பெருமாள், நம்மிடம் எதிர்பார்ப்பதும் "சத்யமே"..

உள்ளும் புறமும் சத்யமாக இருப்பவர்கள், இறை தரிசனம் பெறுகிறார்கள்.

"தசரதர்" அத்தகைய ஒரு மகாத்மா என்று பார்க்கிறோம்.
எந்த நிலையிலும், சத்தியம் மீறாதவர் தசரதர்.

தேவர்களுக்கு சார்பாக போர் செய்த போது, தசரதரின் தேரோட்டி அடிபட்டு விட, தக்க சமயத்தில் கைகேயி தேர் ஒட்டி உதவினாள்.
இவளுக்கு 2 வரங்களை கொடுப்போம் என்று எண்ணினார்.
"என்ன கேட்டாலும் தருகிறேன்" என்று சத்தியம் செய்தும் கொடுத்து விட்டார்.

எண்ணமும், செயலும் மாறுபடாத தசரதரிடம், மகன் ராமனை 14 வருடம் காட்டுக்கு செல்லுமாறு வரமாக கேட்டு விட்டாள் கைகேயி..

"ராமரை விட்டு பிரிந்தால், உயிரே பிரிந்து விடும்" என்று தெரிந்தாலும், உள்ளும் (ரிதகும்), புறமும் (சத்யம்) சத்தியத்துக்காக வாழும் தசரதர், கைகேயி கேட்ட வரத்தை கொடுத்தார்.
சத்தியத்துக்காக உயிரையே கொடுத்தார் தசரதர்.

தாய் தந்தை அற்ற பரமாத்மா, தனக்கு ஒரு தந்தை வேண்டுமே!! என்று தேடி கண்டுபிடித்த உத்தமர் அல்லவா தசரதர்.

எண்ணத்திலும், செயலிலும் சத்தியத்துக்காக வாழும் தசரதரை தன் தந்தையாக ஏற்றார் பரமாத்மா.
தசரதர் பெருமை மகத்தானது!!


அதே போல, மற்றொரு உத்தமர் "வசுதேவர்".
தன் தங்கை தேவகியின் 8வது குழந்தை, தன் மரணத்துக்கு காரணம் ஆகும் என்ற அசரீரி கேட்டதும்,
வெளியில் தன் தங்கைக்காக தானே ரதம் ஓட்டி வருவது போல நடித்த கம்சன், தன் உயிருக்கு இவள் மூலம் ஆபத்து என்று தெரிந்தவுடன் வாளை தூக்கி வெட்ட வந்தான்.

அன்று தான் தாலி கட்டி மனைவியாக ஏற்று கொண்டிருந்தார் வசுதேவர்.
தன் மனைவி என்ற உறவு இருப்பதால், கம்சன் காலில் விழுந்து, மன்றாடினார்.

"அசரீரி சொன்னது நடக்குமோ, நடக்காதோ என்று கூட தெரியாத பட்சத்தில் தங்கையை வெட்ட வேண்டாம்" என்று கெஞ்சினார்.

"தன் சுகமே முக்கியம்" என்ற அசுர குணம் கொண்ட கம்சனுக்கு, வசுதேவர் சொன்ன எதுவும் காதில் விழவில்லை.

தேவகியை எப்படியாவது அந்த சமயத்தில் இருந்து காப்பாற்ற வேண்டும் என்று நினைத்த வசுதேவர், தனக்கு பிறக்கும் குழந்தைகளை கொடுத்து விடுகிறேன் என்று சொல்ல, சமாதானம் அடைந்தான் கம்சன்.

இருந்தாலும் நம்பிக்கை இல்லாததால், கல்யாணம் ஆன அன்றே இருவரையும் ஜெயிலில் தள்ளி சிறைப்படுத்தி விட்டான்.

"பிறக்கும் குழந்தைகளை கொடுத்து விடுகிறேன்" என்று எண்ணத்தில் தோன்றி, வாக்கு கொடுத்து விட்ட வசுதேவர், தனக்கு பிறந்த முதல் குழந்தையை நேராக கம்சனிடம் கொடுக்க,

சிறிதும் யோசிக்காமல், தன் மருமகன் என்ற பாசம் கூட இல்லாமல், அங்கு இருந்த கருங்கல்லில் குழந்தையை அடித்து கொன்று விட்டான்.


இது போன்று 6 குழந்தைகள் தேவகி பெற, கம்சன் கொன்று விடுவான் என்று தெரிந்தும், வசுதேவர் தன் குழந்தைகளை சத்தியத்துக்காக கம்சனிடம் கொடுத்தார்.

மனதால் கொடுத்த வாக்குக்காக, தன் குழந்தையை தியாகம் செய்ய துணிந்த வசுதேவருக்கு, மகனாக பரமாத்மா வர ஆசைப்பட்டதில் ஆச்சரியமில்லையே...

எண்ணமும், வாக்கும் ஒன்றாக இருக்கும் போது, பரமாத்மாவின் தரிசனம் நிச்சயமாகிறது.

தெய்வ தரிசனம் பெற்ற மகான்கள் இன்றும் இந்த பாரத நாட்டில் உள்ளனர்.
கோடியில் ஒருவர் மட்டுமே, மனதில் நினைப்பதையே செயலிலும் காட்டுகின்றனர்.
அத்தகைய மகான்களுக்கு தெய்வ தரிசனம் கிட்டுகிறது.

வாழ்க ஹிந்துக்கள்.

ஹிந்து தர்மத்தில் இல்லாத விஷயங்கள் பிற போலி மதங்களில் இல்லை.

பிற மதங்களை "மனிதர்கள்" முயற்சி செய்து காக்கின்றனர்.
1000 வருடங்கள் வெளி மதங்கள் உள்ளே புகுந்து ஆள நினைத்தாலும், ஹிந்து தர்மத்தை "தெய்வங்களே அவதாரம்" செய்து காக்கின்றனர்.

ஹிந்துவாக வாழ்வதே நமக்கு பெருமை.

Afternoon Sandhya Vandanam: 

Morning Sandhya Vandanam: 

Evening Sandhya Vandanam

North Indians, South Indians. Why are they different? Are they Different? Let's Analyse the reason....

North India
Temple construction is modern and simple, colorful.

South India
Temple construction are very old and great and complex architects and completely made of rocks and stones.

North India
Everyone do pooja. Even other religion people, foreigners are allowed to do Haarthi and Abhishek. Everyone chant Vedic Mantra (like gayathri mantra) even in loud speaker as well.

South India
None can do pooja except a specific priest of that temple. Not even Brahmin,
Prime Minister or kings allowed to do pooja.
Even Sanyasi who give up his family and devoted his life to live for Vedic principles can't touch the Idol which they don't worship personally. They too stand with others to allow the priest of that temple to do pooja.

This is to maintain sanctity of temple procedures and to give respect to the God.
Touching and hugging is allowed only to husband and wives and friend with same sex.

Even brother and sister after certain age or after attaining puberty, don't touch each other or even sleep in same room without presence of parents.
Touching and hugging husband and wife in public is also considered as misbehaviour even now.
So, no wonder why south India don't allow everyone to touch the God inside the temple.
Every person in South India, in every home, they have a Idol of Shiva, Krishna, Muruga. Only the owner of that house touch them.  Others who visit their house, do namaskar but don't touch them.
Its to maintain sanctity and respect to the God.
Only the priest and his son and his disciple alone do pooja as guided by that temple rule and kings who appointed them when they constructed that temple. Even woman in the priest family can't touch idol.

Even when we look at Lord Ram Story in Treta Yuga, followed the same culture. North Indians also had the same culture, but diluted now !

Lord Rama hesitated to lift her Wife Sita into the Boat while crossing Ganga River in front of Lakshmana when they left to forest.

Touching and Hugging even Wife in public is considered misbehavior even in North India those days.

Understanding the hesitation of Lord Rama, his Brother Lakshmana turned other side of the boat and gave Rama the personal space to lift Sita into the Boat.
Touching and hugging is mostly accepted between friends in public.
Bhajan is allowed in loud speaker.
But Vedic Mantra are not encouraged in loud speakers. Mostly recited within with great respect.

North Indian
People do Prema Bhakti with god and most temple allow them to touch the god in temple and express their love and affection.
They Dance without hesitation to express themselves.

South Indian
People do Maryada Bhakti with god setting a boundary that we are jeevathma (sishya) and he is sinless Paramathma (guru).
Dancing is uncommon for south indians as they hesitate to express. They hide their bhakti (love to god) to others. They like to keep it secret with god alone.

Why do we see such difference between, north indians and south indians?

Why do we see such difference between, north india temples ans south india temples?

The practice that we see in North India though not part of Traditional Culture, evolved due to Arabian Islamic invasion.

Tamilnadu, kerala region had islamic conquest severely for just around 80 to 100 yr only under khilji and thuklaq period. Madurai Meenakshi Temple got attacked by the same Malik Kafur when he crossed Andhra and Entered TamilNadu (Pandya Kingdom). The destroyed Shiva Idol which was placed in front of the Actual Shiva Idol (Sundareswarar) is still kept in temple to depict the fact and atrocity faced in Tamilnadu during these periods. Meenakshi Temple was shut down for 80years due to fear and atrocities against Hindus. Same attack happened on Sri Ranga Temple in Trichy after that.

Later Pandya Kingdom and Entire Tamilnadu was secured mostly by kings of vijayanagar kingdom and later by Maratha kingdom.  TamilNadu Vows to these Kings forever.

Vijayanagar kings for 900yrs mostly fought with Deccan sultan's, delhi sultan, gujarat sultan through out their life..
Andhra and karnataka had severe temple attacks similar to north india, but reconstructed again and again by these kings.
It is believed that, 48000 prime temple were destroyed in entire Bharat during these periods.

3 Key temples we lost are
Temple where lord Krishna born in Mathura.
Temple where lord ram born in Ayodhya.  Even now (as on 2019 Aug), Lord Rama dont have a temple and kept in a Tent
Temple where Lord Shiva in Kasi.

The famous "Kohinoor Diamond" was looted from Andhra from a MahaKali Temple during Kakatiya Hindu ruling.  This was looted by destroying temple and civilians by Malik Kafur Military Army under Alauddin Khilji Period.

Lakhs of small temple were destroyed through out india.
One such small temple which was destroyed is for your view....

But most north indian had extremely suffered over these attacks and temple got under attack from 947AD till 1857AD for almost 900yrs.

Temples were alike those days throughout Bharat (from Afghan till kanyakumari).

Earlier,
When Hindu Kings go for battle with other Hindu king, they face each other in Battlefield outside the city. Mahabharat war is the typical example.  They fought in a seperate place called "Kurukshetra"

Alexander decided to return back to greece after victory over hindu king "porus" (purushothama) in 326BC and kept celucus nicator as army chief to hold his captured land..
He felt if this small kingdom king at the border of indus river was so powerful, he doubted whether his army will be ready to fight with all Hindu kings inside Bharat.


He felt like entering Lion cage where 1000s of lion roaring inside. As he predicted, when chandra gupta Maurya marched towards celucus nicator captured region, he gave up his land and seeing his might he married her Greek daughter as wife of Chandra Gupta Maurya.
Alexander died in Babylon (now Iran), on the way to greece due to mosquito bite.

When Arabian muslim "mohamed Ghajini" entered to loot golds in Bharat, he faced a tough battle 17 times and pardoned by hindu king 17 times after he fell on his feet for mercy and faced continuous 17 defeats by a small Gujarat king.

Islam kings thereafter mostly attacked civilians and temple to bring hindu kings to accept defeat and kill them.
Once innocent civilians got attacked and temples got destroyed, north indians (common people) became helpless and hindu kings also panicked as attacking civilians and destroying temple became tactic for arabic muslims to defeat hindu kings.

(Christian rulers are no different... British rulers who could not fight with marudhu brothers in TamilNadu, pandiya kings, they announced destruction of Kalaiyaar Shiva Temple with tanks if they don't surrender and hang themselves.

Hindu Brother Kings to save temple and idol, agreed to hang themselves.)

Not once Hindu kings took revenge and destroyed Christian built churches which are built.
Kapaleeswar temple is believed to got destroyed by Portuguese traders and St.Joseph church was built over in sea shore.
When Vijayanagar, Pallava kings recaptured these territories, they didn't destroyed the church but built the temple again few km away from the sea shore in chennai.
None of the mosque built over temples were destroyed by hindu kings.
When hindus keep respecting other believes, for 900yrs they lost almost temples and in turn allowed so much churches and mosque built all over india.

Once temple got destroyed and Idols broken, north indians (common people) started crying by carrying broken idols in their shoulders like a helpless mother carrying his disabled child.
With extreme broken heart, they themselves started doing pooja with whatever they had.
Started doing bhajan and allowed anyone who want to do pooja.

Since 1st attack always happened on brahmins who are inside the temple, north indians lost all true vedic brahmins qualified like krishna Chaitanya from west bengal, mandala mishra from kashmir who had such indepth knowledge to argue with adi sankara (avatar of lord shiva).

If hindus tried to rebuilt, after few years some other muslim ruler will come and destroy again.
Somnath SHIVA temple, Gujarat alone got attacked 18 times by just 1 thief called Ghajini.
This is just a sample of the atrocity North Indians faced for 900years.

Common people started doing pooja on their own with whatever they had.
Common people recited mantra for doing pooja.

In South India, people do maryada bhakti to god. They don't touch god.

In North India, people do prema bhakti. They chant, they do pooja, they touch.

These difference is all due to islamic invasion on hindu temples for 800yrs...


If you recollect Ramayana (which happened in North India in Treta Yuga), you will understand all temple in Bharat followed same approach like in South India.
The famous sriranganathar in SriRanga temple in Trichy was an Idol worshiped by Lord Ram himself during Treta Yuga 12 lak yr before.
The entire Vimana along with Sriranga Moorthi was given to vibeeshana, as a gift of himself (Lord Rama) for worship by Lord Rama himself.
Vibeeshana, mighty powerful Raakshas took the vimana in his hand and flew towards Srilanka.
He kept sri ranganathar along with vimana in Sri rangam, trichy to perform his evening prayer (sandhya vandanam).

Lord Ranganatha spoke to him that he wishes to stay in this place where Cauvery river flow on both sides. Also promised that he will face south side and watch towards srilanka and bless the country's prosperity always.
This temple vimana is a typical example that north india temples were also constructed with great architecture like in south india till 947AD.

North Indians personal loss, cultural loss is beyond explanation. Still crores of people survived 900 years of Invasion and still living heads high as Hindus and reviving themselves.

We are all brothers.  We are all people of bharat land.
Our temples, the way of worship were same.

Adi sankara who born in kerala, whose mother tongue is malayalam conversed with ease with mandala mishra in kashmir. People from other states (kingdom) spoke in Sanskrit as common language.
Krishna Chaitanya from Bengal came to Sri Rangam, Trichy and conversed with people in TamilNadu.
We all knew sanskrit those days and it was our common language.

After Arabian Islamic conquest, we got into an illusion that we are different, our belief is different, our temple construction is different.
After christian conquest, we lost common language called sanskrit which bridged as together. English made as common language and again we are made to believe we are different..


Beware of Separatist. Punish them hard with law.
We are one.  We are Brothers. We are all son of this bharat land.

Interested to Read More? Click Here -> Enjoy the Beautiful conversation between Lord Muruga and his Devotee (Avvai) about several topics with Q&A

Which is cruel, rare, great, new, pleasant?.. A beautiful conversation with Lord Muruga - அரியது கேட்கும் வடிவடிவேலோய்... தெரிந்து கொள்ள..இங்கே படிக்கவும்..

Hanuman Chalisa with meaning (ஹனுமான் சாலிசா அர்த்தத்துடன்) தெரிந்து கொள்ள..இங்கே படிக்கவும்..

This is the beautiful conversation between avvai and muruga (karthik), son of Lord Shiva.

You will Enjoy this beautiful vedic conversation.


Lord Muruga asks avvai:
Avvai tell me, which is "rare"? 
அரியது என்ன...

Avvai grand mother, devotee of Lord Muruga, spells out Vedic Core in her replies..

Avvai says,
Muruga, you are asking me which is rare. Hence i reply. 
This Soul can born as crow or goat or other million species in this world. Hence, It is very rare gift for a soul to born as human.
அரியது கேட்கும் வடிவடிவேலோய்
அரிது அரிது மானிடராதல் அரிது

More than gifted to born as a human being, it is rare gift to born without any disease, blind, deaf. 
மானிடராயினும் கூன் குருடு
செவிடு பேடு நீங்கிப் பிறத்தல் அரிது

More than gifted to born as a human being,without being blind, deaf and without any disease, it is very rare to be gifted with right education and knowledge.
கூன் குருடு செவிடு பேடு
நீங்கிப் பிறந்தகாலையும்
ஞானமும் கல்வியும் நயத்தலரிது

More than gifted to born as a human being,without being blind, deaf and without any disease, with right education and knowledge,
It is very rare to be gifted to live the life by giving charity to poor and doing penance to think about god. 
ஞானமும் கல்வியும் நயந்தகாலையும்
தானமும் தவமும் தான் செய்தல் அரிது

Those human, who does charity work by giving his knowledge to others and wealth to others and spends his life in penance to think about God, is the the rarest thing in this world. 
Such rare person reaches moksha as well.
தானமும் தவமும் தான் செய்வராயின்
வானவர் நாடு வழி பிறந்திடுமே...


Lord Muruga hearing Avvai response, says
"Avvai Grandma, Your answer to my question on 'which is rare?' has been beautifully explained. 
With extreme happiness i want to hear from you "which is cruel?"
அரியது கேட்டமைக்கு அழகான தமிழில் விளக்கம் தந்த மூதாட்டியே
கொடியது என்ன...

Avvai says,
"Muruga, you are asking me which is cruel?
Being poor (Poverty) is the cruel thing in this world.
கொடியது கேட்கின் வடிவடிவேலோய்
கொடிது கொடிது வறுமை கொடிது

Being poor at young age is more cruel than being poor.
அதனினும் கொடிது இளமையில் வறுமை...

Facing Incurable disease is more cruel than being poor at young age.
அதனினும் கொடிது ஆற்றுணாக் கொடு நோய்

Being with women who have no love towards his husband is more cruel than facing incurable disease.
அதனினும் கொடிது அன்பில்லாப் பெண்டிர்

To get food from such person who don't have love towards us is more cruel than being with woman who have no love to his husband.
அதனினும் கொடிது அவர் கையால் இன்புற உண்பது தானே...

Lord muruga says,
"Excellent. Your ability to compare and explain complex questions makes me happy to talk to you more. Your in-depth knowledge will give victory wherever you go over the entire world.
Oh talented avvai, my devotee, tell me, 'Which is Great?'"
மிக்க மகிழ்ச்சி சொல்லால் தமிழால்
வெல்லாத உலகையெல்லாம் வெல்லும்
திறமை படைத்த ஔவையே
பெரியது என்ன...


Avvai says,
"Muruga... When we look at this big universe (earth, stars, son space etc), we can definitely say that this universe is Great"
பெரியது கேட்கின் நெறி தமிழ் வேலோய்
பெரிது பெரிது புவனம் பெரிது

But this Universe is created by Lord Brahma. Hence Brahma is greater than Universe.
புவனமும் நான் முகன் படைப்பு

But Lord Brahma himself born to Narayana thru his Naval.
Hence Lord Narayana is Greater than Lord Brahma.
நான் முகன் கரிய மால் (திருமால்/விஷ்ணு) உந்தியில் (தொப்புள்) வந்தோன்

But Lord Narayana himself resides in cosmic ocean. 
Hence cosmic ocean is Greater than Lord Narayana.
கரிய மாலோ அலைகடல் துயின்றோன்

But great yogi (muni) had capacity to hold and control this ocean in their hands with their mighty power.
Hence Yogi are greater than ocean.
அலை கடலோ குருமுனியன் கையிற் அடக்கம்

But yogi is also made of flesh.
Hence this flesh is greater than Yogi.
குருமுனியோ கலசத்துப் பிறந்தோன்


But such yogi's body is created by earth. Hence earth (bharat bhumi) ia greater than yogi's body.
கலசமோ புவியிற் சிறுமண்

But this entire earth is just a small ornament stone over a Snake's forehead in kailash.
Hence that snake in kailash is greater than Earth.
புவியோ அரவினுக்கொரு தலைப் பாரம்

But that Snake itself is worn as a ring for Goddess Uma (wife of Lord Shiva).
Hence Goddess Uma is greater than the snake at kailash. 
அரமோ (அரவம்/பாம்பு) உமையவள் சிறு விரல் மோதிரம்

But Goddess Uma herself is a part of Lord Shiva. 
Hence Lord Shiva ia greater than Goddess Uma.
உமையோ இறைவர் பாகத்து ஒடுக்கம்

But God Shiva himself resides in the devotee's heart.
Hence Devotee is greater than anyone.
இறைவரோ தொண்டருள்ளத்து ஒடுக்கம்

To talk about the such devotee who serves his life for Lord Shiva is the greatest of all. Greatness of a devotee is incredible.
தொண்டர் தம் பெருமையை சொல்லவும்
பெரிதே...

Lord Muruga with great joy, says
"Avvai Grand lady, its no surprise... your speech not only will attract people in earth, but will attract the heavenly gods and make slave for your speech. Such is the depth knowledge you have.
I want to hear from you one more.. explain me, 
Which is pleasant?"
ஔவையே... வானவரும் உனது
வாக்கிற்கு அடிமையாகி விடுவர் என்றால் அதில் வியப்பில்லை
இனியது என்ன...


Avvai responds to Lord Muruga,
She says
"Muruga, you are asking me which is pleasant.
'Being alone' is the greatest pleasant thing that can happen to a soul.
இனியது கேட்கின் தனிநெடு வேலோய்
இனிது இனிது ஏகாந்தம் இனிது

Praying the supreme god is more pleasant than being alone.
அதனினும் இனிது ஆதியை தொழுதல்

Having Association with great saints, mahatma, yogi is more pleasant than praying supreme god.
அதனினும் இனிது அறிவினம் சேர்தல்

To see the learned mahatma, yogi in person and also in dream all the time (awake, sleep) is the greatest pleasant than just association with great learned mahatma, yogis. (Smaraney sukam)
அதனினும் இனிது அறிவுள்ளோரை
கனவிலும் நனவிலும் காண்பது தானே

Lord Muruga after hearing Avvai beautiful explanation, says
"Avvai, you had explained rare, cruel, great, pleasant with beautiful comparison.
Can u explain which is always new and fresh?"
அரியது கொடியது பெரியது இனியது
அனைத்திற்கும் முறையோடு
விடை பகன்ற ஔவையே
புதியது என்ன...

Avvai says
"Muruga, songs are always new and fresh to soul".
என்றும் புதியது...
பாடல் என்றும் புதியது

More than just a song, songs with excellent meaning are more fresh and new.
பொருள் நிறைந்த பாடல் என்றும் புதியது

The meaningful sensible songs that spells out from a kind hearted spiritual mahatma is always fresh and new.
அருள் நிறைந்த புலவர் நெஞ்சில்
அமுதம் என்னும் தமிழ் கொடுத்த
பொருள் நிறைந்த பாடல் என்றும் புதியது

Muruga, More than meaningful songs, songs which praises you is more fresh and new.
முருகா உன்னை பாடும் பொருள் நிறைந்த
பாடல் என்றும் புதியது

Muruga, the beauty that you possess as a small beautiful boy is always fresh and new.
முருகன் என்ற பெயரில் வந்த
அழகே என்றும் புதியது

Muruga, your beautiful little smile as a young child of Lord Shiva is always fresh and new.
முறுவல் (புன்முறுவல்/சிரிப்பு) காட்டும் குமரன் கொண்ட
இளமை என்றும் புதியது

Muruga, the happiness that your parents (shiva and uma) gets by seeing your play is fresh and new.
உன்னை பெற்ற அன்னையர்க்கு
உனது லீலை புதியது

Muruga, the happiness that your father (shiva) gets by seeing you beautiful little child with spear and sitting in peacock is fresh and new.
உனது தந்தை இறைவனுக்கும்
வேலும் மயிலும் புதியது....

Muruga, for sun and moon, your beautiful child like appearance is fresh and new.
திங்களுக்கும் ஞாயிறுக்கும்
கந்தன் மேனி புதியது

Muruga, those who will become your devotees, son of lord shiva, the blessing you shower on them is fresh and new.
சேர்ந்தவர்க்கு வழங்கும்...
கந்தன் கருணை புதியது

Muruga, your knowledge is priceless and rare...your blessings are unlimited... 
அறிவில் அரியது அருளில் பெரியது

Muruga, your sweet speech in tamil is fresh and new. Your sweet speech in tamil, makes me to swallow your beautiful tamil speech like a food.
அள்ளி அள்ளி உண்ண உண்ண
உனது தமிழ் இனியது

Those great mahatma who knows past, present and future, feel fresh and new by seeing your 6 faces of Avatar.
முதலில் முடிவது முடிவில் முதலது
மூன்று காலம் உணர்ந்த பேர்க்கு
ஆறுமுகம் புதியது.

Enjoy this beautiful interaction in this song...

Interested to Read More? Click Here -> Is Meat Eating is wrong? Why cant we eat Meat?