Followers

Search Here...

Sunday, 23 February 2020

64 கலைகள் என்னென்ன? 64 கலைகளும் அறிந்தவர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்... தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா? இந்து சமவெளி நாகரீகம் பற்றி காலத்தை ஒட்டி பார்க்கலாமே! துவாரகை அழியப்போகிறது என்றதும், யாதவர்கள் (yadava) உலகமெங்கும் பிரிந்து சென்றார்கள். yadava என்ற சொல்லும், yehuda என்ற சொல்லும் ஒரே போன்று ஒலிப்பதை மூடனும் புரிந்து கொள்ளலாமே! 3000 வருடத்திற்கு பிறகு அடையாளப்படுத்தப்படும் எஹூதியர்களை (yehuda) பற்றி ஹிந்துக்கள் அறிய வேண்டாமா?

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், ஸர்வஜ்ஞன் (அனைத்தும் தெரிந்தவர்) என்று போற்றப்படுகிறார். 64 கலைகளும் அறிந்தவர்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் போன்று சுறுசுறுப்பான, பார்க்கவும் அழகான, எப்பொழுதும் சிரித்த முகத்துடன் பழகும், அறிவு உள்ள தெய்வம் உலகில் இல்லை.




பரவாசுதேவன் நாராயணன், ஸ்ரீ கிருஷ்ணராக மனித அவதாரம் செய்தும், தெய்வ சக்தியுடனேயே இருந்ததால், இவர் சரித்திரம் அனைவருக்கும் ஈர்ப்பை தருகிறது.

குழந்தை முதல் ஞானி வரை இவரை நேசிப்பவர்கள் உண்டு.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் செய்த பகவத் கீதை, உத்தவ கீதை போன்ற உபதேசங்கள் படித்தால், இவருக்கு என்னவெல்லாம் தெரியுமோ என்ற கேள்வி எழும். மகா புத்திசாலி என்று புரியும்.
இஸ்கான் போன்ற ஸ்ரீகிருஷ்ணனின் நாமத்தை பரப்பும் அமைப்புகளில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மகத்துவம் புரிந்து வெளிநாட்டவர்கள் லட்சக்கணக்கில் தங்களை சேர்த்துக்கொள்கின்றனர்.

எங்கேயோ பிறந்த இவர்களுக்கு ஸ்ரீகிருஷ்ணர், சாக்ஷாத் "நாராயணன்" என்று புரிகிறது.

இந்திய தேசத்தில் இருக்கும் நாம், பரவாசுதேவன் நாராயணன் மீது பக்தி (அன்பு) செலுத்த சிரமப்பட கூட வாய்ப்பு இருக்கலாம்.
பிரகலாதன் போன்ற ஞானிகள் மட்டுமே, பரவாசுதேவன் நாராயணன் மீது பக்தி (அன்பு) செலுத்த முடிந்தது.

ஆனால், அந்த பரவாசுதேவன் நாராயணன், செய்த ஸ்ரீ கிருஷ்ணஅவதாரத்தில் பக்தி (அன்பு) செலுத்துவது மிக எளிது.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், ஸர்வஜ்ஞன் (அனைத்தும் தெரிந்தவர்) என்று போற்றப்படுகிறார்.
உங்கள் தெய்வத்திற்கு  என்னென்ன தெரியும்? என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா!
இதோ உங்கள் தெய்வம் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்!! 
நீங்கள் கர்வப்பட்டுக்கொள்ள...

ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு
  • 4 வேதங்களும்,

  1.      *ரிக்
  2.      *யஜுர்
  3.      *ஸாம
  4.      *அதர்வண

  • உபநிஷத்துக்களும்
  • 4 உபவேதங்களும்,

  1.      *ஆயுர்வேதம் (medicine)
  2.      *ஸ்தாபத்யம் (engineering)
  3.      *காந்தர்வ வேதம் (music)
  4.      *தனுர் வேதம்(Army/weaponry)

  • 6 சாஸ்திரங்களும்,

  1.      *சிக்ஷை (expert in phonetics, phonology, pronunciation)
  2.      *கல்பம் (expert in knowing  procedures for Vedic rituals and rituals associated with major life  events such as birth, wedding and death in family, as well as discussing the personal conduct and proper duties of an individual in different stages of his life)
  3.      *வியாகரணம் (expert in grammers and linguistic analysis)
  4.      *நிருக்தம் (expert interpretation of words and to help establish the proper meaning of the words)
  5.      *சந்தஸ் (expert in poetic metres)
  6.      *ஜோதிஸம் (expert in knowing Auspicious time for rituals and expert in astrology and astronomy.)

  • ஸ்ம்ருதி,
  • இதிகாசம் (knowledge about history),
  • புராணம் (knowledge about very old history) இவைகளும்,
  • காவியம் (Ability to play, speak and write poetical literature)
  • நாடகம் ((Ability to play, speak and write Drama)
  • அலங்காரம் (Knowledge about decoration),
  • 8 வேதாந்த ஸித்தாந்தங்களும்

  1.      *யோகம் (expert in meditation, contemplation and liberation)
  2.      *ஸாங்க்யம் (Expert in consciousness and matter)
  3.      *நியாயம் (Expert in exploring sources of knowledge)
  4.      *சௌகதம்
  5.      *ஆர்ஹதம்
  6.      *மீமாம்ஸா (expert in correct conduct, both ethical and liturgical)
  7.      *பாசுபதம்
  8.      *பாஞ்சராத்ரம் (expert in Agama rules and guiding five observances every day to lord narayana)




  • 64 கலைகளும்,
உங்கள் தெய்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு தெரியும்.

கலைகள் பல.
ஓவியம் ஒரு கலை.
எந்த கலையிலும் அழகும், இனிமையும் இருக்க வேண்டும்.
சிற்ப கலையில் செதுக்கப்படும் சிலைகள் திறமை கொண்டவன் செதுக்கி இருந்தால், அந்த சிலையில் ஒரு அழகு இருக்கும்.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு 64 கலைகள் தெரியும்.  அவை என்னென்ன ?

1. இசை - singing 72 different raga and 100s of janya raga. 72 வித ராகங்கள் மேலும் 1நூற்றுக்கும் அதிகமான ஜன்ய ராகங்கள் பாடும், இசைக்கும் திறன்.
2. வாத்யம் - playing on 18 different musical instruments. 18 விதமான வாத்தியங்கள் இசைக்கும் திறன்.
3. ந்ருத்தம் - dancing using legs. கால்களை கொண்டு நடனம் செய்யும் திறன். காளிங்கன் என்ற பாம்பின் தலை மேல், யமுனையில் சாமர்த்தியமாக குதித்து ஆடும் திறன்.

4. நாட்டியம் - theatricals acting using hands, face, body. நாட்டிய கலையில் திறன்.
5. ஆலேக்யம் - 5 different painting skills. ஓவியம் வரைவதில் திறன்.

6. விசேஷ கச்சேத்யம் - expert in cutting woods and dresses based on measurement and need. அளவு பார்த்து மரத்தையோ, துணிகளையோ வேலைக்கேற்ற படி துண்டிப்பது.
7. தண்டுல குஸுமபலி விகாரா - drawing from rice and flowers. அரிசியை கொண்டும், பூவை கொண்டும் கோலங்கள் போடுவது

8. புஷ்பா ஸ்தரணம் - making different structures using different forms of flowers. பல வண்ண மலர்களை கொண்டு , பல மண்டபங்களை அமைப்பது.
9. தசன வஸனாங்கராகா - applying preparations for cleansing the face, nail, teeth. Also expert in dyeing for cloths. முகம், பல், நகம் போன்றவற்றுக்கு அலங்காரம், சாயம் பூசி விடுவதும். துணிகளுக்கு சாயம் தோய்ப்பதும்.

10. மணி பூமிகாகர்ம - expert in making marble buildings. பளிங்கு மேடை அமைப்பது.

11. சயன ரசனம் - preparing different types of  bed, cushions. வித விதமான படுக்கைகளும், தலையணை, திண்டுகள், பாத பீடங்கள் தயார் செய்வது.
12. உதக வாத்யம் உதககாத - playing on music in water. ஜலதரங்கம் வாத்யம் வாசிப்பது.

13. சித்ர யோகா - practically applying an admixture of colors. பலவிதமான வண்ணங்களில் பலவிதமான சித்திரங்கள் எழுதுவது.

14. மால்யக் ரதன விகல்பா - designing a preparation of wreaths. பல விதமான முறையில், பல வித பூக்களை கொண்டு மாலை கட்டுவது.
15. சேகரா பீட யோஜனம் - practically setting the coronet on the head. பல விதமான கிரீடம், மகுடம், தொப்பி, தலைப்பாகை தயாரிப்பது.

16. நேபத்ய யோகா - practically dressing in the tiring room. நாடகத்திற்கு தேவையான திரை, விரிப்புகள் பல விதமான சித்திரங்களுடன் தயார் செய்வது, நடிகர்களுக்கு மேக்கப்/அலங்காரம் செய்து விடுவது.
17. கர்ணபத்ர பங்க - decorating the tragus of the ear. காது ஓரமாக அலங்காரம் செய்து விடுவது.
18. ஸுகந்த யுக்தி - practical application of aromatics. ஸென்ட், வாசனை தைலம், ஊதுபத்தி தயாரிப்பது.
19. பூஷண யோஜனம் - applying or setting ornament based on costume. அலங்காரத்திற்கு ஏற்ப பூஷணங்கள் பூட்டிவிடுவது.






20. இந்த்ர ஜாலம் - juggling/magic.  தண்ணீரில் நடப்பது, நெருப்பில் பிரவேசிப்பது, கண்ணை பிடுங்கி கையில் கொடுப்பது, நூலை ஆகாயத்தில் பறக்க விட்டு அதன் மேல் ஏறுவது உள்பட 96 விதமான மாயிகம் செய்வது.

21. கௌதுமார யோகா - art of disguise. பல விதமான வேஷம் போட்டு கொள்ளுதல்.
22. ஹஸ்தலா கவம் - art of sleight of hand. ஒரு மணி நேரத்தில் முடிப்பதை ஒரு நிமிடத்தில் முடிக்கும் திறன்.

23. விசித்ர சாகா பூப பக்ஷ்ய க்ரியா - preparing varieties of delicious food. போஜ்யம், பேயம், லேஹ்யம், பக்ஷ்யம் என்ற நான்கு வித உணவு தயார் செய்வதில் திறன்.

24. பானக ரஸ ராகா ஸவ யோஜனம் - practically preparing palatable drinks and tinging draughts with colors. தாகத்திற்கு ஏற்ப பல வித பானகங்கள் தயார் செய்வது.

25. ஸூசீவாயக கர்ம - art of needleworks and weaving. தையல் வேலையில் திறன்.

26. ஸூத்ர க்ரீடா - art of playing with thread. கயிறை வைத்து பல வித விளையாட்டு காட்டுவது.
27. வாத்ய க்ரியா - preparing musical instruments.  வீணை, மிருதங்கம் என்று பல வித இசை கருவிகள் தயார் செய்வது.

28. ப்ரஹேலிகா - art of making and solving riddles. புதிர் கேள்விகள் கேட்கவும், அதற்கு விடை அளிக்கும் திறன்.
29. ப்ரதிமாலா - art of winning any opponent in sports and art. விளையாட்டிலும், கலைகளிலும் எதிராளிகளை ஜெயிக்க கூடிய திறமை.

30. துர்வசன யோகா - art of practicing language difficult to be answered by others. பிறர் பேச முடியாதபடி, தோல்வி அடையும் படி வழக்கு பேசுவது.

31. புஸ்தக வாசனம் - art of reciting books even to an idiot. மட்டிப்பயல், மட சாம்பிராணி போல இருப்பவர்களுக்கு கூட பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கும் திறமை.

32. நாடகாக் யாயிகா தர்சனம் - art of enacting short plays and anecdotes. நாடகம் தயாரிப்பது, அதை போட்டுக் காட்டுவது.
33. காவ்ய ஸமஸ்யா பூரணம் - art of solving enigmatic verses.  சந்தஸ், அலங்காரத்துடன் காவியங்கள் இயற்றி அதை கவிபாடும் திறமை கொண்டிருப்பது.

34. பட்டிகா, வேத்ர, பாணி விகல்பா - art of designing preparation of shield, cane and arrows. துணியாலேயே செய்யும் மாளிகை, பிரம்பு வேலைகள், அம்பினால் செய்யும் வேலைகள், அம்பினாலேயே கட்டப்பட்ட சிபிரம் போன்ற வீடுகள் கட்டும் திறமை.

35. தர்க்க கர்மாணி - art of debate. படித்ததை மறக்காமல், சமயத்தில் பயன்படுத்தி வாக்கு வாதம் செய்யும் திறன்.

36. தக்ஷணம் - art of carpentry. தேர், மர வேலைகள், தேவ ரூபங்களை மரத்தில் செய்து போன்ற திறன்.
37. வாஸ்து வித்யா - art of civil engineering. பூங்கா, கிணறு, வீடு, கோவில், அரண்மனை, சாலைகள் என்று அனைத்து விதமான வாஸ்து அடிப்படையில் கட்டும் திறமை.

38. ரத்ன பரீஷா - art of testing silver and jewels. நவ ரத்தினங்கள் தரத்தை அறிந்து அதன் விலையை என்ன என்று அறியும் திறமை.

39. தாது வாத - art of metallurgy. இரும்பு, தங்கம், வெள்ளி, ஈயம், தாமிரம் என்று பல தாதுக்களை உருக்கி பல வித பொருட்கள் செய்வது.

40. மணி ராக ஞானம் - art of tinging jewels. நகைகளுக்கு பளபளப்பு உண்டாக்கும் திறமை.




41. ஆகார ஞானம் - art of body language. சாமுத்திரிகா லக்ஷணம், கை ரேகை போன்றவற்றை பார்த்தே ஒருவனின் நடத்தையை கண்டுபிடிக்கும் திறன்.

42. வ்ருஷ ஆயுர்வேத யோகா - art of practicing medicine or medical treatment, by herbs. பயிர்கள், மரங்கள் வளர்ப்பது, அதற்கு ரோகங்கள் வந்தால், அதற்கு சிகிச்சை செய்வது, செடிகள் மூலம் சிகிச்சை செய்யும் திறன்.
43. மேஷ குக்குடலாவ யுத்த விதி - art of knowing the mode of fighting of cow and birds. கிராமத்தில் பிரசித்தி பெற்ற ஜல்லிக்கட்டு, குதிரை பந்தயம், ஆடு சண்டை, கோழி சண்டை போன்ற விளையாட்டில் ஆடும் திறமை.

44. சுக ஸாரிகா பிரலாபனம் - art of maintaining or knowing conversation between male and female cockatoos. கிளி போன்ற பறவைகளுடன் பேசும் திறன்.

45. உத் ஸாதனம் - art of disposing a person. தன் இடத்தை ஆக்ரமித்து கொண்டு இருப்பவனை தந்திரமாக விரட்டும் திறன்.


46. கேச மார்ஜன கோசலம் - art of combing hair. பல வித தலை அலங்காரம் செய்யும் திறன்.

47. அக்ஷர முஷ்டி காகதனம் - art of talking with fingers. கை விரல்களை வைத்து ஜாலம் செய்வது.

48. தாரண-மாத்ருகா — art of the use of amulets. நகைகள் தயாரிக்கும் திறமை.

49. தேச பாஷா ஞானம் - art of knowing provincial dialects. அனைத்து மொழிகளிலும் பேசும் திறன்.

50. நிர்மிதி ஞானா : art of knowing prediction by heavenly voice. தேவர்கள் பேசுவதை கேட்கும் சக்தியும், அதனால் நடக்கப்போவதை அறியும் திறன்.

51. யந்த்ர மாத்ருகா - art of mechanics - பெரிய இயந்திரங்களை தயாரித்து இயக்கும் திறன். பெரிய கற்களை தூக்கும் இயந்திரம், மரங்களை உயிரோடு பிடுங்கி சாலைகளில் நடுதல் போன்ற இயந்திரங்களை தயாரிக்கும் திறன்.

52. மிலேச்ச பாஷை, மிலேச்ச குதர்க்கம் - art of fabricating barbarous or foreign sophistry. மிலேச்சர்களுக்கு சரியாக குதர்க்கம் செய்து, அவர்களுக்கு பதில் சொல்லும் திறன். சமயத்துக்கு கீழ் தரமான மிலேச்சர்கள் போன்று பேசி சில விஷயங்களை சாதிப்பது. திருதராஷ்டிரன் இருக்கும் போதே, துரியோதனன் செய்து வைத்திருக்கும் சூழ்ச்சியை தர்மபுத்திரரிடம் மிலேச்ச பாஷையில் எலி, பொந்து போன்ற மறைமுகமான முறையில் தர்மபுத்திரரிடம் சூழ்ச்சியில் இருந்து தப்பிக்க வழி சொன்னார்.

53. ஸம் வாச்யம் - art of conversation. மேடைகளில் அழகாக பேசும் திறன்.

54. மானஸ காவ்ய க்ரியா - art of composing verse mentally. மனம் செல்லும் வேகத்தில் அலங்காரத்துடன், விருத்தங்களுடன் சிறிது நேரத்தில் ஒரு காவியம் செய்து விடும் திறன். பகவத் கீதை போன்ற காவியம் படைக்கும் திறன்.

55. க்ரியா விகல்பர் - art of management. எந்த காரியத்தையும், அதை முடிக்க வேண்டிய முறை தெரிந்து, அழகாகவும் மேலும் சீக்கிரமாகவும் முடிக்கும் நிர்வாக திறன். ஒரே நாளில் மதுராவில் இருந்த 5 லட்சம் யாதவர்களை துவாரகை என்ற நகரத்தை கடலில் மயனை அழைத்து அமைத்து, அனைவரையும் குடியேற்றி விட்டார்.
56. ச்சலித யோகா - art of practicing revenge. வஞ்சனை செய்பவனை வஞ்சனை செய்து அழித்தல். போர் செய்து நாட்டை ஜெயிக்காமல், தாயம் (சூதாடி) நாட்டை அபகரித்து வஞ்சகம் செய்த அனைவரையும் அதே வஞ்சகம் மூலம் பதில் கொடுத்து, பாண்டவர்கள் வாழ வழி செய்த திறன்.

57. அபிதான கோச சந்தோ ஞானம் - art of the use of lexicography. art of knowing 100s of Chandas. ஒரு சொல்லுக்கு பல வித அர்த்தங்கள் அறிந்து கொண்டு, பேசும் போதே பல வித அர்த்தங்களில் பேசும் திறன். கண்ணன் பேசும் போது, பாண்டவர்களுக்கு இனிமையாகவும், துரியோதனனுக்கு எதோ தன்னை பற்றி தான் கிண்டல் செய்கிறரோ என்று தோன்றும் அளவுக்கு வார்த்தை ஜாலம் செய்யும் திறன் கொண்டிருந்தார். நூற்றுக்கு மேற்பட்ட சந்தங்கள் பற்றிய திறன்.

58. வஸ்த்ர கோபனம் - art of concealment of cloths. ஒருவர் கொடுக்கும் பொருளை, மற்றவர்களுக்கு தெரியாமல் துணியால் மூடிக்கொண்டு எடுத்து செல்லும் திறன்.

59. த்யூத விசேஷா - art of knowing specific gambling. தாயம், சதுரங்கம்(chess) போன்ற விளையாட்டில் ஜெயிக்கும் திறன்.

60. ஆகர்ஷ க்ரீடா - art of playing and pulling others to his side. ஒரு கயிற்றின் இரு புறமும் இருவர் இழுக்க, எதிராளியை தன் பக்கம் இழுக்கும் திறன். எதிர்ப்பவனையும் தன் பக்கம் இழுக்கும் திறன்.
61. பால க்ரீடா - art of using children's toys. பல வித குழந்தைகள் விளையாடுவது. ஒட்டப் பந்தயம், நீச்சல், ஏமாற்றுதல், பிடிபடாமல் ஓடுதல், குத்து சண்டை, கூத்தாடுதல், நடித்தல், பந்து விளையாடுதல், தூக்கி இருந்து பிறகு பிடிப்பது, காளை மாடு போல நடிப்பது, குரங்கு போல தாவுவது, மறைத்து வைப்பது, தாண்டி குதிப்பது, காட்டில் அலைவது, புதிர் போட்டு விளையாடுவது என்று பல வித குழந்தை/சிறுவர்கள் விளையாட்டு ஆடும் திறன்.

62. நௌகா நிர்மாண கலா - art of making ships.  பல விதமான கப்பல் தயாரிக்கும் திறன்.

63. புஷ்பச கடிகா நிர்மாணம் - புஷ்பங்களை கொண்டு மேடை, அலங்காரம் செய்யும் திறன்.

64. விமான நிர்மாண கலா - art of making aircraft.
ஆகாயத்தில் செல்லும் விமானம் செய்யும் திறன்.

ஜெய் ஸ்ரீ கிருஷ்ணா!!

ஹிந்துவாக பிறந்ததே புண்ணியம்.



மஹாபாரத போரில் யவனர்கள் (கிரேக்க, ஐரோப்பா) தேசத்தில் உள்ளவர்கள் வரை அனைத்து க்ஷத்ரியர்களும் கலந்து கொண்டு உயிரை விட்டனர். 

பஞ்ச பாண்டவர்கள் போரில் வெற்றி பெற்ற பின், உலகமே தர்மபுத்திரர் ஆட்சிக்கு கீழ் வந்தது.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் 3100BCE (சுமார் 5000 வருடங்கள் முன்) தன் அவதாரத்தை முடித்துக்கொண்டு, வைகுண்டம் செல்ல முடிவு செய்த போது,
"துவாரகை மீண்டும் கடலில் மூழ்கி விடும்" என்று யாதவர்கள் அனைவரையும் தர்மபுத்திரர் ஆளும் எந்த தேசங்களுக்கும் இடம் பெயர்ந்து விடுமாறு சொல்லி விட்டார்.

இந்த யாதவர்கள் பாரத தேசம் மட்டுமல்ல, உலகமெங்கும் பரவி இடம் பெயர்ந்தனர். 
உத்திர பிரதேசத்திலும் யாதவர்கள் உண்டு. 
தமிழ்நாட்டிலும், யாதவர்கள் உண்டு.

இப்படி 3100BCE சமயத்தில் துவாரகையை விட்டு இடம் பெயர்ந்த யாதவர்கள்,
நாராயணனே கிருஷ்ண அவதாரம் செய்து இருக்க, தன் யாதவ கிருஷ்ணனை பற்றி பேசாமல் இருப்பார்களா? 

பிரகலாதன் போன்ற ஞானிகளுக்கு மட்டுமே நாராயணனை பக்தி செய்த முடிந்த போது,
அஞானியாக இருக்கும் நம்மை போன்ற சாதாரண மக்களுக்கும், பக்தி கிருஷ்ண அவதாரத்தால் சுலபமானது.

சிறிது வருடங்களுக்கு பிறகு, தர்மபுத்திரர் தன் பேரன் பரீக்ஷித்துக்கு பட்டம் சூட்டினார். 
அவருக்கு பின் அவர் மகன் ஜனமேஜெயன் என்று பாரத நாடு ஒரு கொடியின் கீழ் ஆளப்பட்டது.
ஆச்சர்யம்..... 
Indus Valley Civilization (lasting from 3300 BCE to 1300 BCE) என்று சொல்லப்படும் இந்த காலம், தர்மபுத்திரர், பரீக்ஷித் போன்றவர்கள் ஆண்ட காலம் என்று தெரிகிறது.

இந்த காலத்தில் (INDUS VALLEY CIVILIZATION),
பாரத மக்களின் நகர அமைப்புகள், கலாச்சாரம் பிரமிக்க தக்கதாக உள்ளது என்று ஆராய்ச்சிகள் நமக்கு சொல்கிறது.

இந்து சமவெளி நாகரீகம் (Indus Valley Civilization) என்றும் சரஸ்வதி நாகரீகம் (Sarasvati Civilization) என்றும் சொல்லப்படும் இந்த காலம் (3000BCE-1300BCE),
1300BCE சமயத்தில் இயற்கையின் சீற்றத்தால்  அழிந்து இருக்கிறது என்று ஆராய்ச்சிகள் நமக்கு சொல்கிறது.

மஹாபாரத சமயத்தில், ஹரப்பா, மொஹஞ்ச தாரோ போன்ற நகரங்கள் இருக்கும் இடங்களில் சரஸ்வதி நதி ஓடி கொண்டு இருந்தது என்று சொல்லப்படுகிறது. அங்கு தீர்த்த யாத்திரை செய்து அர்ஜுனன் சென்றார். பீஷமர் சென்றார் என்றெல்லாம் குறிப்பு காட்டப்படுகிறது.

மஹாபாரதத்தில், சிந்து தேசத்தில் (Today Pakistan) உள்ள சரஸ்வதி நதி இருந்தது என்று பல இடங்களில் சொல்லப்படுகிறது.

1300BCE சமயத்தில், இந்த சரஸ்வதி நதி வற்றி போனதால், இந்த நகரங்களில் உள்ள பாரத மக்கள், மற்ற பாரத தேசங்களுக்கு இடம் பெயர்ந்து இருக்கிறார்கள் என்பதே உண்மை.
இந்த இந்து சமவெளி நாகரீகம் படைகளாலோ, பெரும் பூகம்பம் போன்றவற்றாலோ அழியவில்லை என்றும் ஆராய்ச்சிகள் நமக்கு சொல்கிறது.
இன்றும் பாகிஸ்தானில் உள்ள இந்த அழிந்த நகரங்களில் கட்டிடங்கள் சேதமில்லாமல் இருப்பதே இதற்கு சாட்சி.

துவாரகை கடலில் மூழிகி விட்ட பின், யாதவர்கள் உலகமெங்கும் இடம் பெயர்ந்தனர் என்று சொல்லப்படுகிறது.

பாரத மக்களின் பெயர்களை அன்று மட்டுமல்ல, இன்று வரை உச்சரிக்க முடியாமல் உளறுபவர்கள் வெளிநாட்டினர்.
உலகம் முழுவதும் கிருஷ்ண பரமாத்மாவின் புகழை உயர்த்தி பிடிக்கும் iskcon போன்ற அமைப்பில் உள்ள வெளிநாட்டவர்கள், இன்று கூட "கிருஷ்ணா" என்று உச்சரிக்க முடியாமல் "கிஸினா" என்று தான் சொல்கின்றனர் என்பதை மனதில் பதிய வைத்துக்கொண்டு மேலும் படியுங்கள்.

சிந்து தேசம் என்று கூட சொல்ல முடியாமல்,
சிந்து என்ற சொல்லை கூட, "ஹிந்து, ஹிண்டு, இண்டஸ், இந்துஸ்" என்று உளறி,
1000 வருட ஆக்கிரமிப்பின் அடையாளமாக இந்த அர்த்தமில்லாத பெயரையே, 1947ல் நம் தேசத்தின் பெயராக கொடுத்து விட்டு சென்றனர்.

பாரத தேசம் (Bharat) என்று இந்திய சட்ட புத்தகத்தில் இருந்தாலும், இண்டியா (INDIA) என்ற உளறி கொட்டி கொடுத்த பெயரை,
இன்று வரை பாரத மக்கள் பயன்படுத்துகிறோம் என்பது வேதனையே!

கிரேக்க நாட்டின் அலெக்சாண்டர், பாரத எல்லையில் இருந்த சிற்றரசன் "புருஷோத்தமனை" தோற்கடிக்க படாத பாடு பட்டான்.




சிற்றரசனே இப்படி பலம் கொண்டு இருந்தால், பாரத தேசத்தில் கால் வைத்தால் என்ன ஆகுமோ என்று யோசித்து, நாடு திரும்ப முடிவு செய்தான்.

உச்சரிக்க தெரியாத கிரேக்கர்கள்  "புருஷோத்தமனை" கூட போரஸ் (porus) என்றனர்.
இப்படி ஊர் பெயரை, மக்களின் பெயரை, நதிகளின் பெயரை எதையுமே உச்சரிக்க முடியாத வெளிநாட்டிலும், 'யாதவர்கள்' குடிபுகுந்தனர்.

3100ல் குடிபுகுந்த யாதவர்களே (Yadava), பிற்காலத்தில் எஹுதி (Yehudi) என்றும் யூதன் (jews) என்று பெயர் தவறாக உச்சரிக்கப்பட்டு உருமாறி இருக்கிறார்கள்.

இவர்கள் தன் குல தெய்வமாக வழிபட்ட கிருஷ்ண பரமாத்மாவே, கிறிஸ்து என்று உளறப்பட்டு இருக்கிறார்.
இந்த யாதவ (யூதர்களே) தங்கள் குடும்பத்தில் பிறந்தவர்களுக்கு கிறிஸ்து என்று பெயர் வைத்து கொண்டிருந்தனர்.
கிருஷ்ண பரமாத்மாவின் கதையம் உருமாறி பேசப்பட்டு இருக்கிறது.  
மாடுகள், அங்கு காணப்படும் ஆடுகளாக மாற்றப்பட்டது.

கிருஷ்ணன் பிறக்க போகிறார் என்ற அசரீரி வாக்கு இங்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

இப்படி ஒரு குடும்பத்தில் யாதவ குடும்பத்தில் பிறந்த ஒருவரின் பெயரே "கிறிஸ்து". 
இவர் இறக்கும் வரை "பரமபிதாவே" என்று அவர் பரவாசுதேவனை வழிபாட்டு இருக்கிறார்.
அவர் இருக்கும் வரை, இவரை வைத்து மதம் உண்டாகவில்லை. 
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பிறந்ததற்கு பிறகு, 3000 வருடத்திற்கு பிறகு, கிறிஸ்து பிறக்கிறார். 
இயேசுவின் தந்தை இவர் பிறக்கும் போது என்ன கலாச்சாரம் கொண்டு இருந்தார்?
இயேசு உண்மையில் யார்? தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா? 
பைபிள் என்ன சொல்லுகிறது? 
காலத்தை ஒட்டிய அறிவுடன், இயேசு என்ற கற்பனையை/கிருஷ்ண பக்தனை பற்றி இங்கு படிக்கவும்

பாரத மண்ணில் பிறந்த அறிவுள்ள மக்கள்,
உலகமே போற்றும் நம் கிருஷ்ணரை விட்டு விட்டு,
வேறு நாட்டில் பிறந்து இறந்து போன, ஒரு மனிதனை போய், தெய்வமாக நினைத்து, வணங்கவே மாட்டார்கள்.
போலி மதங்களில் விழுந்து கிடக்கும் நம்மில் சிலரும், கொஞ்சம் அறிவு பெற்றாலும், இந்த போலி அந்நிய நாட்டு தெய்வங்களை விட்டு விடுவார்கள். 

"பௌத்த மதமே சிறந்தது" என்று கொடி பிடித்த இதே பாரத மக்கள் தான், உண்மை உணர்ந்ததும், அதே பௌத்த மதத்தை வேரோடு தூக்கி எறிந்தனர் என்பது பாரத தேசத்தின் வரலாறு.     

வாழ்க ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் புகழ்.  


Saturday, 22 February 2020

பாசுரம் (அர்த்தம்) - அலங்கெழு தடக்கை ஆயன் - திருமங்கையாழ்வார் திருபுட்குழி, திருநீர்மலை, திருவிடந்தை பெருமாளை சேர்த்து பாடிய அழகான பாசுரம். தமிழன் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா?

அலம் கெழு தடக்கை ஆயன் வாய் ஆம்பற் கழியுமால் என் உள்ளம் என்னும்,
புலங்கெழு பொருநீர்ப் புட்குழி பாடும் !!
போதுமோ நீர்மலைக் கென்னும் !!
குலங்கெழு கொல்லி கோமள வல்லி
கொடியிடை நெடுமழைக் கண்ணி !
இலங்கெழில் தோளிக்
என் நினைந்து இருந்தாய்?
இடவெந்தை எந்தை பிரானே.
-- பெரிய திருமொழி (திருமங்கையாழ்வார்)




இங்கு ஒரு திவ்ய தேசத்தோடு இன்னொரு திவ்ய தேசத்தை சேர்த்து கொண்டு பாடுகிறார் திருமங்கையாழ்வார்.

திருமங்கையாழ்வாரே  பரகால நாயகி என்ற பெண்ணாகி, தன் நாயகனான பெருமாளிடம் தீராத காதல் கொண்டு, தன் நாயகன் உகந்து இருக்கும் திவ்ய தேசங்களுக்கு சென்று தரிசிக்கலாமா என்று தன் தாயிடமே கேட்க துணிகிறாளாம்.
பெருமாளிடம் ஏற்பட்ட தீராத காதலால், இந்த பரகால நாயகிக்கு,
அவளுடைய காதலன் இருக்கும் இடம் கூட இனிக்கிறது.
அவளுடைய காதலன் இருக்கும் ஊர் கூட இனிக்கிறது.

ஆழ்வாருக்கு ஏற்பட்ட இதே அனுபவத்தை ஆண்டாளும் சொல்கிறாள் என்று பார்க்கிறோம்.

ஆண்டாள், பெருமாளிடம் காதல் கொண்டு, 'பெருமாளின் கோவில் வாசல் கதவில் கூட தனக்கு நேசம் உண்டு' என்று சொல்கிறாள்.
ஆண்டாள், திருப்பாவையில் "நிலைக் கதவம்" (கதவு) என்று வெறுமனே சொல்லாமல்,
"நேய நிலைக் கதவம்" (நேசமுள்ள கதவு) என்று குறிப்பிட்டு சொல்கிறாள் என்று கவனிக்கிறோம்.

பெருமாளின் சம்பந்தம், ஒரு ஜட பொருளின் மேல் ஏற்பட்டால் கூட, அதில் கூட நேசம் உண்டாகி விடுமாம் உண்மையான வைஷ்ணவனுக்கு.

"கோவிலை பூட்டி, பெருமாள் தரிசனம் இப்போது இல்லை" என்று சொன்னாலும்,
ஸ்ரீ ரங்கத்தில் உள்ள பக்தர்கள் "சரி.. கோவில் நடை திறந்த பிறகு பெருமாளை பார்த்து கொள்ளலாம்" என்று நகர மாட்டார்களாம்.
மாறாக,
பெருமாளுக்கு சம்பந்தப்பட்ட அந்த பூட்டிய கதவையே ஆசையோடு பார்த்துக்கொண்டு, அதன் அருகிலேயே உட்கார்ந்து இருப்பார்களாம் உண்மையான பக்தர்கள்.
இப்படிப்பட்ட வைஷ்ணவர்களுக்கு, பெருமாள் சம்பந்தப்பட்ட கதவு கூட "நேய நிலைக் கதவாக" தோன்றுமாம்.

பெருமாளிடம் பக்தி கொண்டவர்களுக்கு,
கோவில் கதவை பார்க்கும் போதே, இவர்களுக்கு ஒரு நேசம் உண்டாகுமாம்..
கோவில் கதவை பார்க்கும் போதே, இவர்களுக்கு பெருமாளின் நினைவே ஏற்படுத்துமாம்.

இப்படி காதல் கொண்டு நிற்கும் இந்த பரகால நாயகி (திருமங்கையாழ்வார்),
  • இப்பொழுது தன் நாயகன் எங்கு இருப்பார்?
  • திருபுட்குழியில் இருக்கிறாரோ?
  • அல்லது,
  • திருநீர்மலைக்கு சென்று இருக்கிறாரோ?
  • அங்கு சென்று கொஞ்சம் அவரை பார்க்கலாமா?
என்று தன் தாயிடமே துணிந்து வெட்கத்தை விட்டு கேட்கிறாளாம்.







இங்கு திருபுட்குழியை பற்றி சொல்லும் போது,
"புலங்கெழு பொருநீர்ப் புட்குழி பாடும்" என்று வர்ணிக்கிறார்.
இன்று கூட, திருபுட்குழி என்ற திவ்ய தேசம் வயல் சூழ்ந்து, தண்ணீர் நிறைந்த சோலையாக தான் இன்று வரை உள்ளது.

"புலங்கெழு பொருநீர்" என்ற சொல்லுக்கு 2 அர்த்தங்களை நமக்கு காட்டுகிறார் பெரியவாச்சான் பிள்ளை.

முதல் அர்த்தம்:
  • புலம் என்றால் வயல்
  • வயல்கள் நிறைந்து தண்ணீர் சூழ்ந்த, பசுஞ்சோலையாக இருக்கிறது "திருப்புட்குழி" என்று ஒரு அர்த்தம்.
விசேஷ அர்த்தம்:
  • புலம் என்றால் புலன் என்றும் அர்த்தம் உண்டு.
  • திருப்புட்குழியில் உள்ள விஜயராகவ பெருமாளை பார்த்தாலே, நமது 5 புலன்களும் புஷ்டியாகி ஆரோக்கியத்தை அள்ளி தரும் என்று இன்னொரு அர்த்தம்.
இந்த பரகால நாயகி, பெருமாளிடம் தனக்கு ஏற்பட்ட அடக்கமுடியாத காதலால், தன் அருகில் அவள் தாய் இருப்பதை அறிந்தும், பயப்படாமல் "கலப்பை போன்ற உறுதியான கைகளுடைய, யாதவ குலத்தில் உதித்த  என் நாயகன், தன்னுடைய சிவந்த உதட்டில் இலையினால் செய்யப்பட்ட சிறு ஊதுகுழல் கொண்டு நிற்க, 
இந்த காட்சி என் மனதை விட்டு அகலாமல், என் நெஞ்சம் அவர் நினைவாகவே இருக்கிறது. (அலம் கெழு தடக்கை ஆயன் வாய் ஆம்பற் கழியுமால் என் உள்ளம்).
 என் நாயகனை திருப்புட்குழி சென்று நான் காணலாமா? (புலங்கெழு பொருநீர்ப் புட்குழி)
திருநீர்மலை சென்று காணலாமா? (போதுமோ நீர்மலை)"
என்று தைரியமாக வெட்கத்தை விட்டு கேட்கிறாளாம்.

கூச்சத்தை விட்டு இந்த பரகால நாயகி கேட்கிறாள் என்பதால் "பாடும்" என்ற பதத்தை பயன்படுத்துகிறார் ஆழ்வார். - "புலங்கெழு பொருநீர்ப் புட்குழி பாடும்"

உலகம் என்ன நினைக்குமோ! என்ற கூச்சப்படாமல்,
பக்தன் பெருமாளிடம் தைரியமாக பக்தி செய்கிறான் என்பதையே இங்கு ஆழ்வார், தன்னை பரகால நாயகியாகவும், பெருமாளை நாயகனாகவும் ஆக்கிக்கொண்டு பாடுகிறார்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ண அவதார சமயத்தில், ருக்மிணி தேவி 'சிசுபாலனுக்கு தன் அண்ணன் ருக்மி, தன்னை மணம் செய்து கொடுக்க முயற்சிக்கிறான்' என்றதும், பெரும் தாபத்தை அடைந்த ருக்மிணி, வெட்கத்தை விட்டு, துணிந்து ஸ்ரீ கிருஷ்ணருக்கு "காதல் கடிதம்" கொடுத்து அனுப்பி விட்டாள் என்று பார்க்கிறோம்.
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் "என்ன இப்படி தைரியமாக எழுதி இருக்கிறாளே ருக்மிணி?" என்று தன்னை தவறாக நினைத்து விடுவாரோ என்று, அவளே "மணந்தால் உங்களை தான் மணப்பேன் என்று எனக்கு ஏற்பட்ட தவிப்பால் தான் இப்படி துணிந்து எழுதி விட்டேனே தவிர, ருக்மிணி இப்படி வேறு ஒரு புருஷனுக்கு வெட்கத்தை விட்டு கடிதம் எழுதுவாளோ என்று கூட நினைத்து விட வேண்டாம்"
என்று தன் தாபத்தின் காரணத்தை சொல்கிறாள்.

பரகால நாயகி, தன் தாயிடத்தில் வெட்கத்தை விட்டு,
"தன் நாயகனை பார்க்க, திருப்புட்குழி போகட்டுமா? 
திருநீர்மலை போகட்டுமா?" என்று கேட்க,

இப்படி வெட்கத்தை விட்டு, தாயான தன்னிடமே "தன் காதலனிடம் செல்லலாமா?" என்று கேட்க,
தன் மகள் பரகால நாயகி (திருமங்கை ஆழ்வார்) படும் தாபத்தை  கண்டு, அவள் தாயே, தன் மகளுக்காக திருவிடந்தை நித்ய கல்யாணப்பெருமானிடம் சென்று முறையிடுகிறாள்.

திருமங்கைஆழ்வார், தன்னையே தாயாகவும் மகளாகவும் பாவித்துக் கொண்டு,
மகள் படும் பாட்டைத் தாய் முறையிடுவது போல எம்பெருமானிடம்
முறையிடுகிறார்
"எம்பெருமானே! 
என் மகள் உங்கள் மீது காதல் பித்துப் பிடித்து அலைகிறாள். 
அழகு பொருந்திய தடக்கைகள் (தோள்) கொண்ட ஆயனாக வந்த கண்ணபிரானின் ஆம்பல் நிற வாயைச் சுவைக்கவே என்னுள்ளம் அழிகிறதென்கிறாள். 
திவ்ய தேசத்து எம்பெருமானின் பேரழகையெல்லாம் சொல்லிச் சொல்லி மாய்கிறாள். 
பல திவ்ய தேசத்து எம்பெருமான்களை நினைத்துப் பார்க்கிறாள். 
திடீரென அவளுக்கு புட்குழியெம்பெருமானின் நினைவு வருகிறது. 
திருப்புட்குழி எம்பெருமானை வாயாரப் பாடுகிறாள்! 
அக்கணமே, 
திருநீர் மலை எம்பெருமானின் நினைவு வருகிறது. 
திருநீர்மலைக்குப் போக மாட்டேனோ? என்று பொருமுகிறாள். 

கொல்லிமலைப்பாவை போன்றல்லவா இவள் இருக்கிறாள். 
கோமள வதனமும், கொடியிடையும், மழைமேகம்
போன்ற கூந்தலில் அழகிய மலர்களைச் சூடி, எழில்கொஞ்சும் தோள்களைக்
கொண்டு கொல்லியம் பாவை போன்ற பேரழகுபொருந்திய இவள் பொருட்டு,
நீ என்ன நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறாய்?"என்று தன் மகள் பொருட்டு தாயொருத்தி கேட்பது போல் திருமங்கை ஆழ்வார்  கேட்டு மங்களாசாசனம் செய்கிறார்.




நாராயணன் மட்டுமே ஆண். 
அவர் முன் நாம் அனைவருமே பெண் தான்.

ஒரு பெண்ணுக்கு எப்படி பிறந்து வீடு, புகுந்த வீடு உண்டோ,
அது போல,
நமக்கு புகுந்த வீடு, வைகுண்டமே!
நமது நாதன் நாராயணனே! 

இங்கு, பரகால நாயகி என்ற பெண்ணாக ஆகி, ஆழ்வார், "நாராயணனை அடைவதே நமக்கு லட்சியமாக இருக்க்க வேண்டும்" என்று காட்டுகிறார்.

நமது பக்தியின் நிலையை கண்டு, தாயை போல ஒரு ஆத்ம குரு வந்து, நமக்காக பெருமாளிடம் பிரார்த்தித்து பெருமாளிடம் நம்மை சேர்கிறார் என்று காட்டுகிறார்.

மூன்று பக்தி நிலைகள் என்ன? என்று தெரிந்து கொள்ள...





Friday, 14 February 2020

பாசுரம் (அர்த்தம்) - அத்தியூரான் புள்ளையூர்வான் - பூதத்தாழ்வார் காஞ்சி அத்திவரதரை பார்த்து பாடிய அழகான பாசுரம். தமிழன் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா?

அத்தியூரான்! 
புள்ளையூர்வான்!
அணிமணியின் துத்திசேர் நாகத்தின் மேல் துயில்வான்!
முத்தீ மறையாவான்!
மாகடல் நஞ்சுண்டான்றனக்கும் இறையாவான்!
எங்கள் பிரான்!
-- இரண்டாம் திருவந்தாதி (பூதத்தாழ்வார்)
காஞ்சி அத்திவரதரை, 'பூதத்தாழ்வார் மங்களாசாசனம்' செய்து பாடுகிறார்.




கஜேந்திரன் (ஹஸ்தி) என்ற யானையின் சரீரமே மலையாகி, அந்த சிறு மலையில் (கிரி) வீற்று இருக்கும், அத்திவரத பெருமாளே!  - (அத்தியூரான்)

கருட வாகனத்தில் வருபவரே! - (புள்ளையூர்வான்)

தொடுத்து வைத்தது போல மாணிக்கங்கள் ஆயிரம் தலைகளிலும் ஜொலிக்க, படமெடுக்கும் ஆதிசேஷன் மேல், துயில் கொண்டிருக்கும் பெருமாளே! - (அணிமணியின் துத்திசேர் நாகத்தின் மேல் துயில்வான்)
என்று பெருமாளை கூப்பிடுகிறார் பூதத்தாழ்வார்.

அடுத்து "முத்தீ மறை ஆவான்" என்று கூப்பிடுகிறார் ஆழ்வார்.
'முத்தீ' என்ற பதத்துக்கு, 2 அர்த்தங்களை சொல்கிறார், சேங்கனூரில் அவதரித்த  ஆச்சாரியார் பெரியவாச்சான் பிள்ளை.
முதல் அர்த்தம் : மூன்று தீ (முத்தீ)
இரண்டாவது அர்த்தம் : முக்தி/மோக்ஷம் (முத்தீ)
வேதத்தை, தமிழில் 'மறை' என்று சொல்கிறார்கள்.
காரணம்,
வாக்குக்கு எட்டாத பரப்ரம்மத்தை பற்றி நேரிடையாக பேச, வேதமே தயங்குவதால், பரப்ரம்மமான நாராயணனை மறைத்து மறைத்து பேசுகிறது.
இப்படி மறைத்து பேசுவதாலேயே, தமிழர்கள், வேதத்தை அழகாக "மறை நூல்" என்று சொல்கிறார்கள்.




வேதத்தை பற்றிய ஆழ்ந்த அறிவு உடையவர்களாக தமிழர்கள் இருந்ததால் தானே, வேதத்துக்கு ஈடான தமிழ் சொல்லை பயன்படுத்தினர் என்று பார்க்கிறோம்.

வேதம் வெளியோட்டமாக 'இந்திரன், வருணன், அக்னி' என்று சொல்லி ஸ்துதி செய்கிறது.
அஞானி, வேதம் பல தெய்வங்களை சொல்கிறது என்று நினைக்கிறான்.
இந்திரன் என்ற தேவனை நினைக்கிறான்.
அக்னி என்ற தேவனை நினைக்கிறான்.

வெளிப்படையாக வேறு அர்த்தத்தை காட்டும் வேதம்,
வாக்கும் எட்டாத பரப்ரம்மமான நாராயணனை நேரிடையாக ஸ்துதி செய்ய பயப்படுகிறது.
அதே சமயம்,
ஒரே பரமாத்மாவை தான் இப்படி பல வித பெயர்களை கொண்டு அழைக்கிறேன் என்றும் வேதமே சொல்கிறது.

'இந்திராய ஸ்வாஹா' என்று சொல்லும் போது, உண்மையில் வேதம், இந்திர பதவியில் உள்ள தேவனை குறிப்பிடவில்லை.
மாறாக,
அந்த விராட் புருஷனான பரமாத்மாவின் கைகளே 'இந்திரன்' என்று பூஜிக்கிறது.
'சோமாய ஸ்வாஹா' என்று சொல்லும் போது, பெருமாளின் இதயத்தை பூஜிக்கிறது.

இப்படி வேத மந்திரங்கள் அனைத்துமே, நாராயணனுக்கு ஒரு அங்க பூஜையாக தான் இருக்கிறது என்ற ரகசியத்தை ஞானிகளே அறிந்து கொள்கிறார்கள்.

ஆதலால் தான்,
வேதம், அஞானிக்கு கர்ம காண்டமாகவும், 
வேதம், ஞானிக்கு ஞான காண்டமாகவும் தெரிகிறது.

வெளியோட்டமாக பார்த்தால்,
வேதம் 'யாகம் செய்! யோகம் செய்!' என்று கர்ம காண்டம் போல தெரியும்.
அதே வேதம்,
ஞானிகளுக்கு பிரம்மமாகிய பரமாத்மாவை அடைய வழிகாட்டுவதாக தோன்றுகிறது.
"மூத்தீ மறையாவான்" என்ற சொல்லுக்கு முதல் அர்த்தம்:

  • மூன்று அக்னி (முத்தீ) (லௌகீகாக்னி, ஒளபாசனாக்னி, ஸ்ரௌதாக்னி) வளர்த்து, கர்ம காண்டமாக யாகம் செய்து, வேதங்களால் யஞ்ய நாராயணனனாக புகழப்படும் பெருமாளே! என்பது சாமானிய அர்த்தம்.





"மூத்தீ மறையாவான்" என்ற சொல்லுக்கு இன்னொரு அர்த்தம்:

  • வேதமே (மறை), உண்மையில் நாராயணனுக்கு செய்யும் அங்க பூஜை தான். சகல தேவதைகளும் அவர் அங்கங்களே! இந்த ஞானத்தோடு வேதத்தை உச்சரித்தாலேயே, வேதத்தை கேட்டாலேயே, அதன் பலனாக நமக்கு மோக்ஷத்தை (முக்தி) கொடுக்கும் பெருமாளே!! என்பது மற்றொரு அர்த்தம்.


ப்ரம்ம தேவன் போன்ற ஞானிகளும், வேத மந்திரங்களை நாராயணின் அங்க பூஜையாக செய்து, மோக்ஷம் அடைகின்றனர் - (மூத்தீ மறையாவான்).
உலக ஆசைகள் உள்ள சாமானிய ஜனங்களும், வேத மந்திரங்கள் சொல்லி மூன்று காலங்களில் யாக தீ வளர்த்து உம்மையே பூஜிக்கின்றனர் - (மூத்தீ மறையாவான்)
என்று பூதத்தாழ்வார், அத்தி வரதரை மங்களாசாஸனம் செய்கிறார்.  
விஷ்ணுவின் பரத்துவத்தை அறிந்தவரும், 
எப்பொழுதும் தாரக மந்திரம் (ராம) ஜபிப்பவரும், 
ஞான ஸ்வரூபனும்,
பாற்கடலிலிருந்து கிடைத்த நஞ்சினை உண்ட சிவபெருமானுக்கு, அந்தர்யாமியாக இருக்கும் எம்பெருமான், 
அத்திகிரியில் எழந்தருளியிருக்கிறாரே!! 
(மாகடல் நஞ்சுண்டான்றனக்கும் இறையாவான் எங்கள் பிரான்)
என்று, காஞ்சி வரதராஜ பெருமாளை, மங்களாசாசனம் செய்கிறார் பூதத்தாழ்வார்.


பாசுரம் (அர்த்தம்) - இசைந்த அரவமும், வெற்பும், கடலும் - பேயாழ்வார் சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமாளை பார்த்து பாடிய அழகான பாசுரம். தமிழன் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டாமா?

இசைந்த அரவமும், வெற்பும், கடலும்
பசைந்தங்கு அமுது படுப்ப!
அசைந்து கடைந்த வருத்தமோ?
கச்சி வெஃ காவில் கிடந்திருந்து
நின்றதுவும் அங்கு?
--  மூன்றாம் திருவந்தாதி (பேயாழ்வார்) 
'தன் பர்த்தாவான "ப்ரம்ம தேவனின்" யாகத்தை அழிக்க, 
நதி ரூபமாக அதி வேகத்துடன் வந்த வேகவதியை (சரஸ்வதி தேவி) தடுப்பதற்காக, 
பெருமாளே ஒரு பெரிய அணை போல, காஞ்சியில் உள்ள திருவெஃ காவில், படுத்துக்கொண்டார்' 
என்பது புராண காலத்தில் நடந்த சரித்திரம்.







இந்த பெருமாளுக்கு தான் "யதோத்தகாரி" என்றும் "சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமாள்" என்று பெயர்.
காஞ்சியில் உள்ள இந்த திவ்ய தேசத்துக்கு "திருவெஃ கா" என்று பெயர்.
'பெருமாள் இங்கு அணை போல படுத்துக்கொண்டது, வேகவதியை தடுப்பதற்காக தான்' என்ற போதிலும்,
'பெருமாள் படுத்துக்கொண்டதற்கான காரணம் வேறோ?'
என்று கேட்கிறார் பேயாழ்வார்.
பெருமாளை பார்த்து கேட்கிறார்,
"முன்பு ஒரு சமயம், 
பாற்கடலை கடைந்து தேவர்கள் அம்ருதம் எடுத்து கொள்ள, 
பாற்கடலை கடைவதற்கு, 
தகுதியான (இசைந்த) மந்திர மலையையே (வெற்பும்) மத்தாக ஆக்கி, 
தகுதியான (இசைந்த) வாசுகி என்ற பாம்பையே (அரவமும்) கயிறாக்கி, 
நீங்களே க்ஷீராப்தியில் கடைந்தீர்களே (பசைந்து)

தேவர்களுக்காக நீங்களே அம்ருதம் கடைந்தீர்களே ! 
விஷம் வந்ததும், தேவர்களும், அசுரர்களும் பாதியில் விட்டு விட்டு ஓடிய பிறகும், அந்த வாசுகியின்  தலையையும், வாலையும் பற்றி கொண்டு, நீரே கடைந்தீரே ! 

ஆயிரம் தலைகளுடன் நீரே அந்த மலையின் கொடு முடியை பிடித்துக்கொண்டு இருந்தீரே ! 

முதுகை கொடுத்து மலையை நீரே கிளப்பி கொண்டு, தாங்கி கொண்டு இருந்தீரே !
அவ்வளவும் நீரே செய்து விட்டு, 
கடைசியில் கிடைத்த அம்ருதத்தை ((அங்கு அமுது படுப்ப) அப்படியே அவர்களுக்கு கொடுத்து விட்டு, 
அங்கு க்ஷீராப்தியில் ஓய்வில்லாமல் நின்று வேலை செய்ததால் (நின்றதுவும் அங்கு) ஏற்பட்ட களைப்பினால், 
காஞ்சியில் உள்ள இந்த திரு வெஃகாவில் வந்து இளைப்பாறுகிறீரோ? (அசைந்து கடைந்த வருத்தமோ)"
என்று பேயாழ்வார், திருவெஃகாவில் உள்ள யதோத்தகாரி பெருமாளை பார்த்து கேட்பது போல, நமக்கு பாசுரத்தை தருகிறார்.
திருவெஃகாவில் உள்ள யதோத்தகாரி என்ற சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமாள், காஞ்சி வரதராஜனுக்கும் (அத்தி வரதர்) முன்பே தோன்றிய அர்ச்சா அவதாரம். 

அருமையான பாசுரம்.
திவ்ய தேசத்தில் நாம் பாடவேண்டிய பாசுரம்.






Thursday, 13 February 2020

மஹாலக்ஷ்மி யாரிடம் தங்குவாள்? யாரை விட்டு விலகுவாள்? தெரிந்து கொள்வோமே...

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், துவாரகை என்ற ஆச்சரியமான நகரத்தை உருவாக்கி, ராஜ்யம் செய்து கொண்டிருந்தார்.
சத்யபாமாவுக்கு, அவள் அரண்மனையில் செல்வங்கள் கொட்டி இருந்தாலும், 'போதவில்லையே!' என்று எப்பொழுதும் குறைப்பட்டு கொண்டாள்.
"இன்னும் கொஞ்சம் செல்வம் சேர்ந்தால் நன்றாக இருக்குமே!!" என்று கூட தோன்றியது.




சாஷாத் நாராயணனின் அவதாரமான கிருஷ்ணனுக்கு மனைவியாக இருந்தும், 
பெரிய அரண்மனையில் இருந்தும், 
'சத்யபாமா' இப்படி குறைபட்டு கொண்டாள்.
மஹாலக்ஷ்மியே ருக்மிணி தேவியாக அவதரித்து இருந்தும்,
'ருக்மிணி அனுக்கிரகம் தனக்கு வேண்டாம்' என்று நினைத்தாள்.

'ருக்மிணியின் அரண்மனையில் செல்வங்கள் நிறைந்து இருப்பது போல, தன்னிடம் இல்லையே!!'
என்று அசூயைபட்டாள் சத்யபாமா.
ஒரு சமயம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை பார்த்து, "மஹாலக்ஷ்மியின் கடாக்ஷம் கிடைக்க என்ன செய்ய வேண்டும்?" என்று கேட்டாள்.

சத்யபாமாவிடம் கிருஷ்ணரும்,
"சரி, அப்படியென்றால் மஹாலக்ஷ்மியை ஸ்தோத்திரம் செய்து அவள் கடாக்ஷம் பெறுவோம்"
என்று, பரப்ரம்மமாகிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணரே, க்ஷீராப்தியில் இருக்கும் மஹாலக்ஷ்மியை ஸ்தோத்திரம் செய்து தரிசனம் தர பிரார்த்தித்தார்.

கிருஷ்ண பரமாத்மா கூப்பிட்டும், மஹாலக்ஷ்மி வராமல் இருப்பாளா?...

தாமரை பூவின் மேல் அமர்ந்தபடி, இரண்டு கைகளிலும் தாமரை மலரை வைத்துக்கொண்டு,
மஹாலட்சுமி காட்சி தந்தாள்.
சாமானிய மனிதனை போல லட்சுமி ஸ்தோத்திரம் சொல்லி விட்டு, கிருஷ்ண பரமாத்மா, ச்ரத்தையுடன் இரு கைகளையும் கூப்பி வணங்கி நிற்க... சத்யபாமாவும் ஸ்ரீகிருஷ்ணருடன் சேர்ந்து வணங்கினாள்.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் நாராயணனின் அவதாரம் தானே!!
அவரின் பத்னி தானே மஹாலக்ஷ்மி!!
மஹாலக்ஷ்மிக்கு ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் நாராயணன் என்று தெரியாதா?
கிருஷ்ண பரமாத்மா, எதற்கு வணங்கினார்?... என்ற கேள்வி நமக்கு எழலாம்.

ஒரு சமயம் அர்ஜுனனை வைகுண்டமே அழைத்து கொண்டு சென்று விட்டார் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்.
பரவாசுதேவன் நாராயணனை, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் நமஸ்கரித்தார்.
ஏன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தன்னையே நமஸ்கரித்தார்? 
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் நமஸ்கரிக்கவில்லையென்றால், தனக்கு பின்னால் நிற்கும் அர்ஜுனன் மரம் போல நிற்பான் என்று, தானே நமஸ்கரிக்க, அர்ஜுனனும் பரவாசுதேவனை நமஸ்கரித்தான்.

ராமபிரான், தன் அர்ச்ச அவதாரமான ஸ்ரீரங்கநாதரை வணங்கியதும் இதன் காரணமே...

நாம் அவரிடம் எப்படி பழக வேண்டும்? என்பதையும் தானே காட்டுகிறார்.

அதுபோல, இப்பொழுது ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், மஹாலக்ஷ்மியை பார்த்து கை குவித்துக்கொண்டு,
"அம்மா.... நீ ஒரு இடத்தில் ஸ்திரமாக இருக்கமாட்டேன் என்று இருக்கிறாயே!!
திடீரென ஒருவனை கோடீஸ்வரனாக செய்துவிடுகிறாய்..
திடீரென ஒருவனை தரித்திரனாக செய்துவிடுகிறாய்...
ஒரு இடத்தில் இல்லாமல் ஓடி ஓடி போய் விடுகிறாயே!!
ஒரே இடத்தில் ஸ்திரமாக நீ இருக்க கூடாதா?"
என்று கிருஷ்ண பரமாத்மா கேட்க,

உடனே ஸ்ரீதேவி சொல்கிறாள்,
"நான் ஒருவனிடம் வருவதற்கு காரணம் இருக்கிறது..
எதற்காக நான் ஒருவனிடம் வருகிறேன் என்று சொல்கிறேன்..

நான் வந்தால், 'தான தர்மம் செய்வானே!' என்பதற்காக வருகிறேன்.
இப்படி ஆசையோடு நான் வந்த பிறகு, இவன் என்ன செய்கிறான் தெரியுமா?




முதலிலாவது கொஞ்சம் தான தர்மம் செய்து கொண்டிருந்தவன்,
நான் செல்வங்களை அள்ளி கொடுத்த பின், கொஞ்சம் செய்து கொண்டிருந்த தான தர்மத்தையும் விட்டு விடுகிறான்.
அது மட்டுமல்ல, 
என் கடாக்ஷத்தால் கிடைக்கும் செல்வங்களை கொண்டு,
எவர்கள்  'சூதாடு'கிறார்களோ!
எவர்கள்  'மது பானம்' அருந்துகிறார்களோ!
எவர்கள்  'ஜீவ ஹிம்சை' செய்கிறார்களோ!
இவர்கள் வீட்டில் நான் தங்குவதில் எனக்கு பிரியமில்லை.
மேலும்,
எவன் 'வேசி வீட்டுக்கு' செல்கிறானோ!
எவர்கள் 'பொய் சாட்சி' சொல்கிறார்களோ!
எவர்கள் 'பேராசையுடன்' இருக்கிறார்களோ!
எவர்கள் 'லோபியாக' (கஞ்சன்) இருக்கிறார்களோ!
இவர்களிடத்தில் நான் இருப்பதை விரும்ப மாட்டேன்.




மேலும்,
எவர்கள் பிறருடைய சொத்தை அபகரிக்க நீதிமன்றத்திலேயே நேரத்தை செலவழிக்கிறார்களோ!
எவர்கள் மற்றவர்களை பார்த்து அசூயை (பொறாமை) படுகிறார்களோ!
அவர்களிடத்திலும் நான் இருப்பதை விரும்பாமல் சென்று விடுவேன்.
மேலும்,
எவர்கள் பிறருடைய ஏழ்மையை பார்த்து சந்தோஷப்படுகிறார்களோ!
எவர்கள் தன்னிடம் உள்ள செல்வங்களை நினைத்து கர்வப்பட்டு கொள்கிறார்களோ!
எவர்கள் தற்புகழ்ச்சியே செய்து கொள்கிறார்களோ!
அவர்களிடத்தில் இருந்தும் நான் சென்று விடுகிறேன்.

தானம் வாங்க தகுதி இல்லாதவனுக்கு யார் அள்ளி கொடுகிறார்களோ!
யாருக்கு தானம் கொடுப்பது நியாயமோ அவர்களுக்கு தானம் கொடுக்காமல் யார் தள்ளுகிறார்களோ!
சாதுக்கள், மகாத்மாக்கள் விஷயத்தில் யார் தர்மம் செய்யவில்லையோ!
தெய்வங்கள் விஷயத்தில் யார் தர்மம் செய்யவில்லையோ!
தர்மங்கள் விஷயத்தில் யார் தர்மம் செய்யவில்லையோ!
அவர்கள் வீட்டில் நான் தங்குவதில்லை.

மேலும்,
எவர்கள் சோம்பேறிகளோ!
எவர்கள் நாதீகர்களோ!
எவர்கள் தன் ஆசாரத்தை, தர்மத்தை செய்வதில்லையோ!
அவர்கள் வீட்டில் நான் தங்குவதில்லை.
மேலும்,
விசேஷமாக சொல்கிறேன்...
யார் விஷ்ணுவிடம் குறிப்பாக த்வேஷம் காட்டுகிறார்களோ!
யார் விஷ்ணுவின் அடியார்களை கிண்டல், கேலி என்று த்வேஷிக்கிறார்களோ!
அவர்களை விட்டு உடனேயே விலகி விடுவேன்."
என்று மஹாலக்ஷ்மி சொன்னாள்.
செல்வமே இல்லாமல், ஏழையாக இருந்தும், மஹாலக்ஷ்மி சாநித்யம் இருந்ததால், குசேலன் ஏழ்மை நிலையிலும் ஒரு குறையும் தோன்றாமல், நிம்மதியாக இருந்தார்.




சத்யபாமா "ருக்மிணி கடாக்ஷம் வேண்டாம்' என்று நினைத்ததால், 
செல்வம் குவிந்து கிடந்தும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணரே கணவனாக அமைந்தும், போதவில்லையே என்ற மனகுறையுடன் இருந்தாள் சத்யபாமா.
இது மஹாபாரதத்தில் நடந்த சம்பவம்.

சத்யபாமா "ருக்மிணி கடாக்ஷம் வேண்டாம்' என்று நினைத்ததால், விஷ்ணுவின் பக்தையை வெறுத்ததால், சத்யபாமாவுக்கே இப்படி மனக்குறை ஏற்பட்டது என்று கவனிக்க வேண்டும்.

மஹாலக்ஷ்மி தாயார் இப்படி சொல்ல, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பேசினார்..
"அம்மா... நீ இப்பொழுது என்ன காரணத்தால் நீ ஒருவன் வீட்டில் நிலையாக இருப்பதில்லை என்று சொன்னாய்.
இனி,
நீ எந்த வீட்டில் ஸ்திரமாக இருப்பாய் என்றும் சொல்ல வேண்டும்"
என்று கிருஷ்ண பரமாத்மா கேட்க,
மஹாலக்ஷ்மி சொல்ல ஆரம்பித்தாள்...
"எவனிடத்தில் நன்னடத்தை இருக்கிறதோ!
எந்த வீட்டில் தான தர்மங்கள் நடக்கிறதோ!
எந்த வீட்டில் சாதுக்களுக்கு மரியாதை இருக்கிறதோ!
அந்த வீட்டில் நான் சாஸ்வதமாக இருப்பேன்.

எந்த வீடு பசுஞ்சாணியால் மெழுக்கப்பட்டு, வாசலில் அலங்காரமாக கோலங்கள் போட்டு, சுத்தமாக இருக்கிறதோ!
எந்த வீட்டில் துளசி செடியோ, வில்வ மரமோ இருக்கிறதோ!
அந்த வீட்டில் நான் இருக்க ஆசைப்படுவேன்.

எந்த வீட்டில் சுமங்கலியான பெண்கள் நிறைய இருக்கிறார்களோ!
அந்த சுமங்கலியாக இருக்கும் பெண்கள், எந்த வீட்டில் மாலை வேளையில் முத்து போல அழகான தீபம் ஏற்றி வைக்கிறார்களோ!
அந்த வீட்டில் நான் இருப்பேன்.
எந்த வீட்டில் பகவானை ஆராதனை செய்யும் மணி ஓசை தினமும் கேட்கிறதோ!
எந்த வீட்டில் என் பதியான விஷ்ணுவுக்கு பூஜை தினமும் நடக்கிறதோ!
எந்த வீட்டில் வைஷ்ணவனுக்கு அன்ன தானம் நடக்கிறதோ!
அந்த வீட்டில் நான் இருப்பேன்.
எந்த வீட்டில் வேத மந்திரங்கள் சொல்லப்படுகிறதோ!
எந்த வீட்டில் ஸ்தோத்திர பாடங்கள் நடக்கிறதோ!
எந்த வீட்டில் அங்கு உள்ளவர்கள் யாரிடத்திலும் விநயமாகவும், அன்புடனும் பழகுகிறார்களோ!
அந்த வீட்டில் நான் இருப்பேன்.

எந்த வீட்டில் இருப்பவர்கள் மற்ற சொந்தங்களை பார்த்து பொறாமை, அசூயை அடையாமல் இருக்கிறார்களோ!
எந்த வீட்டில் ஒருவருக்கு ஒருவர் ப்ரேமையுடன் (அன்புடன்) இருக்கிறார்களோ!
அந்த வீட்டில் நான் இருப்பேன்.

எந்த வீட்டில், ஒரே கூச்சலும், சண்டையும், துக்கமும், அழுகையும், ஒப்பாரியும் இருக்கிறதோ!
அந்த வீட்டில் எனக்கு இருக்க பிடிக்காது. உடனேயே சென்று விடுவேன்.

சுருக்கமாக சொல்கிறேன்...
எந்த வீட்டில் தினசரி விஷ்ணு பூஜை நடக்கிறதோ!
அந்த வீட்டில் நான் மிகவும் சமதோஷமாக வாசம் செய்கிறேன்"
என்று மஹாலக்ஷ்மி சொல்லி அணுகரஹம் செய்து விட்டு மறைந்தாள்.




"மஹாலக்ஷ்மி யாரிடம் தங்குவாள்? யாரை விட்டு விலகுவாள்?"
என்பதை, மஹாலக்ஷ்மியின் திருவாயாலேயே, கிருஷ்ணரும், சத்யபாமாவும் கேட்ட பின்,
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், சத்யபாமாவை பார்த்து,
"கேட்டாயா சத்யபாமா! மஹாலக்ஷ்மி சொன்னது போல நாமும் நடக்க வேண்டும்.
அப்பொழுது தான் நமக்கும் நிறைந்த செல்வம் உண்டாகும்"
என்று உபதேசித்தார்.

சத்யபாமாவுக்கு, ருக்மிணி தேவி குறையே இல்லாமல் இருப்பதற்கு காரணம் புரிந்தது.
ருக்மிணியிடம் இருந்த பொறாமையை விலக்கி கொண்டாள், சத்யபாமா.