Followers

Search Here...

Monday 28 October 2024

திரௌபதி, துரியோதனனை கேலி செய்தாளா?

புருஷசிரேஷ்டரான  ஜனமேஜயரே! அந்த ஸபையிலிருந்த துரியோதனன் சகுனியுடன் கூட  அந்த சபையை முழுதும் வரிசையாக பார்த்தான். 

वसन्दुर्योधनस्तस्यां सभायां पुरुषर्षभ।
शनैर्ददर्श तां सर्वां सभां शकुनिना सह।।

கௌரவ சிரேஷ்டனான துரியோதனன் ஹஸ்தினாபுரத்தில், இதற்கு முன் கண்டிராத தேய்வீக விஷயங்களை கண்டான். 

तस्यां दिव्यानभिप्रायान्ददर्श कुरुनन्दनः।
न दृष्टपूर्वा ये तेन नगरे नागसाह्वये।।

அந்த துரியோதன மஹாராஜன், ஒரு கால் அந்த சபை நடுவில் படிக தள வரிசையுள்ள இடத்திற்கு சென்று ஜலம் என்று நினைத்து மதி மயங்கி தன் வஸ்திரத்தை தூக்கி கட்டிக்கொண்டான். 

அதனால் துயரடைந்து யாருக்கும் முகம் காட்டாமல் அந்த சபையை சுற்றி திரிந்தான்.

स कदाचित्सभामध्ये धार्तराष्ट्रो महीपतिः।
स्फाटिकं स्थलमासाद्य जलमित्यभिशङ्कया।।

स्ववस्त्रोत्कर्षणं राजा कृतवान्बुद्धिमोहितः।
दुर्मना विमुखश्चैव परिचक्राम तां सभाम्।।

பிறகு மேடு பள்ளம் தெரியாமல் தரையில் விழுந்ததனால், துயரமும், வெட்கமுமுற்று பெரு மூச்சு விட்டுக்கொண்டு, வெறுப்புடன் அந்த சபையில் சஞ்சரித்தான். 

ततः स्थले निपतितो दुर्मना व्रीडितो नृपः।
निः श्वसन्विमुखश्चापि परिचक्राम तां सभाम्।।

அதன் பிறகு படிகம் போல தெளிந்த நீருள்ளதும், படிகத்தாமரைமலர்களால் சோபிப்பதுமாகிய வாவியை தரையென்று நினைத்து ஆடையோடு ஜலத்தில் விழுந்தான்.

அந்த துரியோதனன் ஜலத்தில் விழுந்ததை கண்டு மஹாபலசாலியான பீமசேனனும் வேலைக்காரர்களும் நகைத்தனர்.

ततः स्फाटिकतोयां वै स्फाटिकाम्बुजशोभिताम्।
वापीं मत्वा स्थलमिव सवासाः प्रापतञ्जले।।


जले निपतितं दृष्ट्वा भीमसेनो महाबलः।
जहास जहसुश्चैव किङ्कराश्च सुयोधनम्।।

தர்மராஜாவின் கட்டளையினால் அவனுக்கு வேலைக்காரர்கள் உயர்ந்த வஸ்திரங்கள் கொடுத்தனர். அவன் அவ்வாறிருக்கக் கண்டு மஹாபலசாலியான பீமசேனன் அர்ஜுனன் நகுல சஹதேவன் அனைவரும் சிரித்தனர். பொறாமைக்காரனான துரியோதனன் அவர்களுடைய பரிஹாஸத்தை பொறுக்கவில்லை. 

वासांसि च शुभान्यस्मै प्रददू राजशासनात्।
तथागतं तु तं दृष्ट्वा भीमसेनो महाबलः।।

अर्जुनश्च यमौ चोभौ सर्वे ते प्राहसंस्तदा।
नामर्षयत्ततस्तेषामवहासममर्षणः।।

தன் எண்ணத்தை வெளிக்காட்டாமலிருப்பதற்காக அவன் அவர்களை கண்ணெடுத்து பாராமல் இருந்தான்.

திரும்பவும் ஜலத்தை தாண்டுகிறவன் போல வஸ்திரத்தை தூக்கி கட்டிக்கொண்டு நிலத்தில் அடியை தூக்கிவைத்தான். அதனால் எல்லா ஜனங்களும் மறுபடியும் நகைத்தனர்.

आकारं रक्षमाणस्तु न स तान्समुदैक्षत।
पुनर्वसनमुत्क्षिप्य प्रतिरिष्यन्निव स्थलम्।।

आरुरोह ततः सर्वे जहसुश्च पुनर्जनाः।

படிக கதவினால் மூடப்பட்ட வாயிலை பார்த்து அதில் நுழையும் போது, துரியோதனன் தலையில் பட்டு கலங்கி நின்றான்.

द्वारं तु पिहिताकारं स्फाटिकं प्रेक्ष्य भूमिपः।

प्रविशन्नाहतो मूर्ध्नि व्याघूर्णित इव स्थितः।।

அது போலவே, பெரும் படிக கதவுள்ள மற்றோரு வாயிலை கைகளினால் இடித்து திறக்கும் போது, வாயிலுக்கு வெளிப்பட்டு முன்னே விழுந்தான்.

तादृशं च परं द्वारं स्फाटिकोरुकवाटकम्।
विघट्टयन्कराभ्यां तु निष्क्रम्याग्रे पपात हा।।

மறுபடியும் அவன் திறந்திருந்த ஒரு வாயிலை அடைந்து அது முன் போன்றதே என்று நினைத்து அந்த வாயிலிலிருந்து திரும்பினான்.

द्वारं तु वितताकारं समापेदे पुनश्च सः।
तद्वृत्तं चेति मन्वानो द्वारस्थानादुपारमत्।।

ஜனமேஜய மஹாராஜாவே! அந்த துரியோதனன் ராஜன் அவ்விடத்தில் இவ்வாறு பல வகை ஏமாறுதல்களை அடைந்து பாண்டவர்களால் விடைகொடுக்கப்பற்று ராஜஸூயமென்னும் மஹாயாகத்திலுள்ள, அந்த ஆச்சரியமான ஸம்பத்தை பார்த்ததினால் துயரமுற்ற மனத்துடன் ஹஸ்தினாபுரத்திற்கு சென்றான்.

பாண்டவர்களின் செல்வத்தினால் கொதிப்புற்று அதையே நினைத்துக்கொண்டு செல்லுகின்ற துரியோதன ராஜனுக்கு கெட்ட எண்ணமுண்டாயிற்று.

एवं प्रलम्भान्विविधान्प्राप्य तत्र विशाम्पते।
पाण्डवेयाभ्यनुज्ञातस्ततो दुर्योधनो नृपः।।


अपहृष्टेन मनसा राजसूये महाक्रतौ।
प्रेक्ष्य तामद्भुतामृद्धिं जगाम गजसाह्वयम्।।


पाण्डवश्रीप्रतप्तस्य ध्यायमानस्य गच्छतः।
दुर्योधनस्य नृपतेः पापा मतिरजायत।।

ஜனமேஜயரே! பாண்டவர்கள் மனங்களித்து இருந்ததையும் அரசர்கள் அவர்களுக்கு வசப்பட்டு இருந்ததையும், குழந்தை முதல் எல்லா ஜனங்களும் அவர்களிடம் அன்பு வைத்திருந்ததையும், மஹாத்மாக்களான பாண்டவர்களின் சிறந்த மேன்மையையும் கண்டு திருதராஷ்டிரன் மைந்தனான துரியோதனன் நிறம்மாறி போனான்.

पार्थान्सुमनसो दृष्ट्वा पार्थिवांश्च वशानुगान्।
कृत्स्नं चापि हितं लोकमाकुमारं कुरूद्वह।।

महिमानं परं चापि पाण्डवानां महात्मनाम्।
दूर्योधनो धार्तराष्ट्रो विवर्णः समपद्यत।।

அவன் செல்லும் போது மனம் கலங்கி, சிறந்த புத்திமானான தர்மராஜருடைய அந்த ஒப்பற்ற ஐஸ்வர்யத்தையும் சபையையும் தனிமையில் நினைத்து கொண்டிருந்தான்.

स तु गच्छन्ननेकाग्नः सभामेकोऽन्वचिन्तयत्।
श्रियं च तामनुपमां धर्मराजस्य धीमतः।।

திருதராஷ்டிரன் மைந்தனான துரியோதனன் அப்போது மதி கலங்கி அடிக்கடி பேசுகின்ற சகுனிக்கு மறுமொழி கூறவில்லை.

प्रमत्तो धृतराष्ट्रस्य पुत्रो दुर्योधनस्तदा।
नाभ्यभाषत्सुबलजं भाषमाणं पुनः पुनः।।

அவ்வாறு கலங்கி நின்ற துரியோதனனை கண்டு சகுனியானவன், "துரியோதனா ! பெருமூச்சு எரிகிறவன் போல சொல்லுகிறாய். இதற்கு காரணம் என்ன?" என்று கேட்டான்.

अनेकाग्रं तु तं दृष्ट्वा शकुनिः प्रत्यभाषत।
दुर्योधन कृतोमूलं निःश्वसन्निव गच्छसि।।

அதற்கு துரியோதனன், "மாமா! இந்த பூமி முழுமையும், மஹாத்மாவான அர்ஜுனனுடைய அஸ்திர ப்ரதாபத்தினால், ஜெயிக்கப்பட்டு, யுதிஷ்டிரனுக்கு உட்பட்டு போனதையும், யுதிஷ்டிரனுடைய அம்மஹாயாகம் அவ்வாறு நடந்ததையும் தேவர்களில் இந்திரன் போல, யுதிஷ்டிரன் மிகுந்த மஹிமையுள்ளவனாக இருந்ததை கண்டு பொறாமையால் நிரப்பப்பட்டு இரவும் பகலும் எரிக்கப்பட்டவனாக, ஆணி ஆடி மாசங்கள் வந்த போது, சிறிய தடாகம் வற்றுவது போல வற்றுகிறேன்.

दृष्ट्वेमां पृथिवीं कृत्स्नां युधिष्ठिरवशानुगाम्।
जितामस्त्रप्रतापेन श्वेताश्वस्य महात्मनः।।

तं च यज्ञं तथाभूतं दृष्ट्वा पार्थस्य मातुल।
यथा शक्रस्य देवेषु तथाभूतं महाद्युतेः।।


अमर्षेण तु सम्पूर्णो दह्यमानो दिवानिशम्।
शुचिशुक्रागमे काले शुष्ये तोयमिवाल्पकम्।।

பார். யாதவ சிரேஷ்டனான கிருஷ்ணனால் சிசுபாலன் கொல்லப்பட்டான்.

அந்த சபையில் அந்த சிசுபாலன் அடியை தொடரும் ஆண் பிள்ளை யாருமிலலாமல் இல்லாமல் போனான்.

पश्य सात्वतमुख्येन शिशुपालो निपातितः।
न च तत्र पुमानासीत्कश्चित्तस्य पदानुगः।।

பாண்டவர்களிடமிருந்து உண்டான தீயினால் சுடப்பட்ட அரசர்கள்  அந்த குற்றத்தை பொறுத்தனர்.

அதை யார் பொறுக்க தகும்?

दह्यमाना हि राजानः पाण्डवोत्थेन वह्निना।
क्षान्तवन्तोऽपराधं ते को हि तत्क्षन्तुमर्हति।।

அந்த தகாத பெருங்காரியம் கிருஷ்ணனால் செய்யப்பட்டது.

மஹாத்மாக்களான பாண்டவர்களின் பராக்கிரமத்தினால் அது நிலைத்தது.

वासुदेवेन तत्कर्म यथाऽयुक्तं महत्कृतम्।
सिद्धं च पाण्डुपुत्राणां प्रतापेन महात्मनाम्।।

அதனாலே தான், ராஜாக்கள் பலவகை ரத்தினங்களை எடுத்து கொண்டு, வைஸ்யர்களை போல கப்பம் கட்டி, குந்தி புத்ரனான தர்மராஜாவை சேவித்தனர்.

तथाहि रत्नन्यादाय विविधानि नृपा नृपम्।
उपातिष्ठन्त कौन्येयं वैश्या इव करप्रदाः।।

அவ்வாறு தர்மராஜாவிடத்தில் ஜ்வலிப்பது போல பிரகாசித்த, அந்த ராஜ்ய லக்ஷ்மியை கண்டு, அந்த தகுதி பெறாத நான், பொறாமையின் கையில் அகப்பட்டு கொண்டு தாபமுற்று இருக்கிறேன்.

श्रियं तथागतं दृष्ट्वा ज्वलन्तीमिव पाण्डवे।
अमर्षवशमापन्नो दह्यामि न तथोचितः।।

தீயிலாவது குதிப்பேன். விஷத்தையாவது குடிப்பேன். ஜலத்திலாவது விழுவேன். ஜீவிக்க மாட்டேன். உலகத்தில் பராக்ரமமுள்ள எந்த ஆண் பிள்ளை, எதிரிகள் விருத்தி அடைந்திருக்கவும், தான் குறைந்திருக்கவும் கண்டு பொறுப்பான்?

वह्निमेव प्रवेक्ष्‌यामि भक्षयिष्यामि वा विषम्।
अपो वापि प्रवेक्ष्यामिन हि शक्ष्यामि जीवितुम्।।

को हि नाम पुमांल्लोके मर्षयिष्यति सत्ववान्।
सपत्नानृद्ध्यतो दृष्ट्वा हीनमात्मानमेव च।।

அவர்களுக்கு அப்படிப்பட்ட ஐஸ்வர்யம் வந்திருப்பதை கண்டு, இப்போது பொறுத்திருக்க நான் பெண்ணும் அல்ல. பெண் அல்லாதவனும் அல்ல, ஆணுமல்ல, ஆண் அல்லாதவனும் அல்ல, 

सोऽहं न स्त्री न चाप्यस्त्री न पुमान्नापुमानपि।
योऽहं तां मर्षयाम्यद्य तादृशीं श्रियमागताम्।।

பூமிக்கெல்லாம் ஈஸ்வரனாய் இருப்பதையும், அப்படிப்பட்ட தன ஸம்பத்தையும், அவ்வகையான யாகத்தையும் கண்டு, என் போன்றவன் எவன் தாபமடையாமல் இருப்பான்? நான் ஸஹாயமின்றி அந்த ராஜ்யலக்ஷ்மியை அபகரிப்பதற்கு சக்தனல்லேன். ஸஹாயம் யாருமிருப்பதாகவும் தெரியவில்லை. ஆதலால், இறப்பதை பற்றியே நினைக்கிறன்.

ईश्वरत्वं पृथिव्याश्च वसुमत्तां च तादृशीम्।
यज्ञं च तादृशं दृष्ट्वा मादृशः को न संञ्ज्वरेत्।।

अशक्तश्चैक एवाहं तामाहर्तुं नृपश्रियम्।

सहायांश्च न पश्यामि तेन मृत्युं विचिन्तये।।


யாராலும் கெடுக்கப்படாத பரிசுத்தமான ஐஸ்வர்யம் குந்தி புத்திரனிடம் இருப்பதை கண்டு, தெய்வமே (விதி) வலியதென்றும், முயற்சி பயனற்றதென்றும் நினைக்கிறன்.

दैवमेव परं मन्ये पौरुषं च निरर्थकम्।
दृष्ट्वा कुन्तीसुते शुद्धां श्रियं तामहतां तथा।।

ஸுபல புத்திரனே! முதலிலேயே அவனை அழிப்பதற்கு நான் முயன்றேன்.

அவற்றை எல்லாம் கடந்து ஜலத்தில் தாமரை போல அவன் வளர்ந்து கிளம்பினான்.

कृतो यत्नो मया पूर्वं विनाशे तस्य सौबल।
तच्च सर्वमतिक्रम्य संवृद्धोऽप्स्विव पङ्गजम्।।

அதனால் விதியே பெரியதென்றும் முயற்சி பயனற்றதென்றும் நினைக்கிறன்.

திருதராஷ்டிரன் புத்திரர்கள் குறைந்து போகின்றனர்.

பாண்டவர்கள் நாளுக்கு நாள் விருத்தியாகின்றனர்.

न दैवं परं मन्ये पौरुषं च निरर्थकम्।
धार्तराष्ट्राश्च हीयन्ते पार्था वर्धन्ति नित्यशः।

கிருஷ்ணன் அவர்களிடம் அன்பு கூர்ந்து அவர்களுக்கு செல்வங்களை விருத்தி செய்கிறான்.

कृष्णस्तु सुमनास्तेषां विवर्धयति सम्पदः'।।

ஆதலால், நான் அந்த ஐஸ்வர்யத்தையும் அவ்வகையான அந்த சபையையும் காவலாளிகள் செய்த அந்த பரிஹாசத்தையும் பார்த்து தீயினால் சுடப்படுவது போல சுடப்படுகிறேன்.

மாமா! மிக துயரமுற்ற என்னை இப்போது நீ விட்டு விடு. எனக்குள்ள ஆற்றாமையை திருதராஷ்டிரருக்கு தெரிவி" என்று சொன்னான்.

सोऽहं श्रियं च तां दृष्ट्वा सभां तां च तथाविधाम्।
रक्षिभिश्चावहासं तं परितप्ये यथाऽग्निना।।


अमर्षं च समाविष्टं धृतराष्ट्रे निवेदय।।

Sunday 21 July 2024

பிராம்மண, தெய்வ, ஆர்ஷ, ப்ராஜாபத்ய, காந்தர்வ, ராக்ஷஸ திருமணங்கள் பற்றி துஷ்யந்தன், சகுந்தலைக்கு சொல்கிறார்.

க்ஷத்ரிய அரசனான துஷ்யந்தன், காந்தர்வ திருமணம் செய்து கொள்ளலாம் என்று சகுந்தலையை கேட்டார். 

துஷ்யந்தன் அப்போது, தர்ம சாஸ்திரம் காந்தர்வ மணம் க்ஷத்திரியனுக்கு அனுமதிக்கப்பட்டு இருக்கிறது என்பதை இவ்வாறு சொன்னார்.


अष्टावेव समासेन विवाहा धर्मतः स्मृताः।

ब्राह्मो दैव: तथैव आर्षः प्राजापत्य स्तथा आसुरः।

गान्धर्वो राक्षस: चैव पैशाच: च अष्टमः स्मृतः।।

பிராம்மண, தெய்வ, ஆர்ஷ, ப்ராஜாபத்ய, ஆசுர (rape and marry), காந்தர்வ (love marriage), ராக்ஷஸ (capture and marry), பைசாச ஆகிய 8 திருமணங்கள் தர்ம சாஸ்திரத்தில் சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது.


तेषां धर्म्यान्यथा पूर्वं मनुः स्वायंभुवो अब्रवीत्।।

இந்த 8 திருமணங்களில் யார் யாருக்கு எது தர்மமான திருமணம் (விவாஹம்) என்று முன் காலத்தில் ஸ்வாயம்பு மனு சொன்னதை அப்படியே உனக்கு சொல்கிறேன்..


प्रशस्तां चतुरः पूर्वान् ब्राह्मणस्य उपधारय।

षडानु पूर्व्या क्षत्रस्य विद्धि धर्म्यान् अनिन्दिते।

राज्ञां तु राक्षसो अप्युक्तो विट्शूद्रेष्व आसुरः स्मृतः।

ப்ராம்மணனுக்கு (MLA, MP, Advocate, Judge, CM, PM, Vedic Scholars, Vedic Priest, Teachers) முதல் 4 திருமணங்கள் (பிராம்மண, தெய்வ, ஆர்ஷ, ப்ராஜாபத்ய) அனுமதிக்கப்பட்டு இருக்கிறது.

க்ஷத்திரியனுக்கு (police, defence, army) முதல் 6 திருமணங்கள் (பிராம்மண, தெய்வ, ஆர்ஷ, ப்ராஜாபத்ய, ஆசுர, காந்தர்வ) அனுமதிக்கப்பட்டு இருக்கிறது.

ராக்ஷஸ திருமணம் க்ஷத்ரியர்களில் ராஜாக்களுக்கு (army chief) மட்டும் அனுமதிக்கப்பட்டு இருக்கிறது. 

வைஸ்யர்களுக்கும் (employer), சூத்திரர்களுக்கும் (employee) அசுர திருமணம் அனுமதிக்கப்பட்டு இருக்கிறது.


पञ्चानां तु त्रयो धर्म्या अधर्म्यौ द्वौ स्मृताविह।

पैशाच आसुरश्चैव न कर्तव्यौ कदाचन।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம் 

5 திருமணங்கள் (பிராம்மண, தெய்வ, ஆர்ஷ, ப்ராஜாபத்ய, காந்தர்வ, ராக்ஷஸ) எப்பொழுதுமே தர்மமான திருமணம் என்று சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. மற்ற 2 திருமணங்கள் (ஆசுர, பைசாச) எப்பொழுதுமே அதர்மமான திருமணம் என்று சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. ஆசுர, பைசாச திருமணங்கள் எந்த நிலையிலும் செய்யவே கூடாது.


இவ்வாறு சொல்லி, தான் காந்தர்வ முறைப்படி திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்புவதாக சகுந்தலையிடம் துஷ்யந்தன் சொன்னார்.


பெண் சுதந்திரமானவளாக செயல் பட கூடாது - சகுந்தலை (வ்யாஸ மஹாபாரதம்)

யயாதி வம்சத்தில் பிறந்த அரசன் "துஷ்யந்தன்" கண்வ ரிஷியின் ஆஸ்ரமத்தில் சகுந்தலை இருப்பதை கண்டார்.

சகுந்தலை விச்வாமித்ரருக்கு தேவலோக மேனகையால் பிறந்தவள். அவளை கண்வ ரிஷி, தந்தை போல வளர்த்து வந்தார்.

கண்வ ரிஷி மலர்கள் எடுக்க சென்று இருந்த போது, துஷ்யந்தன் அந்த காட்டின் பக்கம் வேட்டைக்காக வந்த போது, அந்த ஆஸ்ரமத்தை கண்டார். 

துஷ்யந்தன், சகுந்தலையை பார்த்து, "காந்தர்வ முறைப்படி மணம் செய்து கொள்ள இஷ்டமா?" என்று கேட்டார்.


"எனக்கு இப்போது தந்தையே முக்கியமான தெய்வம். அவர் என்னை யாருக்கு கொடுப்பாரோ, அவரே எனக்கு கணவர் ஆவார்" என்றாள்.

மேலும் சொன்னாள்,

पिता रक्षति कौमारे भर्ता रक्षति यौवने।

पुत्रस्तु स्थाविरे भावे न स्त्री स्वातन्त्र्यमर्हति ।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம் 

"இளமை காலத்தில் தந்தை ஒரு பெண்ணை காப்பாற்றுகிறார். பருவ காலத்தில் கணவன் ஒரு பெண்ணை காப்பாற்றுகிறார். முதிர்ந்த காலத்தில் அவள் பிள்ளை அவளை காப்பாற்றுகிறான். எந்த நிலையிலும் பெண் சுதந்திரமாக செயல் படுவது கூடாதுஎன்றாள்.


"இளமை பருவத்தில் இருக்கும் என்னை இப்போது என் தந்தை காக்கும் பொழுது, அவரை மதிக்காமல், நானாக எப்படி ஒருவரை அடைய நினைக்கலாம்?" என்று கேட்டாள்.


இவ்வாறு சகுந்தலை துஷ்யந்தனுக்கு பெண் சுதந்திரமானவளாக செயல் பட கூடாது என்று தர்மத்தை சொன்னாள்.

Saturday 20 July 2024

பித்ரு காரியத்தில், பெண் வயிற்று பேரனை அழைத்து சாப்பிட செய்தால் புண்ணியம். இந்த வரம் யாரால் கிடைத்தது?

"யயாதி" தன் ராஜ்யத்தை தன் மகனான "புரூ"விடம் கொடுத்து விட்டு, சொர்க்க லோகம் சென்றார்.

பல காலம் அங்கு வசித்த அவரை பார்த்து, இந்திரன் ஒரு சமயம் "நகுஷ புத்ரா! நீ அனைத்து கடமையையும் செய்து விட்டு, வனம் சென்று தவம் செய்தீர். அதனால் உன்னிடம் கேட்கிறேன்! தவம் செய்வதில் நீ யாருக்கு ஒப்பானவன்?" என்று கேட்டார்.

इन्द्र उवाच।

सर्वाणि कर्माणि समाप्य राजन्

गृहं परित्यज्य वनं गतोऽसि।

तत्त्वां पृच्छामि नहुषस्य पुत्र

केनासि तुल्य: तपसा ययाते।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


யயாதி "இந்திர தேவா! எனக்கு நிகராக தவத்தில் நான் எந்த தேவனையும், மனிதர்களையும், கந்தர்வனையும், ரிஷியையும் காணவில்லை" என்றார்.

ययाति उवाच।

नाहं देव मनुष्येषु गन्धर्वेषु महर्षिषु।

आत्मन: तपसा तुल्यं कंचित् पश्यामि वासव।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


உடனே இந்திரன் "ராஜன்! ஒவ்வொருவரின் மகிமை அறியாமல், உனக்கு ஸமமாகவோ, தாழ்வாகவோ, உனக்கு மேலாகவோ இருக்கும் இவர்களை நீ அவமதித்ததால், உனக்கு இனி இந்த சொர்க்கலோகத்தில் இடமில்லை. உன் புண்ணியங்கள் அழிந்து இப்பொழுதே விழுவாய்" என்றார்.

इन्द्र उवाच।

यदा अवमंस्थाः सदृशः श्रेयसश्च 

अल्पीयसश्चा विदित प्रभावः।

तस्मात् लोका: त्वन्तवन्त: तवे मे

क्षीणे पुण्ये पतिता अस्यद्य राजन्।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


யயாதி "இவர்களை அவமத்தித்தால், எனக்கு இந்த லோகம் இல்லாமல் போனது. நான் விழும் போது, சாதுக்களின் மத்தியில் விழ விரும்புகிறேன்" என்றார்.

ययातिरुवाच।

सुरर्षि गन्धर्व नर अवमानात् 

क्षयं गता मे यदि शक्रलोकाः।

इच्छाम्यहं सुरलोकाद् विहीनः

सतां मध्ये पतितुं देवराज।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


இந்திரன் "சாதுக்களின் மத்தியிலேயே விழுவாய். இதன் பயனாக மீண்டும் இந்த இடத்திற்கு திரும்புவாய். யயாதி! இனி ஒருபோதும் உனக்கு ஸமமானவர்களையோ, தாழ்வானவர்களையோ, மேலானவர்களையோ அவமதிக்காதே" என்றார்.

इन्द्र उवाच।

सतां सकाशे पतिता असि राजंश्च्युतः 

प्रतिष्ठां यत्र लब्धासि भूयः।

एतद् विदित्वा च पुन: ययाते

त्वं मा अवमंस्थाः सदृशः श्रेयसश्च।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்

யயாதி சொர்க்க லோகத்திலிருந்து கீழே விழ தொடங்கினார்.

விழும் போது, யயாதியின் பெண்ணான "மாதவி" என்பவளின் பிள்ளையாஅஷ்டகன், ஆகாசத்தில் சந்தித்தான். தான் புண்ணியங்களை தருவதாக சொன்னான். 

அரசனாக இருந்த தன்னால், தானம் ஏற்க முடியாது என்று மறுத்தார். 

மேலும் வசுமானன், சிபி, காசி அரசன் ப்ரதர்த்தன் போன்ற ராஜரிஷிகள், முன் வந்து தங்கள் புண்ணிய லோகங்களை தர முன் வந்தனர். அனைத்தையும் தானமாக வாங்க மறுத்தார் யயாதி. 


அப்போது மாதவி தன் புத்திரர்களின் யாக சாலைக்கு வந்தாள். தன் பிதாவான யயாதி இருப்பதை பார்த்து, 

"இவன் உங்கள் மகள் வழி பேரன். ஆதலால் நீங்கள்  என்னுடைய புண்ணியம் மேலும் இவர்களுடைய புண்ணியத்தை எடுத்து கொண்டு மீண்டும் சொர்க்கம் செல்லுங்கள்" என்றாள்.

அதை கேட்டு மகிழ்ந்த யயாதி, "உனது தவத்தின் பயனால், எனது பேரன்களாலும் நான் கரையேறிவன் ஆனேன். இன்று முதல், பித்ரு காரியத்தில், பெண் சந்ததிகள் பெரும் புண்ணியத்தை பெறுவார்கள்" என்றார்.

यदि धर्मफलं ह्येतच्छोभनं भविता तव।

दुहित्रा चैव दौहित्रैस्तारितोऽहं महात्मभिः।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


மேலும் இவ்வாறு சொன்னார்.

"மகளின் பிள்ளை (பேரன்), குதபகாலம், எள் இந்த மூன்றும் ஸ்ரார்த்தம் (திவசம்) செய்யும் போது பயன்படுத்தபட்டால், மிகவும் புண்ணியமாக கருதப்படும்.

तस्मात्पवित्रं दौहित्रमद्यप्रभृति पैतृके।

त्रीणि श्राद्धे पवित्राणि दौहित्रः कुतपस्तिलाः।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்

சுத்தமாக இருப்பதும், கோபமே இல்லாமல் இருப்பதும், அவசரம் இல்லாமல் இருப்பதும் திவசம் (ஸ்ரார்த்தம்) செய்பவனுக்கு அடிப்படை தேவை என்று சொல்லப்படுகிறது. 

திவசத்தில் (சிரார்த்தத்தில்) சாப்பிடுபவர்கள், சாப்பாடு பரிமாறுபவர்கள், வேதம் சொல்பவர்கள் இந்த மூவரும் திவசத்தை பரிசுத்தம் செய்கிறார்கள்.

त्रीणि चात्र प्रशंसन्ति शौचमक्रोधमत्वराम्।

भोक्तारः परिवेष्टारः श्रावितारः पवित्रकाः।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


பகல் பொழுதின் 8வது முகூர்த்தத்தில் சூரியன் உஷ்ணம் குறைந்து இருக்கும் காலமே "குதபகாலம்"

அந்த குதப காலத்தில் பித்ருக்களுக்கு தத்தம் கொடுப்பது அழிவில்லாத புண்ணியங்களை தரும்.

दिवसस्याष्टमे भागे मन्दीभवति भास्करे।

स कालः कुतपो नाम पितॄणां दत्तमक्षयम्।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


திவசத்தில் பயன்படுத்தும் எள் பிசாசுகள் பித்ரு அன்னத்தை அண்ட விடாமல் செய்யும்.

திவசத்தில் பயன்படுத்தும் தர்ப்பை புல் ராக்ஷஸர்கள் பித்ரு அன்னத்தை அண்ட விடாமல் செய்யும்.

பித்ரு காரியத்தில், சன்யாசிகள் (யதிகள்) சாப்பிட்டால் அழிவில்லாத புண்ணியங்களை தரும்.

तिलाः पिशाचाद्रक्षन्ति दर्भा रक्षन्ति राक्षसात्।

रक्षन्ति श्रोत्रियाः पङ्क्तिं यतिभिर्भुक्तमक्षयम्।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம்


ஞான (மெய் அறிவு) உள்ளவன், வேதம் ஓதியவன், செல்வம் உடையவன், சுத்தமாக இருப்பவன் கிடைத்தால், அதுவே காலம்.

அந்த காலத்திலேயே அவர்களுக்கு அன்னம் கொடுக்கலாம். அவர்களை சந்தித்த காலமே நல்ல காலம். அதை தவிர நல்ல நேரம் பார்க்க அவசியமில்லைஎன்று சொல்லி யயாதி மகிழ்ந்தார்.

लब्ध्वा पात्रं तु विद्वांसं श्रोत्रियं सुव्रतं शुचिम्।

स कालः कालतो दत्तं नान्यथा काल इष्यते।।

- வ்யாஸ மஹாபாரதம் (ஆதி பர்வம்) 


இவ்வாறு யயாதி வரம் கொடுத்ததால், பித்ரு காரியத்தில், பெண் வயிற்று பேரனை அழைத்து சாப்பிட செய்பவர்களுக்கு பெரும் புண்ணியம் சேருகிறது. மேலும் அந்த பெண்ணுக்கும் பேரனுக்கும் அழிவில்லாத புண்ணியங்கள் சேருகிறது.


மனு ஸ்மிருதி

व्रतस्थमपि दौहित्रं श्राद्धे यत्नेन भोजयेत् ।
कुतपं च आसनं दद्यात् तिलैश्च विकिरेन् महीम् ॥

பெண் வயிற்று பேரன் பிரம்மச்சாரியாக இருந்தாலும் அழைத்து எள் இரைத்து, ஆசனம் கொடுத்து உபசரித்து உணவு கொடுக்க வேண்டும்.

त्रीणि श्राद्धे पवित्राणि दौहित्रः कुतपस्तिलाः ।
त्रीणि चात्र प्रशंसन्ति शौचमक्रोधमत्वराम् ॥

பெண் வயிற்று பேரன், பிற்பகல், எள் இவை மூன்றும் பவித்ரமானவை. ஸ்ரார்த்த சமயத்தில், இந்த மூன்றையும் சந்திக்கும் போது, கர்த்தா சுத்தமாகவும், கோபமில்லாமலும், அவசரமில்லாமலும் அணுகினால், பித்ருக்கள் மிகவும் போற்றுவார்கள்.


Wednesday 19 June 2024

ஜாதிகள்... அனுவிடமிருந்து மிலேச்சர்கள் பிறந்தார்கள், ஆதி பர்வம்

யயாதியின் மூத்த பிள்ளை "யது".  இருந்தாலும், தன்னுடைய கடைசி புத்திரனான "புரு"வுக்கு பட்டாபிஷேகம் செய்ய தீர்மானித்தார்.

யயாதியின் பிள்ளைகள் மூலம் என்னென்ன குலங்கள் உருவாகின? என்பதை யயாதி சொன்னார்.

 

यदोस्तु यादवा जातास्तुर्वसोर्यवनाः स्मृताः।

द्रुह्योः सुतास्तु वै भोजा अनोस्तु म्लेच्छजातयः।।

पूरोस्तु पौरवो वंशो यत्र जातोऽसि पार्थिव।

इदं वर्षसहस्राणि राज्यं कारयितुं वशी।।

- ஆதி பர்வம்

 

என்னுடைய மூத்தவனான யது மூலம், யாதவ வம்சம் உருவானது.

துர்வசுவிடமிருந்து, யவனர்கள் வம்சம் உருவானது.

த்ருஹ்யுவிடமிருந்து போஜர்கள்  வம்சம் உருவானது.

அனுவிடமிருந்து மிலேச்சர்கள் வம்சம் உருவானது.

புருவிடமிருந்து பௌரவர்கள் வம்சம் உருவானது,

என்றார்.