பஜ கோவிந்தம் - Bhaja Govindham (भज गोविन्दं with meaning) - ஆதி சங்கரர் அருளிய பாடலின் அர்த்தம் தெரிந்து கொள்வோம்...

ஒளவையார் பாடல் - Read Here to know about a Beautiful conversion between Murugan (Shiva's son) and his devotee (Auvai)

भज गोविन्दं भज गोविन्दं
गोविन्दं भज मूढमते ।

பஜ கோவிந்தம் பஜ கோவிந்தம்

கோவிந்தம் பஜ மூடமதே

Worship Govinda, worship Govinda
Let govindan be the objective of your worship, Oh foolish mind |

கோவிந்தனை பாடிடு, கோவிந்தனை பாடிடு
கோவிந்தனை பாடிடு, மூட மதியே!!

सम्प्राप्ते सन्निहिते काले

नहि नहि रक्षति डुकृङ्करणे ॥

சம்ப்ராப்தே சந்நிஹிதே காலே

நஹி நஹி ரக்ஷதி டுக்ருங் கரனே

Regain real knowledge atleast at your end of death.

Your knowledge of grammar will not save you.

மரணம் உன்னை நெருங்கி வரும் முன்பே மெய் ஞானத்தை (உண்மையான அறிவை) பெற்று விடு.

நீ சம்பாதித்த உலக இலக்கண அறிவு எதுவும், உன்னை மரண காலத்தில் காப்பாற்றாது.

भज = Worship;

गोविन्दं = Govindan;

मूढमते = O, foolish mind;

सम्प्राप्ते = Regain real knowledge;

सन्निहिते = near

काले = Time (here: Death);

नहि = Not; never;

रक्षति = protects;

डुकृङ्करणे = the grammatical formula (knowledge)

मूढ जहीहि धनागम तृष्णां
कुरु सद्बुद्धिं मनसि वि तृष्णाम् ।

மூட ஜஹீஹி தன ஆகம த்ருஷ்ணாம்

குரு ஸத்புத்திம் மனஸி வித்ருஷ்ணாம்

Oh foolish mind!
Give up your thirst to earn wealth.
Always Act With good thought without desirelessness in your heart.

செல்வம் சேர்க்க வேண்டும் என்ற தாகத்தை விட்டு விடு, மூட மதியே..
நல்ல எண்ணத்துடன், பலனில் ஆசை இல்லாமல் எந்த செயலையும் செய்.

यल्लभसे निज कर्मो पात्तं

वित्तं तेन विनोदय चित्तम् ॥

யல்லபஸே நிஜ கர்மோபாத்தம்

வித்தம் தேன வினோதய சித்தம்

 

Whatever the wealth you obtained by your duty

Be content with that earning

நீ செய்த செயல்களுக்கு, பலனாக எத்தகைய செல்வம் (குறையோ, நிறையோ) கிடைத்து இருந்தாலும், அதை கொண்டே நிம்மதி/திருப்தி கொள்.

मूढ = Oh foolish mind

जहीहि = Give up

धन = Wealth;

आगम = earn;

तृष्णां = thirst;

कुरु = Do/act;

सद्बुद्धिं = good thought;

मनसि = in the mind;

वितृष्णां = desirelessness;

यल्लभसे = whatever you obtain;

निजकर्म = one's assigned duty

उपात्त = obtained;

वित्तं = wealth;

तेन = by that; with that;

विनोदय = divert/recreate(be happy);

चित्तं = mind;

नारी स्तन भरनाभी देशं
दृष्ट्वा मा गा मोहा वेशम् ।

நாரீ ஸ்தன பரநாபீ தேசம்

த்ருஷ்ட்வா மா கா மோஹா வேசம்

Do not get infatuated in delusion by going wild with passions and lust by seeing a woman's navel and breast.

பெண்ணின் தொப்புளையும், மார்பையும் கண்டு மோஹித்து காமத்தில் விழாதே.

एतन्मांस वसा दिविकारं

मनसि विचिन्तय वारं वारम् ॥

ஏதத் மாம்ஸ வசா திவிகாரம்

மனஸி விசிந்தய வாரம் வாரம்

These bodies are nothing but a appearance of flesh,fat, blood, skeleton etc. Fail not to remember this again and again in your mind.

இந்த உடல் அவயவங்கள் எல்லாம் உண்மையில் வெறும் மாமிச, ரத்த, எலும்பின் சேர்கை தானே... என்ற இந்த ஞானத்தை எப்பொழுதுமே உன் மனதில் திரும்ப திரும்ப ஞாபகப்படுத்தி கொண்டே இரு.

नारी = woman;

स्तनभर = breast

नाभीदेशं = navel part of body;

दृष्ट्वा = having seen;

मा गा = Don't go;

मोहावेशं = infatuated state

एतत् = this;

मांसवसादि = flesh, fat etc

विकारं = appearance

मनसि = in the mind;

विचिन्तय = think well;

वारं = again;

वारं = and again;

नलिनी दलगत जलमतितरलं
तद्वत् जीवितं अतिशय चपलम् ।

நளினீ தலகத் ஜலமதி தரலம்

தத் வத் ஜீவிதம் அதிசய சபலம்

Just like a rain drop trembling on a lotus leaf, life is just an unstable wonder.

தாமரை இலையில் உள்ள நீர் துளி நிலைகொள்ளாமல் இருக்கும்.
மனித வாழ்க்கையும் தாமரை இலையில் உள்ள நீர் போன்ற நிலையில்லாத அதிசயமே..

विद्धि व्याधि अभिमान ग्रस्तं

लोकं शोकहतं च समस्तम् ॥

வித்தி வ்யாதி அபிமான் க்ரஸ்தம்

லோகம் சோக ஹதம் ச சமஸ்தம்

Know that the entire people in this world have been caught to disease, ego (self importance) and grief.

உலகத்தில் உள்ள அனைத்து மக்களும் நோயாலும், துக்கத்தாலும், அகங்காரத்தாலும் சிறைபிடிக்கப்பட்டவர்கள் என்ற உண்மையை மறவாதே

नलिनीदलगत = lotus petal;

जलं = water(drop);

अतितरलं = trembling;

तद्वत् = like that;

जीवितं = life;

अतिशय = wonderful;

चपलं = unstable;

विद्धि = know for sure;

व्याधि = disease;

अभिमान = self-importance;

ग्रस्तं = having been caught/seized;

लोकं = world;people;

शोकहतं = grief;

च = and;

समस्तं = entire;

यावद्वित्तो पार्जन सक्त
स्तावन्निज परिवारो रक्तः ।

யாவத் வித்தோ பார்ஜன ஸக்த:

தாவன்னிஜ பரிவாரோ ரக்த:

As long as you are earning and healthy
Till then really, family will have attachment with you.

ஆரோக்கியத்தோடு,
எது நாள் வரை நீ பொருள் ஈட்டுகிறாயே,
அது நாள் வரை நிஜமாகவே சொந்தங்கள் உன்னிடம் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும்.

पश्चाज्जीवति जर्जर देहे

वार्तां कोऽपि न पृच्छति गेहे ॥

பஸ்சாத் ஜீவதி ஜர்ஜர தேஹே

வார்த்தாம் கோபின ப்ருச்சதி கேஹே

But later when one became old, then there may be none at home to even enquire.

பிற்கால வாழ்க்கையில், உன் உடல் முதுமையை அடையும் போது, உன்னிடம் நலம் விசாரித்து பேசுவதற்கு கூட யாரும் வரப்போவதில்லை.

यावत् = so long as;

वित्त = wealth;

उपार्जन = earning/acquiring;

सक्तः = capable of;

तावन्निज = really till then;

परिवारः = family;

रक्तः = attached;

पश्चात् = later;

जीवति = while living(without earning);

जर्जर = old/digested (by disease etc);

देहे = in the body;

वार्तां = word (here enquiry/inquiry);

कोऽपि = even one;

न = not;

पृच्छति = inquire;

गेहे = in the house;

यावत्पवनो निवसति देहे
तावत्पृच्छति कुशलं गेहे ।

யாவத் பவனோ நிவசதி தேஹே

தாவத் ப்ருச்சதி குசலம் கேஹே

As long as your body breath (alive), others will enquire kindly about your welfare.

எது நாள் வரை உன் உடலில் சுவாசம் ஓடுகிறதோ, அது நாள் வரை மற்றவர்கள் உன் நலன் குறித்து விசாரிப்பார்கள்.

गतवति वायौ देहापाये

भार्या बिभ्यति तस्मिन्काये ॥

கதவதி வாயோ தேஹாபாயே

பார்யா பிப்யதி தஸ்மின் காயே

But when the soul departs from the body, even the wife will fear of the corpse (dead body).

எந்த நாளில் உன் உடலை விட்டு சுவாசம் பிரியுமோ, அன்று உன் மனைவி கூட உன் பிண தேகத்தை பார்த்து பயப்படுவாள்.

यावत् = so long as;

पवनः = air/breath;

निवसति = lives/dwells;

देहे = in the body;

तावत् = till then;

पृच्छति = asks/inquires;

कुशलं = welfare;

गेहे = in the house;

गतवति = while gone;

वायौ = air(life-breath/soul);

देहापाये = when life departs the body;

भार्या = wife;

बिभ्यति = is afraid/fears;

तस्मिन्काये = in that body;

बालस्तावत् क्रीडा सक्तः
तरुणस्तावत् तरुणी सक्तः ।

பால தாவத் க்ரீடா சக்த:

தருண தாவத் தருணீ சக்த:

The childhood is lost by attachment to playfulness.
Youth is lost by attachment to woman.

பால்ய பருவத்தை விளையாட்டில் தொலைத்து விடுகிறாய்,
இளமை காலத்தை காமத்தில் தொலைத்து விடுகிறாய்.

वृद्धस्तावत् चिन्तासक्तः

परमे ब्रह्मणि कोऽपि न सक्तः ॥

வ்ருத்த தாவத் சிந்தா சக்த:

பரமே ப்ரஹ்மணி கோ அபி ந சக்த:

Old age is lost by worries.

But there is hardly anyone who wants to be lost in parabrahman.

முதுமை காலத்தை மனதில் துக்கத்தை வளர்த்து கொண்டு தொலைத்து விடுகிறாய்.

பரப்ரம்மத்திடம் தன்னை தொலைத்து கொள்பவர்கள் இல்லையே!!

बालः = young boy;

तावत् = till then (till he is young);

क्रीडा = play;

सक्तः = attached/absorbed/lost;

तरुणः = young man;

तावत् = till then;

तरुणी = young woman;

सक्तः = attached/absorbed/lost;

वृद्धः = old man;

तावत् = till then;

चिन्ता = worry;

सक्तः = attached/absorbed/lost

परमे = in the high;supreme;

ब्रह्मणि = Brahman ;God;

कोऽपि = even one;

न = not;

सक्तः = attached/absorbed/lost

का ते कान्ता कस्ते पुत्रः
संसारोऽयमतीव विचित्रः ।

கா தே காந்தா க: தே புத்ர:

சம்சாரோ அயம் அதீவ விசித்ர:

Who is your wife ?
Who is your son ?
This samsaara, the world life is just a great mystery.

மனைவி யார்? புத்ரன் யார்? பல விதமான விசித்திரங்கள் தானே இந்த உலக வாழ்க்கை.

कस्य त्वं कः कुत आयात:

तत्त्वं चिन्तय तदिह भ्रातः ॥

கஸ்ய த்வம் க: குத ஆயாத:

தத்வம் சிந்தய ததிஹ ப்ராத:

From where have you come ? Brother, think over that truth here.

நீ எங்கிருந்து இந்த உலகத்துக்கு வந்துள்ளாய்? சகோதரா.. கொஞ்சம் உண்மையை இங்கேயே உணர்ந்து பார்.

का ते = who is your;

कान्ता = wife;

कस्ते = who is your;

पुत्रः = son;

संसारः = world/family;

अयं = this;

अतीव = great/very much;

विचित्रः = mysterious;

कस्य = whose;

त्वं = you;

कः = who;

कुतः = from where;

आयातः = have come;

तत्त्वं = truth;

चिन्तय = think well/consider;

तदिह = that here;

भ्रातः = brother;

सत्सङ्गत्वे निस्सङ्गत्वं
निस्सङ्गत्वे निर्मोहत्वम् ।

ஸத்ஸங்கத்வே நிஸ்-ஸங்கத்வம்

நிஸ்-ஸங்கத்வே நிர்-மோஹத்வம்

From satsanga, company of spiritually inclined good people, comes non-attachment.
From non-attachment comes freedom from delusion.

மெய்ஞானத்தில் உயர்ந்த மகாத்மாக்களின் சத்சங்கம், உலக விஷயங்களில் உனக்கு உள்ள ஆசையை அழித்து தனிமையை நாட வைக்கும்.
அந்த ஆசை அழிந்த தனிமை, உன்னை உலக மாயையிலிருந்து விலக செய்யும்.

निर्मोहत्वे निश्चलतत्त्वं

निश्चलतत्त्वे जीवन्मुक्तिः ॥

நிர்-மோஹாத்வே நிஸ்சல தத்வம்

நிஸ்சல தத்வே ஜீவன் முக்தி:

From freedom from delusion, comes tranquillity/self-settledness.

From self-settledness comes Jeevan mukti (moksha).

உலக மாயை உன்னிடமிருந்து விலகும் போது, சத்தியமான சுத்தமான ப்ரம்ம தத்துவம் புரியும்.

சுத்தமான ப்ரம்ம தத்துவம் புரிந்தவன், மோக்ஷத்தை பெற்று மீண்டும் பிறவா நிலையை அடைந்து விடுகிறான்.

सत्सङ्गत्वे = in good company;

निस्सङ्गत्वं = aloneness/non-attachment/detachment;

निर्मोहत्वं = freedom from delusion;

निश्चलतत्त्वं = tranquillity/self-settledness

जीवन्मुक्तिः = salvation from bondage of birth;

वयसि गते कः कामविकारः
शुष्के नीरे कः कासारः ।

வயஸி கதே க: காம விகார:

சுஸ்கே நீரே க: கா சார:

What good is lust when youth has fled ?
What use is a lake which has no water ?

இளமை காலம் போன பின், காமம் இருந்தும் பயனில்லையே.
தண்ணீர் இல்லாது போன பின், ஏரி இருந்து பயனில்லையே.

क्षीणे वित्ते कः परिवारः

ज्ञाते तत्त्वे कः संसारः ॥

க்ஷீணே வித்தே க: பரிவார:

ஞாதே தத்வே க: சம்சார:

Where are the relatives when wealth is gone ?

Where is samsAra, the world, when the Truth is known ?

செல்வத்தை செலவழித்தவனுக்கு சொந்தங்கள் இருந்தும் பயனில்லையே..

ப்ரம்ம தத்துவத்தை அறிந்தவனுக்கு இந்த சம்சார உலகம் இருந்தும் அவனுக்கு  பயனில்லையே..

वयसि गते = when age has gone;

कः = what( use) is the;

कामविकारः = sensual/sexual attraction;

शुष्के = in the drying up of;

नीरे = water;

कः = what( use) is the;

कासारः = lake;

क्षीणे = spent-up;

वित्ते = wealth;

कः = what( use) for;

परिवारः = family(is there?);

ज्ञाते = in the realised state;

तत्त्वे = truth;

कः = what (use) is;

संसारः = world/family bond;

मा कुरु धन जन यौवन गर्वं
हरति निमेषात्कालः सर्वम् ।

மா குரு தன ஜன யௌவன கர்வம்

ஹரதி நிமேஷாத் கால: ஸர்வம்

Do not boast of wealth, friends, and youth.
Each one of these are destroyed within a minute by time.

உன்னிடம் உள்ள செல்வத்தையும், சொந்தங்களையும், இளமையையும் கண்டு எப்பொழுதும் கர்வம் கொள்ளாதே..
இவை அனைத்தும் கால வெள்ளத்தில் நொடியில் அழிந்து போகும்.

माया मयमिदं अखिलं हित्वा

ब्रह्मपदं त्वं प्रविश विदित्वा ॥

மாயாமயம் இதம் அகிலம் ஹித்வா

ப்ரஹ்ம பதம் த்வம் ப்ரவிச விதித்வா

Free yourself from the illusion of the world of Maya (filled with delusion)

You have the prime duty to enter the place of paramabrahma.

மாயையால் நிரம்பி இருக்கும் இந்த உலகத்தை தள்ளி விடு.

நீ பரமாத்மாவின் வைகுண்டத்திற்கு செல்ல வேண்டியவனல்லவா

मा = do not;

कुरु = do/act;

धन = wealth;

जन = people;

यौवन = youth;

गर्वं = arrogance/haughtiness;

हरति = takes away/steals away;

निमेषात् = in the twinkling of the eye;

कालः = Master Time;

सर्वं = all;

माया = delusion;

मयं = completely filled;

इदं = this;

अखिलं = whole/entire;

हित्वा = free/Give up/abandoned;

ब्रह्मपदं = god-place (vaikunda);

त्वं = you;

प्रविश = enter;

विदित्वा = as a duty;

दिनयामिन्यौ सायं प्रातः
शिशिरवसन्तौ पुनरायातः ।

தினயாமின்யோ சாயம் ப்ராத:

சிசிர வசந்தோ புனராயாத:

Daylight and darkness, dusk and dawn, winter and springtime come and go.

இரவும், பகலும்; காலையும், மாலையும்; குளிரும், வசந்தமும் போனாலும் மீண்டும் மீண்டும் வருகிறது.

कालः क्रीडति गच्छत्यायु:

तदपि न मुञ्चत्याशावायुः ॥

கால: க்ரீடதி கச்சதி ஆயு:

ததபி ந முஜ்சதி ஆசா வாயு:

Time plays and life goes away. But the smell of desire never leaves us (and come again in next birth if you don't give up now)

காலத்தின் விளையாட்டில் ஆயுசு கரைகிறது..

உன் ஆயுசு கரைந்தாலும், உலகத்தின் மீது உனக்கு உள்ள வாசனைகள் (ஆசை) கரையாமல் மீண்டும் மீண்டும் வருகிறது, மறுபிறவி ஏற்படுகிறது.

दिनयामिन्यौ = day night;

सायं = evening;

प्रातः = morning;

शिशिर = frosty season;

वसन्तौ = Spring season;

पुनः = again;

आयातः = have arrived;

कालः = Master Time;

क्रीडति = plays;

गच्छति = goes (away);

आयुः = life/age;

तदपि = even then;

न = not;

मुञ्चति = releases;

आशा = desire;

वायुः = smell of sense (the wind of desire does not let off its hold);

का ते कान्ता धनगतचिन्ता
वातुल किं तव नास्ति नियन्ता ।

கா தே காந்தா தன கத சிந்தா

வாதுல கிம் தவ நாஸ்தி நியந்தா

Oh mad man ! Why are you spending your thoughts of wealth and woman ? Is there no one to guide you ?

எதற்காக பெண்ணை பற்றியும், செல்வத்தை பற்றியுமே, சிந்தித்து கொண்டிருக்கிறாய்?
ஓ மூட மதியே!! உனக்கு வழி காட்ட யாரும் இல்லையோ?

त्रिजगति सज्जन सङ्गतिरेका

भवति भवार्णवतरणे नौका ॥

த்ரிஜகதி சஜ்ஜன் சங்கதிரேகா

பவதி பவார்னவதரனே நௌகா

There is only one thing in three worlds that can save you from the ocean of samsAra.

Get into the boat of satsanga, company of good people, quickly who can help you cross the ocean of birth and rebirth (samsaara)

மூவுலகிலும் உன்னை சம்சார (பிறவி) கடலில் இருந்து மீட்கவல்லது 'சத்சங்கம்' ஒன்றே.

சாதுக்கள் மகான்கள் இருக்கும் சத்சங்கம் என்ற படகில் ஏறி சம்சார (பிறவி) கடலை கடந்து விடு.

का ते = why you

कान्ता = wife;

धन = wealth;

गतचिन्ता = thinking of;

वातुल = O mad one!;

किं = what?;

तव = your;

नास्ति = is not there;

नियन्ता = guide;

त्रिजगति = in the three worlds;

सज्जन = good people;

संगतिरेका = company only way;

भवति = becomes;

भवार्णव = birth and death ocean;

तरणे = in crossing;

नौका = boat/ship;

अङ्गं गलितं पलितं मुण्डं
दशनविहीनं जातं तुण्डम् ।

அங்கம் கலிதம் பலிதம் முண்டம்

தசன விஹீனம் ஜாதம் துண்டம்

Body gets weakened, head gets grey hair. Mouth loses all its teeth.

வயது ஆக ஆக, உடல் தன் பலத்தை இழக்கிறது. தலை நரை ஆகிறது. பற்கள் விழுந்து பொக்கை வாய் ஆகிறது.

वृद्धो याति गृहीत्वा दण्डं

तदपि न मुञ्चत्याशापिण्डम् ॥

வ்ருத்தோ யாதி க்ருஹீத்வா தண்டம்

ததபி ந முஜ்சதி ஆசா பிண்டம்

With such state, old man holds a walking stick. Yet, not interested to give up his worldly desires.

நடக்க முடியாமல் குச்சி வைத்து நடக்கும் நிலை வந்தும், உள்ளிருக்கும் ஆசைகள் விடவில்லையே!!

अङ्गं = body;

गलितं = weakened;

पलितं = ripened(grey);

मुण्डं = head;

दशनविहीनं = teeth+bereft;

जातं = having become;

तुण्डं = jaws/mouth;

वृद्धः = the old man;

याति = goes;

गृहीत्वा = holding the;

दण्डं = stick(walking);

तदपि = then even;

न = not;

मुञ्चति = lets go/releases/gives up;

आशापिण्डं = desire

कुरुते गङ्गासागर गमनं
व्रत परिपालनं अथवा दानम् ।

குருதே கங்கா சாகர கமனம்

வ்ரத பரிபாலனம் அதவா தானம்

One may go to Gangasagar, observe fasts, and give away riches in charity !

கங்கை கரையிலேயே வசிக்கலாம். அங்கே விரதம் இருக்கலாம்.. தன் செல்வத்தை எல்லாம் கூட தானம் செய்து விடலாம்..

ज्ञान विहीनः सर्वमतेन

मुक्तिं न भजति जन्मशतेन ॥

ஞான விஹீன: ஸர்வமதேன

முக்திம் ந பஜதி ஜன்மஸ தேன

Yet, devoid of jnana, nothing can give mukti even if they born hundred times.

என்ன செய்தாலும், மெய்ஞானம் ஏற்படாதவரை நூறு ஜன்மமானாலும் மோக்ஷம் கிடைக்காது..

कुरुते = one takes resort to;

गङ्गासागर = the sea of Ganga (banks of the Ganges);

गमनं = going;

व्रत = austerities;

परिपालनं = observance/governance;

अथवा = or/else;

दानं = charity;

ज्ञानविहीनः = (but)bereft of knowledge of the Self;

सर्वमतेन = according to all schools of thought/unanimously;

मुक्तिं = salvation/freedom;

न = not;

भजति = attains;

जन्म = birth(s);

शतेन = hundred;

सुरमंदिर तरु मूल निवासः
शय्या भूतलं अजिनं वासः ।

ஸுரமந்திர தருமூல நிவாஸ:

சய்யா பூதலம் அசினம் வாஸ:

You can have a residence in a temple or below a tree and sleep on mother earth as your bed.

நீ கோவில் வாசலிலேயே கூட குடி இருக்கலாம். மரத்தின் அடியிலேயே கூட வாழலாம். எதுவும் தேவை இல்லை என்று தாய் மண்ணையே படுக்கையாக கூட நினைத்து படுக்கலாம்.

सर्व परिग्रह भोगत्यागः

कस्य सुखं न करोति विरागः ॥

ஸர்வ பரிக்ரஹ போக த்யாக:

கஸ்ய ஸுகம் நகரோதி விராக:

You can also Give up all attachments and comforts.

But still, only those Blessed souls will get that real happiness who has  such vairgya, in his heart.

உன்னுடைய பற்றுதலை சுகங்களை கூட விட்டு விடலாம். 

எது செய்தாலும், மனதில் வைராக்யம் இல்லாமல் எது செய்தாலும் சுகம் தராது. 

உண்மையான வைராக்யம் உள்ளவர்களை தவிர யாருக்கு உண்மையான சுகம் கிடைக்கப்போகிறது?

सुरमन्दिर = temple of god;

तरु = tree;

मूल = root;

निवासः = living;

शय्या = bed;

भूतलं = on the surface of the earth;

अजिनं = skin (of Antelope);

वासः = living;

सर्वपरिग्रह = all attachments;

भोगत्यागः = sacrificing/abandonment of enjoyable things/worldly pleasures;

कस्य = whose;

सुखं = happiness;

न = not;

करोति = does;

विरागः = Non-attachment/desirelessness;

योगरतो वा भोगरतो वा
सङ्गरतो वा सङ्गविहीनः ।

யோகரதோ வா போகரதோ வா

சங்கரதோ வா சங்க விஹீன:

One may take delight in yoga or bhoga.
One may have attachment to worldly things or detachment to worldly things.

சிலர் யோகத்தில் ரமிக்கிறார்கள்.
சிலர் போகத்தில் ரமிக்கிறார்கள்.
சிலர் உலக ஆசையுடன் இருக்கிறார்கள்.
சிலர் உலக ஆசையில்லாமல் இருக்கிறார்கள்.

यस्य ब्रह्मणि रमते चित्तं

नन्दति नन्दति नन्दत्येव ॥

யஸ்ய ப்ரஹ்மணி ரமதே சித்தம்

நந்ததி நந்ததி நந்தத்யேவ

But only he whose mind steadily gets immersed in Brahman enjoys bliss, only him, no one else.

ஆனால், யாருடைய சித்தம் பரப்ரம்மத்தை பற்றியே நினைத்து ரமிக்கிறதோ, அவர்களே ஆனந்தத்தை அனுபவிக்கிறார்கள். அவர்கள் மட்டுமே உண்மையான ஆனந்தம் அனுபவிக்கிறார்கள்.

योगरतः = indulging in yoga;

वा = or;

भोगरतः = indulging in worldly pleasures;

वा = or;

सङ्गरतः = indulging in good company;

वा = or;

सङ्गविहीनः = bereft of company;

यस्य = whose;

ब्रह्मणि = in Brahman(God);

रमते = gets immersed;

चित्तं = mind (here soul);

नन्दति = bliss;

नन्दत्येव = bliss alone;

भगवद्गीता किञ्चिद धीता
गङ्गा जललव कणिका पीता ।

பகவத் கீதா கிஞ்சிததீதா

கங்காஜல லவ கணிகா பீதா

Study a portion of bhagavath gita at least.
Drink atleast a drop of ganga water.

உன்னுடைய வாழ்க்கையில், பகவத் கீதையில் உள்ள ஒரு சில ஸ்லோகங்களையாவது நீ படித்து இருந்தால்,
கங்கை ஜலத்தில் ஒரு துளியாவது நீ குடித்து இருந்தால்,

सकृदपि येन मुरारिसमर्चा

क्रियते तस्य यमेन न चर्चा ॥

ஸக்ருதபி யேன முராரி ஸமர்சா

க்ரியதே தஸ்ய யமேன ந சர்சா

Worship atleast once lord krishna who holds his flute

then yama will not have  any discussion about you.

கையில் புல்லாங்குழலுடன் இருக்கும் பரப்ரம்மமான கண்ணனை ஒரு முறையேனும் நீ வழிபட்டு இருந்தால்,

யம தர்மன், உன்னை பற்றி விஜாரிக்க கூட மாட்டாரே.

भगवद् = god's;

गीता = song (here the scripture `bhagavatgItA');

किञ्चित् = a little;

अधीता = studied;

गङ्गा = river Ganga;

जललव = water drop;

कणिका पीता = a little droplet, drunk;

गङ्गाजललव कणिका पीता = Even a little drop of Ganga water;

सकृदपि = once even;

येन = by whom;

मुरारि = the enemy of `MurA' (Lord Krishna);

समर्चा = well worshipped;

क्रियते = is done;

तस्य = his;

यमेन = by Yama, the lord of Death;

न = not;

चर्चा = discussion;

पुनरपि जननं पुनरपि मरणं
पुनरपि जननीजठरे शयनम् ।

புனரபி ஜனனம் புனரபி மரணம்

புனரபி ஜனனீ ஜடரே சயனம்

There is birth again and again.
There is death again and again.
One has to lay in mother's womb every time again and again.

பல முறை பிறந்து ஆயிற்று..
பல முறை இறந்து ஆயிற்று..
பல முறை தாயின் கருவில் இருந்து ஆயிற்று..

इह संसारे बहुदुस्तारे

कृपयाऽपारे पाहि मुरारे ॥

இஹ ஸம்ஸாரே பஹு துஸ்தாரே

க்ருபயா பாரே பாஹி முராரே

It is indeed hard to cross this boundless ocean of samsAra. Oh Murari ! Save me through your ocean of mercy.

இந்த சம்சாரம் என்ற பிறவி கடலை கடப்பது என்பது கடினமானது. ஓ முராரி (கண்ணா), உன் கருணையால் என்னை இந்த சம்சார கடலில் இருந்து கரை ஏற்று. 

पुनरपि = again again;

जननं = birth;

पुनरपि = again again;

मरणं = death;

पुनरपि = again again;

जननी = mother;

जठरे = in the stomach;

शयनं = sleep;

इह = in this world/here;

संसारे = family/world;

बहुदुस्तारे = fordable with great difficulty;

कृपयाऽपारे = out of boundless compassion;

पाहि = protect;

मुरारे = Oh MurA's enemy!(KriShNa);

कस्त्वं कोऽहं कुत आयातः
का मे जननी को मे तातः ।

கஸ்த்வம் கோ அஹம் குத ஆயாத:

கா மே ஜனனீ கோ மே தாத:

Who are you ? Who am I ? From where do I come ? Who is my mother, who is my father ?

நீ யார்? நான் யார்? நாம் எங்கிருந்து வந்தோம்? நமக்கு யார் தாய்? யார் தந்தை?

इति परिभावय सर्वमसारम्

विश्वं त्यक्त्वा स्वप्नविचारम् ॥

இதி பரிபாவ்ய சர்வம் அசாரம்

விஸ்வம் த்யக்த்வா ஸ்வப்ன விசாரம்

Thus, look at everything as essence-less and give up the world which is just as an  dream imagination.

உண்மையை உன் மனோபாவத்தால் புரிந்து கொண்டு, இங்குள்ள அனைத்துமே ரசிக்கத்தக்கதல்ல, இது ஒரு மாய உலகம் என்பதை அறிந்து கொள்.

कः = who (are);

त्वं = you;

कः = who(am);

अहं = I;

कुतः = whence;

आयातः = has come;

का = who;

मे = my;

जननी = mother;

कः = who;

मे = my;

तातः = father;

इति = thus;

परिभावय = visualize;

सर्वं = the entire;

असारं = worthless/without essence;

विश्वं = world;

त्यक्त्वा = give up/sacrifice;

स्वप्न = dream;

विचारं = thinking/imagination;

त्वयि मयि चान्यत्रैको विष्णु:
र्व्यर्थं कुप्यसि मय्यसहिष्णुः ।

த்வயீ மயி ச அன்யத்ரேகோ விஷ்ணு:

வ்யர்தம் குப்யஸி மய்ய ஸஹிஷ்ணு:

In me, in you and in everything, none but the same Vishnu dwells. Your anger and impatience is meaningless.

உன்னிடத்திலும், என்னிடத்திலும், எங்கும் விஷ்ணுவே இருக்கிறார். 
நீயும், உலகமும் விஷ்ணுவின் அங்கம் என்ற போது, உனக்கு (உன் மீதோ, பிறர் மீதோ) ஏற்படும் கோபமும், பொறுமையின்மையும் அர்த்தமில்லாதது.

भव समचित्तः सर्वत्र त्वं

वाञ्छस्यचिराद्यदि विष्णुत्वम् ॥

பவ ஸமசித்த: ஸர்வத்ர த்வம்

வாச்சஸி அசிராத் யதி விஷ்ணுத்வம்

Keep inform your mind and thought that vishnu only is everywhere including you.

If you wish to the presence of Vishnu everywhere including you, start seeing everything as you by now, without any difference.

நீ அந்த விஷ்ணுவை உன் அனுபவத்தில் கொண்டு வர ஆசைப்பட்டால், நீயும், பிறரும், உலகமும் 'விஷ்ணுவே' என்ற சம நோக்கு பார்வையை இன்றிலிருந்தே கடைபிடி.

त्वयि = in yourself;

मयि = in myself;

चान्यत्रैक = and+everywhere+only one;

विष्णुः = the Lord MahAviShNu;

व्यर्थं = in vain ; for nothing;purposeless;

कुप्यसि = you get angry;

मय्यसहिष्णु = in me+intolerant;

भव = become;

समचित्तः = equal-minded/equanimity;

सर्वत्र = everywhere;

त्वं = you;

वाञ्छसि = you desire;

अचिराद् = without delay/in no time;

यदि = if;

विष्णुत्वं = the quality/state of Brahman/god-realisation;

शत्रौ मित्रे पुत्रे बन्धौ
मा कुरु यत्नं विग्रहसन्धौ ।

சத்ரோ மித்ரே புத்ரே பந்தோ

மா குரு யத்னம் விக்ரஹ சந்தொள

Do not waste your efforts to expand your existence by hating someone to create enemy and winning love over friend, children and relatives.

நீ இருப்பதை மற்றவர்களுக்கு காட்டுவதாக நினைத்து கொண்டு, எதிரிகளை எதிர்த்து கொண்டும், நண்பர்கள், பிள்ளைகள், உறவினர்களுக்காக நேரத்தை செலவு செய்தும் கொண்டும், உன் காலத்தை (ஆயுளை) வீண் செய்யாதே.

सर्वस्मिन्नपि पश्यात्मानं

सर्वत्रोत्सृज भेदाज्ञानम् ||

ஸர்வஸ்மின் அபி பஸ்ய ஆத்மானம்

ஸர்வத்ரோ ஸ்ருஜ பேதா ஞானம்

See yourself in everyone and give up all all feelings of duality completely.

மற்றவர்கள் வேறு, நீ வேறு என்று நீ பேதமாக பார்ப்பதால் தானே இந்த வீண் முயற்சிகள் செய்கிறாய். 

அனைத்தும் விஷ்ணுமயம் என்று நீ உணர, வேறுபாடுகளை உன் மனதிலிருந்து களைந்து விடு.

शत्रौ = in (towards)the enemy;

मित्रे = in (towards) the friend;

पुत्रे = in(towards) the son;

बन्धौ = in (towards) relatives;

मा = don't;

कुरु = do;

यत्नं = effort;

विग्रहसन्धौ = expanding existence;

सर्वस्मिन्नपि = in all beings;

पश्यात्मानं = see your own self;

सर्वत्र = everywhere;

उत्सृज = give up;

भेदाज्ञानं = difference/otherness/duality;

कामं क्रोधं लोभं मोहं
त्यक्त्वाऽऽत्मानं भावय कोऽहम् ।

காமம் க்ரோதம் லோபம் மோஹம்

த்யக்த்வா ஆத்மானம் பாவ்ய கோ அஹம்

Give up lust, anger, infatuation, and greed. Ponder over your real nature.

காமத்தை (ஆசை), கோபத்தை, லோபத்தை (பண பேராசை), மோகத்தை (விருப்பம்) விடு. நீ யார்? என்ற ஆத்ம சிந்தனை செய்.

आत्मज्ञान विहीना मूढा

स्ते पच्यन्ते नरकनिगूढाः ॥

ஆத்ம ஞான விஹீனா மூடா:

தே பச்யந்தே நரக நிகூடா:

Fools are those who don't have awareness of who they are (self knowledge of Athma). These fools will get cooked in the hell (and return back to Samsara to reborn).

தான் யார் என்று ஆத்ம சிந்தனை கூட செய்யாதவன் மூடன். ஆத்ம சிந்தனை செய்யாமல் வாழ்பவன் நரகத்தில் கஷ்டங்களை அனுபவித்து விட்டு மீண்டும் பிறப்பான்.

कामं = desire;

क्रोधं = anger;

लोभं = greed;

मोहं = infatuation;

त्यक्त्वाऽत्मानं = having abandoned see as one's own self;

भावय = deem/consider/visualise/imagine;

कोऽहं = who am I;

आत्मज्ञान = knowledge of self;

विहीना = bereft;

मूढा = fools;

ते = they;

पच्यन्ते = are cooked?;

नरक = in the hell;

निगूढा = cast in;

गेयं गीता नाम सहस्रं
ध्येयं श्रीपति रूपम जस्रम् ।

கேயம் கீதா நாம ஸஹஸ்ரம்

த்யேயம் ஸ்ரீபதி ரூபமஜஸ்ரம்

Read Bhagavath Gita and chant Lord Krishna name 1000 times.
Meditate the image of Mahalakshmi's Husband Vishnu who is unborn and forever exist in your heart.

பகவத்கீதையை படித்து கொண்டு, ஹரியின் நாமத்தை 1000 முறை சொல்லிக்கொண்டு இரு.
உன் இதயத்தில் யாருக்கும் பிறக்காத சுயம் பிரகாசமான விஷ்ணுவை (மஹாலக்ஷ்மியின் கணவரை) எப்பொழுதும் தியானித்து கொண்டே இரு.

नेयं सज्जन सङ्गे चित्तं

देयं दीनजनाय च वित्तम् ॥

நேயம் ஸஜ்ஜன ஸங்கே சித்தம்

தேயம் தீனஜனாய ச வித்தம்

Take steps to accompany yourself to be with good people. 

Distribute your wealth in charity to the poor and the needy.

உன் மனதை சாதுக்கள் இருக்கும் சங்கத்துடனேயே சேர்த்துக்கொள்.

உன் செல்வத்தை தர்ம வழியில் ஏழைகளுக்கு தர்மம் செய்.

गेयं = is to be sung;

गीता = bhagavatgItA;

नाम = name of the lord;

सहस्रं = 1000 times;

ध्येयं = is to be meditated;

श्रीपति = LakShmi's consort MahAviShNu's;

रूपं = form/image;

अजस्रं = the unborn one;

नेयं = is to be lead/taken;

सज्जन = good people;

सङ्गे = in the company;

चित्तं = mind;

देयं = is to be given;

दीनजनाय = to the poor people;

च = and;

वित्तं = wealth;

सुखतः क्रियते रामाभोगः
पश्चाद्धन्त शरीरे रोगः ।

சுகத: க்ரியதே ராமா போக:

பஸ்சாத் தந்த சரீரே ரோக:

He who yields to lust for pleasure, leaves his body a prey to disease.

யார் ஒருவன் தன் உடலை காமத்தை அனுபவிக்க செலவழிக்கிறானோ, அவன் கடைசி காலத்தை நோயில் அனுபவிக்கிறான்.

यद्यपि लोके मरणं शरणं

तदपि न मुञ्चति पापाचरणम् ॥

யத்யபி லோகே மரணம் சரணம்

தத் அபி ந முஜ்சதி பாபா சரணம்

Though death brings an end to everything, man does not give-up the smell of doing sin (which results in rebirth).

அப்படிப்பட்டவனுக்கு மரணம் இந்த பிறவிக்கு ஒரு முடிவை தந்தாலும், அந்த பாப ஜீவன் தன்னுடன் இந்த பாப வாசனையை தன்கூடவே எடுத்து செல்கிறான். (இதனால் மறுஜென்மம் ஏற்படுகிறது)

सुखतः = for happiness;

क्रियते = is done;

रामाभोग = sexual pleasures?;

पश्चाद्धन्त = later on in the end;

शरीरे = in the body;

रोग = disease;

यद्यपि = even though;

लोके = in the world;

मरण = death;

शरणं = resort/surrender;

तदपि = even then;

न = not;

मुञ्चति = releases/gives up;

पापाचरणं = sin-practicing;

अर्थमनर्थं भावय नित्यं
नास्तिततः सुखलेशः सत्यम् ।

அர்த்தம் அனர்த்தம் பாவய நித்யம்

நாஸ்தி தத: ஸுகலேச: ஸத்யம்

Remember everyday that wealth is always meaningless.
The truth is that one cannot get sustained happiness from the wealth alone.

செல்வம் என்பது அர்த்தமில்லாத விஷயம் என்று எப்பொழுதும் மனதில் நினைவில் கொள். 
செல்வத்தால் சத்யமாக ஒரு துளி கூட சுகம் கிடைக்காது. 

पुत्रादपि धनभाजां भीतिः

सर्वत्रैषा विहिता रीतिः ॥

புத்ராதபி தனபாஜாம் பீதி:

ஸர்வத்ரைஷா விஹிதா ரீதி:

Those who are after money even fear their own son 

That is the way of wealth always.

செல்வம் வைத்து இருப்பவன், தன் பிள்ளைகள் பிடுங்கி கொள்வார்களோ என்று கூட பயப்படுவான்..

இப்படி தான் செல்வத்தின் இயல்பு எப்பொழுதுமே உள்ளது.

अर्थं = wealth;

अनर्थं = purposeless/in vain/danger

भावय = deem/consider/visualise;

नित्यं = daily/always;

न = not;

अस्ति = is;

ततः = from that;

सुखलेशः = (even a little) happiness;

सत्यं = Truth;

पुत्रादपि = even from the the son;

धन = wealth;

भाजां = acquiring people;

भीतिः = fear;

सर्वत्र = everywhere;

एषा = this;

विहिता = understood;

रीतिः = procedure/practice/custom;

प्राणायामं प्रत्याहारं
नित्यानित्य विवेकविचारम् ।

ப்ராணாயாமம் ப்ரத்யாஹாரம்

நித்யா நித்ய விவேக விசாரம்

Regulate the Prana (breathing),
Regulate the food intake,
Use your mind to distinguish permanent and temporary things to remain unaffected.

பிராணனின் (மூச்சு) போக்கை சீர்படுத்து.
உணவில் கட்டுப்பாடு கொள்.
அறிவை கொண்டு எது நிலையானது, எது நிரந்தரமற்றது என்று பார்.

जाप्यसमेत समाधिविधानं

कुर्ववधानं महदवधानम् ॥

ஜாப்யசமேத சமாதி விதானம்

குர்வ வதானம் மஹத் அவதானம்

Chant the holy name of God with peaceful mind. Perform these with care, with extreme care.

பர-ப்ரஹ்மமான கோவிந்தனின் நாமத்தை சொல்லி கொண்டே இரு. இந்த பயிற்சியை கவனுத்துடன், மனதை அலையவிடாமல் மிக கவனுத்துடன் செய்து கொண்டே இரு.

प्राणायाम = breath-control;

प्रत्याहार = diet-control;

नित्यं = always/daily/certain;

अनित्य = uncertain/temporary/ephemeral/transient;

विवेक = awareness after reasoning;

विचार = thought/considered conclusion/opinion;

जाप्यसमेत = with chanting of the names of the lord;

समाधिविधान = in the state of silence;

कुर्ववधानं = pay attention;

महदवधानं = great care attention;

गुरुचरणाम्बुज निर्भरभक्तः
संसारा दचिराद्भव मुक्तः ।

குரு சரணாம்புஜ நிர்பர பக்த:

ஸம்ஸாராத சிராத்பவ முக்த:

One who is a devotee of the lotus feet of the Guru ! May be soon free from Samsara.

மகாத்மாவான குருவின் சரணத்தை நீ பற்றினால் மட்டுமே, உன்னால் இந்த சம்சார பிறவி கடலை கடக்க முடியும்.

सेन्द्रिय मानस नियमादेवं

द्रक्ष्यसि निज हृदयस्थं देवम् ॥

ஸேந்த்ரியமானஸ நியமாதேவம்

த்ருக்ஷ்யஸி நிஜ ஹ்ருதயஸ்தம் தேவம்

Through disciplined senses and controlled mind, you will experience the indwelling Lord in your heart !

குருவின் சரணத்தை பற்றி, எண்ணங்களை உலக விஷயங்களில் சிதறவிடாமல், புலன்களை அடக்கி வாழ ஆரம்பிக்கும் போது, பரப்ரம்மமாகிய கோவிந்தன் இதயத்தில் இருப்பதை நீ உணருவாய்.

गुरुचरणाम्बुज = the lotus feet of the teacher/guru;

निर्भर = dependent;

भक्तः = devotee;

संसारात् = from the world;

अचिराद्भव = in no time from the cycle of birth and death;

मुक्तः = released;

सेन्द्रियमानस = sa+indriya+mAnasa, with senses and mind;

नियमादेव = control alone(niyamAt eva);

द्रक्ष्यसि = you will see;

निज = one's own;

हृदयस्थं = heart-stationed;

देवं = God;

भज गोविन्दं भज गोविन्दं
गोविन्दं भज मूढमते ।

பஜ கோவிந்தம் பஜ கோவிந்தம்

கோவிந்தம் பஜ மூடமதே

Worship Govinda, worship Govinda, worship Govinda, Oh fool !

கோவிந்தனை பாடிடு, கோவிந்தனை பாடிடு
கோவிந்தனை பாடிடு, மூட மதியே!!

नामस्मरणात् अन्य उपाय

नहि पश्यामो भवाब्धितरणे ॥

நாம ஸ்மரணாத் அன்ய உபாய

நஹி பஸ்யாமோ பவாப்தி தரனே

Other than chanting the Lord's names, there is no other way to cross the life's ocean.

சம்சார பிறவி கடலை கடக்க, கோவிந்தனின் நாமத்தை பாடுவதை தவிர, வேறு வழியே இல்லை..

भज = worship;

गोविन्दं = lord Govinda;

मूढमते = Oh foolish mind!;

नामस्मरणात् = (except) through/from remembrance of the Lord's name; अन्य = other;

उपाय = plan/method/means;

नहि = not;

पश्याम = we see;

भवतरणे = for crossing the ocean of births deaths;

श्री भगवत्पाद शंकराचार्य

Shankara Bhagavatpaada

சங்கர பகவத்பாதர்

Interested to Read More? Click Here -> How Great People handle death of their beloved people?

ரிஷிகளின் பரம்பரை என்று சொல்லி கொள்ளும் நாம், ரிஷிகளை பற்றி தெரிந்து கொள்வோமே..மஹ ரிஷி யார்? ப்ரம்ம ரிஷி யார்? சூத ரிஷி யார்?..

ரிஷிகள் மனிதர்கள் அல்ல, தேவர்களும் அல்ல.
தேவர்களுக்கும் மேலானவர்கள் ரிஷிகள்.

ரிஷிகள் தேவர்களையும், அசுரர்களையும், ராஷசர்களையும், மனிதர்களையும் படைத்தவர்கள்.



பரப்ரம்மான வாசுதேவனே ரிஷி தான்.
அவரே மும்மூர்த்திகளாக வ்யூஹ அவதாரம் செய்தார்.
மும்மூர்த்திகளும் ரிஷிகள் தான்.

பரவாசுதேவன் மனித அவதாரம் செய்த போது கூட, தன்னை ரிஷியின் பரம்பரையை சேர்ந்தவன் என்று சொல்லிக்கொள்ள பெருமைப்பட்டார்.

ஸ்ரீ ராமர் - வசிஷ்ட கோத்திரம் (பரம்பரை)
சீதை - அவதரித்தது கௌதம கோத்திரம், ஸ்ரீ ராமரை மணம் செய்து கொண்ட பின், வசிஷ்ட கோத்திரம் (பரம்பரை)
ஸ்ரீ கிருஷ்ணா - கர்க கோத்திரம் (பரம்பரை)
தர்மபுத்திரர் - வியாக்ரபாதர் கோத்திரம் (பரம்பரை)

கௌதம கோத்திரம் (பரம்பரை) கௌதம ரிஷியால் உருவானது.
ஜாபாலி என்ற சிறுவன் தன் கோத்திரம் (பரம்பரை) தெரியாமல் இருந்தான்.  கௌதம ரிஷி அவனை ஏற்றுக்கொண்டு, தனது கோத்திரத்தை (பரம்பரை) கொடுத்து, உபநயனம் செய்து, "ஸத்யகாம ஜாபாலி" என்று பெயர் கொடுத்தார்.

கௌதம ரிஷியின் ஆசியால், பெரும் தபோதனராக ஆகி விட்டார் ஜாபாலி.
பிற்காலத்தில், ஜாபாலி கோத்திரம் (பரம்பரை) உருவாகி, இந்த பரம்பரையில் வருபவர்களுக்கு ஜாபாலியே ரிஷியாக ஆனார்.
கௌதம ரிஷியை குருவாக ஏற்ற ஜாபாலி, பெரும்பேர் பெற்றார்.



காஷ்யப கோத்திரம் (பரம்பரை) காஷ்யப ரிஷியால் ஏற்பட்டது.
ப்ரம்மாவின் மானஸ புத்திரர் காஷ்யபர். சப்த ரிஷிகளில் ஒருவர்.

பெரும்பாலான உலக ஸ்ருஷ்டி காஷ்யபரால் தான் உண்டானது.
ஜாம்பவான் அவதரித்த இடம் இன்று 'ஜம்மு' (Jammu) என்று அழைக்கப்படுவது போல,
காஷ்யப ரிஷி பூலோகத்தில் தவம் செய்த இடம் இன்று காஷ்மீர் (kashmir) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

வேதம் தழைத்த தேசம் காஷ்மீரம். ஆதி சங்கரர் காஷ்மீரம் வந்து மண்டல மிஸ்ரரிடம் வேதத்தை பற்றி விவாதித்தார் என்று பார்க்கிறோம்.

ஒருவேளை யாருக்காவது தான் எந்த கோத்திரத்தை (பரம்பரை) சேர்ந்தவன்?
என்று தெரியாத பட்சத்தில், தாங்கள் காஷ்யப கோத்திரம் என்று சொல்லி கொள்ள சாஸ்திரம் இடம் கொடுக்கிறது.

அதேபோல,
தர்மத்தை சொல்லும் "சூத்ரம்" (Formula to lead life) பல உண்டு. ரிஷிகள் பலர் தர்ம சூத்ரங்கள் இயற்றி உள்ளனர்.

'ஆபஸ்தம்ப சூத்ரம், போதாயன சூத்ரம், வசிஷ்ட சூத்ரம், விஷ்ணு சூத்ரம், கௌதம சூத்ரம்' என்று பல தர்ம சூத்ரங்கள்,
அந்தந்த ரிஷிகளின் பெயராலேயே உள்ளது.

மற்ற சூத்ரத்தில் சொல்லப்பட்ட அனைத்து தர்மங்களும் 'போதாயன' சூத்திரத்தில் அடக்கம்.
அதனால்,
ஒருவேளை யாருக்காவது தான் எந்த சூத்ரத்தை (formula) சேர்ந்தவன்? 
என்று தெரியாத பட்சத்தில், 'போதாயன சூத்திர' படி வாழ்க்கை முறைகளை கடைபிடிக்கலாம் என்று சாஸ்திரம் இடம் கொடுக்கிறது.

ரிஷிகள் அனைவரும் ஒரே தகுதி உள்ளவர்கள் அல்ல.
ரிஷிகள் ஞானிகள் (மெய் அறிவு கொண்டவர்கள்).
ரிஷிகள் தவவலிமையால் வேத மந்திரங்களை கண்டுபிடிப்பதால் இவர்களுக்கு ரிஷி என்று பெயர்.



ரிஷிகள் பலவிதமாக உள்ளனர். ரிஷிகள் அனைவரும் ஒரே பலம் கொண்டவர்கள் என்று நினைக்க கூடாது.

• மஹ ரிஷி
• ப்ரம்ம ரிஷி
• ராஜ ரிஷி
• வைஸ்ய ரிஷி
• ஜன ரிஷி
• தப ரிஷி
• ஸத்ய  ரிஷி
• காண்ட ரிஷி
• தேவ ரிஷி
• சூத ரிஷி

ரிஷிகளின் மனைவிகள் "ரிஷிகை" என்று சொல்வோம்.

பொதுவாக அனைத்து ரிஷிகளும் தவவலிமையால், சப்த பிரபஞ்சத்தில் (sound energy) மறைந்து இருக்கும் "வேத மந்திரங்களை" கண்டுபிடிக்கும் சக்தி உள்ளவர்கள்..

பிரபஞ்சத்தில் இருக்கும் வேதத்தை கண்டுபிடிக்கும் திறன் கொண்டவர்கள், "ரிஷி" என்று போற்றப்பட்டனர்.
வேதத்திற்கே "சப்த ப்ரம்மம்" என்று தான் பெயர்.
மறைந்து இருக்கும் இந்த சப்த பிரம்மத்தை, தியானத்தால் கண்டுபிடித்து நமக்கு தந்து விட்டனர் ரிஷிகள்.
மறைந்து இருப்பதால், தமிழில் வேதத்தை "மறை" என்ற சொல் கொண்டு பொருத்தமாக அழைக்கின்றனர்.
சப்த ரிஷிகளில் ஒருவரான அகத்தியரே "தமிழ் முனி"யாக தானே போற்றப்படுகிறார்.
ரிஷியை விட உயர்ந்தவர்கள் முனிகள்.
ரிஷியான நாரதர் முனியாகவும் போற்றப்படுகிறார். தெரிந்து கொள்ள இங்கே படிக்கவும்..

தவவலிமை அதிகமாக உள்ள ரிஷிகளுக்கு,
8 மஹா ஸித்திகளும் கைகூடி, 
அனுகிரஹமும் செய்ய முடியும், 
நிக்ராஹமும் (அழிக்கவும்) முடியும் 
என்ற சக்தி பெரும் போது,
அந்த ரிஷிகள் "மஹ ரிஷி" என்ற அந்தஸ்த்தை பெறுகிறார்.
துர்வாசரை மஹ ரிஷி என்று சொல்வார்கள்.



அழிக்கும் சக்தியும் உள்ளதால், "மஹ ரிஷிகளை" கண்டு க்ஷத்ரியனும், தேவர்கள் கூட, அவர்கள் சாபத்துக்கு பயப்படுவார்கள்.

ப்ராம்மண (Spiritual) பரம்பரையில் பிறந்து, பேராசை கோபம் அற்று, தவவலிமையால், "வேத மந்திரங்களை" கண்டுபிடித்தவர்கள் "ப்ரம்ம ரிஷி" என்ற அந்தஸ்தை பெறுகிறார்.
பிராம்மண குணம் உள்ளவன் ரிஷியாக உயரும் போது "ப்ரம்ம ரிஷி" ஆகிறான்.
க்ஷத்ரிய குணம் கொண்ட கௌசிகன் என்ற அரசன், ப்ரம்ம ரிஷியான "வசிஷ்டரிடம்" உள்ள காமதேனுவை கைப்பற்ற நினைத்தான்.
தன் படைவீரர்களை கொண்டு காமதேனுவை இழுத்து வர   சொன்னான்.

"ப்ரம்ம ரிஷி" வசிஷ்டர், தன் தவவலிமையால் ஆயிரக்கணக்கான படைவீரர்களை மாயையால் உருவாக்கி, அனைவரையும் ஒழித்தார். 

இத்தனை பலம் ஒரு ப்ரம்ம ரிஷிக்கு இருக்குமானால், க்ஷத்ரிய அரசனாக இருப்பதை விட, ப்ரம்ம ரிஷியாகலாம் என்று நினைத்தார் கௌசிகன்.
அரச பதவியை தன் மகன்களிடம், மந்திரிகளிடம் கொடுத்து விட்டு, தவம் செய்ய புறப்பட்டு விட்டார்.

கோபத்தை விட்டு, காமத்தை விட்டு, பொருள் ஆசையை விட்டு, பிராம்மண குணங்களை கடும் தடைகளுக்கு பிறகு பெற்று, க்ஷத்ரியனாக பிறந்தும், ப்ரம்ம ரிஷியாக ஆசைப்பட்ட கௌசிகன், வசிஷ்டர் வாயால் "ப்ரம்ம ரிஷி" என்று பெயர் பெற்றார். விஸ்வாமித்திரர் என்று உலக புகழ் பெற்றார் என்று பார்க்கிறோம்.

க்ஷத்ரியனாக (Protector) பிறந்து, தவவலிமையால், சப்த பிரம்மத்தில் உள்ள வேதத்தை அறியும் சக்தி உள்ளவர்கள் "ராஜ ரிஷி" என்ற அந்தஸ்தை பெறுகிறார்.
ஸ்வாயம்பு மனுவே "ராஜ ரிஷி". 
தசரதர் ஒரு ராஜ ரிஷி. 
ஜனகன் ஒரு ராஜ ரிஷி.
பொதுவாக ராஜரிஷிகள், தன் மகன்கள் ஆட்சிக்கு அமர்த்திய பின், வயோதிக காலத்தை வனத்தில் தவம் செய்து கழிக்க சென்று விடுவார்கள்.



வைஸ்யனாக (Business) பிறந்து, தவவலிமையால்,  சப்த பிரம்மத்தில் உள்ள வேதத்தை அறியும் சக்தி உள்ளவர்கள் "வைஸ்ய ரிஷி" என்ற அந்தஸ்தை பெறுகிறார்.
துலாதரன் என்ற ரிஷி - வைஸ்ய ரிஷி.

"ஜாதி பேதம்" பார்ப்பது காமம், க்ரோதம் உள்ள நமக்கு தான் உண்டு.
ரிஷிகளுக்கு இல்லை.
யார் மெய் அறிவில் (ஞானத்தில்) உயர்ந்து இருக்கிறார்களோ, அவர்களே பெரியவர்.

மஹாபாரதத்தில், ப்ரம்ம ரிஷியான "ஜாஜலி" என்பவர், துலாதரன் என்ற வைஸ்ய ரிஷியிடம் தர்ம உபதேசங்கள் கேட்டதாக உள்ளது.

சூத்ர குலத்தில் பிறந்து இருந்தாலும்,  தவவலிமையால், சப்த பிரம்மத்தில் உள்ள வேதத்தை அறியும் சக்தி உள்ளவர்கள் "சூத ரிஷி" என்ற அந்தஸ்தை பெறுகிறார்.

சூத ரிஷியை, சௌனகாதி ப்ரம்ம ரிஷிகள் பூஜை செய்து, அவரை வ்யாஸ பீடத்தில் அமர்த்தி, அவரிடம் புராணங்களை சொல்ல சொல்லி கேட்டனர்.
ரோம ஹர்ஷனர் என்ற ரிஷியும் சூத ரிஷி.

தேவனாக பிறந்து, தவவலிமையால், சப்த பிரம்மத்தில் உள்ள வேதத்தை அறியும் சக்தி உள்ளவர்கள் "தேவ ரிஷி" என்ற அந்தஸ்தை பெறுகிறார்.
நாரதர் - தேவ ரிஷி
தேவலர் - தேவ ரிஷி
தேவர்கள் திவ்யமான சரீரம் உடையவர்கள்.
அக்னி ஸ்வரூபமானவர்கள்.
இவர்கள் எந்த லோகத்துக்கும் சஞ்சரிக்க இயலும். 
மண்ணால் ஆனா மனிதர்கள் அல்ல இவர்கள்.

பொதுவாக இவர்கள் பூலோகத்து மேல் உள்ள சொர்க்க லோகத்திலோ, ஜன  லோகத்திலோ, தப லோகத்திலோ, ப்ரம்மா இருக்கும் சத்ய லோகத்திலோ வசிக்க கூடியவர்கள்.


ப்ரம்ம (ஸத்ய) லோகத்தில் வசிக்கும் தேவ ரிஷிகள், "ஸத்ய ரிஷி" என்றும்  அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

ப்ரம்மாவின் முதல் படைப்பான சனத்குமாரர்கள் - ப்ரம்ம ரிஷிகள். 
எப்பொழுதுமே 5 வயது பாலகனாகவே இருப்பவர்கள்.
ப்ரம்ம லோகம் அழியும் வரை, ப்ரம்மா அழியும் வரை இருப்பவர்கள்.

ப்ரம்ம இருக்கும் ஸத்ய லோகத்துக்கு கீழே உள்ள தப லோகத்தில் வசிக்கும் தேவ ரிஷிகள், "தப ரிஷிகள்" என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

தப லோகத்துக்கு கீழே உள்ள ஜன லோகத்தில் வசிக்கும் தேவ ரிஷிகள், "ஜன ரிஷிகள்" என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

வேதத்தில் 4 காண்டங்கள் உள்ளன.

1. ஆக்னேயம்
2. ஸோமம்
3. வைச்வ தைவத்யம்
4. ப்ராஜா பத்யம்

வேதத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு காண்டத்துக்கும் (Chapter) அதற்கான ரிஷிகள் உள்ளனர்.  "காண்ட ரிஷிகள்" என்று இவர்கள் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

பெண்களில் கூட ரிஷிகள் உண்டு.
"கார்கி"  என்ற பெண் ரிஷி உண்டு.

ரிஷிகளால் மனிதர்கள் படைக்கப்பட்டனர். 
தேவர்களும் வழிபடும் ரிஷிகளின் பரம்பரையில் வந்தவர்கள் நாம்.


வாழ்க ரிஷிகள்.
வாழ்க ஹிந்துக்கள். 

"பிராணன் போய் விட்டது" என்று சொல்வதற்கு காரணம் என்ன? நம் உடம்பில் உள்ள 5 வாயுவின் பெயர் என்ன?

பிராணன்

பரப்பிரம்மமாகிய வாசுதேவன்,
"ராவணனை அழித்து, மனிதர்களுக்கு தர்மத்தை வழிகாட்ட, தானே மனித அவதாரம் செய்வேன்" என்று ப்ரம்மதேவனிடம் சொன்னதும், முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும், வாசுதேவன் அவதரிப்பதற்கு முன், அவருக்கு தொண்டு செய்ய பூலோகத்தில் அவதாரங்கள் செய்தனர்.

இந்திரனே வாலியாக அவதரித்தார்.
சூரிய தேவனே சுக்ரீவனாக அவதரித்தார்.
வாயு தேவனின் அம்சமாக ஹனுமான் அவதரித்தார் என்று பார்க்கிறோம்.

உலகத்தில் ஏற்படும் அனைத்து அசைவுக்கும், வாயுவே காரணம்.
"வாயு தேவன்" காற்றுக்கு அதிபதி.

இந்த காற்று(வாயு) வெளியில் மட்டும் இருக்கிறது என்று நாம் நினைத்து விட கூடாது. 
இந்த காற்று(வாயு) 5 விதமான காரியங்கள் செய்ய, நம் ஒவ்வொருவரின் உடலிலும் இருக்க செய்து, நம் உடலை இயங்க செய்கிறார் வாயு தேவன்..
இந்த 5 வித காற்றுக்கும் நம் வேத சாஸ்திரம் (ஹிந்து தர்மம்) பெயர் கொடுத்து இருக்கிறது..

1. பிராணன்
2. அபானன்
3. வியானன்
4. உதானன்
5. சமானன்
என்று இந்த 5 வித காற்றுக்கும் நம் வேத சாஸ்திரம் (ஹிந்து தர்மம்) பெயர் கொடுத்து இருக்கிறது.



நம் உடம்பில் இருக்கும் 5 விதமான வாயுவில் (காற்றில்), மிகவும் முக்கியமான இடமான இதயத்தில் இருக்கும் காற்றுக்கு தான் "பிராணன்" என்று பெயர்.

இந்த "பிராணன்" என்ற வாயுவின் அசைவினால் தான், இதயத்தில் ரத்த நாளங்கள் ஒரே இடைவெளியில் ஆயுசு முழுக்க அசைந்து அசைந்து வேலை செய்து கொண்டே இருக்கிறது..
நமக்கு மிகவும் முக்கியமான இடம் இதயம்.
இதயம் நின்றுவிட்டால் ஜீவன் பிரிந்து விடும்.

பிராணன் என்ற இந்த வாயு தடைபடும் போது, இதய கோளாறு ஏற்படுகிறது.
பொதுவாக, ஜீவன் பிரிந்து விட்டால், கூடவே இந்த ஐந்து வாயுவும் உடலை விட்டு கிளம்பி விடும்.

"பிராணன் போய் விட்டது" என்று சொல்வதற்கு காரணம் இது தான்.

ஜீவாத்மா (நாம்) இந்த 5 வாயுவிலும் பயணித்து கொண்டே இருக்கும் வரை, உடலில் ஜீவன் இருக்கிறது என்று வேதம் சொல்கிறது.

வாயுவை வாகனமாக கொண்டு ஜீவனாகிய நாம் சஞ்சரிக்கிறோம் என்று வேதம் சொல்கிறது.
ஆத்மா 'வாயுவை வாகனமாக கொண்டு சஞ்சரிப்பதால், ஆத்மா (உயிர்) பிரிந்து விட்டால், ப்ராண வாயுவும் கூடவே வெளியே சென்று விடுகிறது என்று புரிகிறது.

இதனால் தான், "உயிர் போய் விட்டது" என்று சொல்வதை சில சமயம் "பிராணன் போய் விட்டது" என்றும் சொல்கிறோம்.

ஜீவனோடு எப்பொழுதும் பரமாத்மாவும் அந்தர்யாமியாக பல அவதாரங்கள் எடுத்து கொண்டு ஒவ்வொரு ஜீவனோடும் கூடவே பயணிக்கிறார்.

ஜீவன் அழிவற்றவன்.
ஜீவன் பரமாத்மாவின் அம்சமே என்றாலும், ஜீவன் பரமாத்மாவுக்கு பணிந்தவன்..
அந்த பரமாத்மாவை சேர நினைக்காதவரை உலகில் மனித, மிருக, பறவை உடல்களில் புகுந்து பிறந்து, இறந்து கொண்டே இருக்கிறான்.



உடலில் உள்ளிருக்கும் கெட்ட காற்றை, உள்ளிருக்கும் மலம், மூத்திரம் போன்ற கெட்டதை வெளியே உந்தி தள்ள வைப்பது, ஒரு அளவுக்கு சேரும்வரை வெளியே விட்டு விடாமல் தடுப்பது "அபானன்" என்ற வாயு.
இந்த அபானன் வேலை செய்யாது போனால், மலம் மூத்திரம் உடலிலேயே தங்கி விடும்..அல்லது தானாக வெளியேறி கொண்டே இருக்கும்.

உடலில் தொப்புள் வழியாக வயிற்றில் உள்ள உறுப்புகள் சரியான அசைவுகளுடன் வேலை செய்ய உதவும் காற்றுக்கு "சமானன்" என்று பெயர்.

உடலில் தொண்டை பகுதியில் மிகவும் முக்கியமான காற்று உள்ளது.. இதற்கு "உதானன்" என்று பெயர்.
நாம் சாப்பிடும் எந்த உணவையும், நீரையும் வயிற்றுக்குள் உள்ளே தள்ள வைப்பது இந்த "உதானன்" என்று காற்று தான்.

மூக்கின் வழியாக நாம் இழுக்கும் வெளி காற்றில் பல அசுத்தங்கள் இருந்தாலும், இந்த கழுத்தில் உள்ள உதானன் என்ற வாயு அசுத்தங்களை சளியாக தள்ளி, சுத்தமான காற்றை நுரைஈரலுக்கு  தள்ளுகிறது..

இந்த உதானன் என்ற வாயு தான், மரண சமயத்தில் உள்ளே வெளி காற்றையும் அனுப்பாமல், வாய் வழியாக உள்ளே தள்ளும் ஜலம், உணவு எதையும் உள்ளே போக விடாமல் தடுத்து விடும்.

இந்த உடலில் வசிக்கும் காலம் முடிந்தவுடன், ஜீவனோடு பயணிக்கும் பரமாத்மா (நாராயணன்) வெளியே கிளம்ப தீர்மானிக்க, ஜீவனும் கிளம்புகிறான்.

உடலில் உள்ள வாயுவில் சஞ்சரிக்கும் பரமாத்மா, ஜீவனோடு கிளம்ப தயார் ஆனதும், உதானன் என்ற வாயு இவர்கள் வெளியே கிளம்ப இடம் கொடுக்க, தன் வேலையை நிறுத்துகிறது..

மரண நிலையில் இருக்கும் ஒருவருக்கு, பால், கங்கை ஜலத்தை வாயில் விட்டு பார்ப்பார்கள்..
கழுத்தை தாண்டி உள்ளே போகாமல் இருந்தால், ஜீவன் பிரியபோகிறான் என்று வேதம் மரண அவஸ்த்தையை காட்டுகிறது.



ஜீவன் உடலை விட்டு கிளம்ப தயார் ஆனதும்,
சமானன் என்ற வாயுவும் தன் வேலையை நிறுத்தி விடும்.
வயிறு உப்பி, வயிற்றில் உள்ள உறுப்புகள் வேலை செய்ய முடியாமல் ஸ்தம்பித்து விடும்.
அபானன் என்ற வாயுவும் தன் வேலையை நிறுத்த மலம் மூத்திரம் தானாக வெளியேறி விடும்.

மற்ற உறுப்புகளில் அனைத்திலும் வியாபித்து இருக்கும் வாயுவுக்கு வியானன் என்று பெயர்.

இப்படி ஐந்து வாயுக்கள் நம் உடலில் இருந்து, மண்ணால் ஆன இந்த சரீரத்தை இயக்குகிறது..

இந்த வாயுவில் சஞ்சரிக்கும் ஜீவாத்மா, கூடவே இருக்கும் பரமாத்மாவுக்கும் ஆராதனை செய்து விட்டு தான் சாப்பிட்டார்கள் நம் முன்னோர்கள்.

வெளியில் நாம் விக்ரஹ ரூபமாக வழிபடும் பரவாசுதேவனே, நம் ஒவ்வொரு உடலிலும் கூடவே இருக்கிறார்.

வெளியில் உள்ள தெய்வ விக்ரஹங்களுக்கு நாம் நெய்வேத்யம் செய்யும் போது,
நம் கைகளை கொண்டு பூஜிக்கிறோம்.
மனதால் நன்றி சொல்கிறோம்.
கண்ணால் காண்கிறோம்.
காலால் கோவிலுக்கு நடந்து செல்கிறோம்.
தான் சமைத்ததை அவருக்கு காட்டி நன்றி காட்டுகிறோம்.

உணவு சாப்பிடும் போதும், உள்ளிருக்கும் வாயு பகவானுக்கும், இந்த சரீரத்தில் ஜீவனோடு கூடவே இருக்கும் பரமாத்மாவுக்கும் நெய்வேத்தியம் செய்து விட்டு சாப்பிடுகிறோம். சாப்பிட வேண்டும்.

இந்த வாயுக்கள் (காற்றுகள்) அசைவற்று போனால், உடல் கட்டை போல கிடைக்க வேண்டியதுதான். அதற்கு காரணமான வாயு தேவனுக்கும், பரமாத்மாவாவுக்கும் செய்யும் நெய்வேத்தியமே "பரிசேஷணம்"

1. ப்ராணாய ஸ்வாஹா (உயிரை தரிக்கும் காற்று)
2. அபானாய ஸ்வாஹா (மலத்தை வெளியேற்றும் காற்று)
3. வ்யானாய ஸ்வாஹா (உறுப்புக்கள் அதனதன் தொழிலை செய்ய வைக்கும் காற்று)
4. உதானாய ஸ்வாஹா (சுத்திகரிப்பு செய்யும் ஒலிக் காற்று)
5. சமானாய ஸ்வாஹா (நிரவுக் காற்று)
6. ப்ரம்மனே ஸ்வாஹா (ஜீவனோடு கூடவே இருக்கும் பரமாத்மா)

என்று சொல்லிக்கொண்டே, 6 முறை ஒவ்வொரு பருக்கையாக சாதத்தை பல்லில் படாமல், வாயில் போட்டு கொண்டு விழுங்கும் போது, ஜீவனாகிய நாம், இந்த 5 வாயுவில் ஜீவனோடு கூடவே சஞ்சரிக்கும் அந்தர்யாமியாக உள்ள பரப்ரம்மத்துக்கு முதலில் நெய்வேத்யம் செய்து விட்டு சாப்பிடுகிறோம்.
மற்ற போலி மதங்களில், தனக்கு கிடைத்த உணவுக்கு நன்றியை சொல்கிறார்கள். 
ஹிந்துக்களோ, வெறும் நன்றியை மட்டும் காட்டுவதில்லை.. கொடுத்த உணவும் அவருடையது தான் என்று அவருக்கு காட்டி நன்றியை சொல்லி, கிடைத்த சாதத்தை கூட பிரசாதமாக சாப்பிடுகிறோம்.



இப்படி, உள்ளும் புறமும் தெய்வ சிந்தனையுடன் வாழ்ந்த ஹிந்துக்கள் அல்லவா நாம்... 
நம்மை கண்டு நாம் பெருமை கொள்ள வேண்டாமா!!

உலகில் உள்ள விலங்குகள், பறவைகள் எல்லாம் நாம் சாப்பிட தான் என்று பேசும் போலி மதங்கள் உண்டு..
உள்ளும் புறமும் தெய்வம் எங்கும் இருப்பதை உணரும் ஹிந்துக்கள் எத்தனை அற்புதமானவர்கள்...

ஹிந்துவாக வாழ்வதே புண்ணியம் அல்லவா..

சாப்பிடும் முன், அனைவரும் நம் உடம்பில் உள்ள 5 வாயுவில் சஞ்சரிக்கும் ப்ரம்மத்துக்கு நெய்வேத்யம் செய்து விட்டு, பிறகு சாப்பிடும் பழக்கத்தை கடைபிடிப்போம்..

வெறும் சாதமாக உண்ணாமல், இறைவனுக்கு படைத்த பிரசாதமாக மாற்றி கொண்டு உண்போம். நோய்நொடி இல்லாமல் வாழ்வோம்.

தெய்வ சிந்தனையுடன் வாழ்வோம்.

சாப்பிடும் போது, சொல்ல வேண்டிய,
பரிஷேஷன மந்திரம்...
Morning

Evening

Death of dear-one is very painful. How common people look at this death? How leaders, kings, mahatma, Sadhguru look at this death? How paramatma himself look at this death? An Analysis

தமிழில் இங்கு படிக்கவும்
Death - View

People

When someone close to them dies, they suffer unexplained mental anguish..

They lose their self-confidence ...

Even if they wish, they can't be happy for some time period.

For some people, dear-one's death sometime causes make them mentally ill, paralyzed through out their life.

They suffer this pain through out their lifetime.

Leaders, kings
When someone close to them dies, they get depressed but don't get mentally or physically tired.

They don't have just a few, but the closest ones are several thousand. 

Although they have lost one dearest one, they do not lose the excitement when they see other closest ones who surround them.

They don't loss confidence.

They don't get tired or slow down.

None of the work get struck because of them.

They understand that "death is inevitable".

Seeing thousands of others close by and dear-ones cheering .. they immediate start running for them.

Here's the secret we need to know:
If common people do not have the self-power to withstand the loss of dear-one they have and maturity, they should try to enlarge their close circle to balance the loss.

"By love, by help, by individual human discipline," one must try to bring human minds to come closer together to enlarge their close dear-ones circle to balance the loss.

The more the common people spreads and enlarges relationships and enlarge their close circle, the more easy to handle dear-one's death very quickly and emerge from such inevitable losses.

Mahatma and Gyani
When someone close to them dies, they get worried, but they clearly understand the fact that soul is immortal and body is mortal and will get spoiled at one stage.

Mahatma understand the real fact that "Upto this day, Jeevan (Soul), who had been close to him, resided in this body had just left this body. That's it"

'To attain moksha (eternal world) or even better next rebirth life' 
mahatma reads holy scripts of Bhagavatam and bhajan on Lord Narayana (Nama Sangeethanam), and help that departed soul for better after life.

Even when his close-knit Mahatma leaves his body, the Mahatma do not lose their self-confidence.

They do not lose their Joy.

They do not change their actions.

They always stay with true knowledge of soul and body. They are Mahatma. They are Gyani.



Those who even are fortunate to see such Mahatma with naked eyes, will also acquire that attitude and maturity to handle death of dear-one's in their own life.

Such is the divine presence of Mahatma

It is only in Bharat soil, such great Mahatma, Gyani are incarnated.

Mahatma (Gyani) who is also SadhGuru (Teacher to Soul)
Even when the closest person dies, the mahatma simply understand the fact that the soul is immortal and body is mortal and will get spoiled at one stage.

Mahatma don't get grieved by this wisdom itself.

In Addition,
When a Mahatma became a Guru, he gains thousands of devotees who have accept him as his Guru.

Mahatma by his own wisdom itself, don't get grieved of dear-one's death. 
If a Mahatma is surrounded by thousands of devotees, they accept some close devotees loss as well wisely who attain moksha (death).

When one says that Mahatma will not grieve over death by his true wisdom (soul never dies), it does not hurt the Guru, who is also a Mahatma and surrounded by thousands of close devotees around him.

Having Such SadhGuru who is also a Mahatma is the greatest gift for a common people for his life. 
It is a privilege to have such a “Sadh Guru” who himself is a Mahatma.

• Having such Sadhguru (who is also Mahatma), will make all good things available to us.
• Having such Sadhguru (who is also Mahatma), will give us maturity to deal with situations and maturity to understand him and god.
• Having such Sadhguru (who is also Mahatma), will remove the greatest challenges that are ahead of us before it hit us.
• Having such Sadhguru (who is also Mahatma), is the result of millions of good deeds we have incurred from our million of previous births. 

Lord Narayana (Supreme God)
When a devotee who is very close to him dies, Narayana himself feels worried but he knows the fact that the soul is immortal and body is mortal and will get spoiled at one stage.

Paramathma (Supreme God) brings that departed soul into himself and gives his own eternal world "Vaikunda".  
Those soul who reaches his eternal world "Vaikunda" will never born again in any of the 14 worlds starting from Brahma loka, till Paatala loka.  

14 loka (world) are :

• Brahma Loka(Sathya Loka), Thapa Loka, Jana Loka, Makara Loka (Star world), 
• Swarga Loka (Heaven), Bhuva Loka, 
• Bhu Loka (Earth),
• Athala, Vithala, Suthala, Rasaathala, Thalaathala, Mahaathala, Paathala (7 Hell Worlds)

The Death of the Mahatma in the eyes of Paramathma (Supreme God), is a bliss to him.
Paramathma (Supreme God) sees this as chance to take that devoted soul to himself to his Eternal World (Vaikunda).

Even if the departed soul who is devoted to him in this birth, but not eligible to reach his eternal world (Vaikunda) yet, Lord Narayana gives another life which is more wonderful than that existed life, and gives him a life and family which enhances his devotion towards him, which make him eligible to reach his eternal world (Vaikunda)

After accepting the soul to Vaikunda, his abode, Lord Narayana do not allow that soul to born again in any of the 14 worlds.



Lord Narayana allows that soul to do all kinds of worships that he was doing in his birth in earth in Vaikunda as well in his presence. He imparts an everlasting happiness feeling and tireless nature and ever new fresh feeling to keep on continue the divine of worships and darshan of Lord Narayana forever.

The Soul which reached the Vaikunda always in a state of bliss and everlasting darshan of Lord Narayana.

Those Soul who attained Vaikunta (moksha) they take the appearance of "Divya Parshadha"

When Lord Brahma completes his own 100 years tenure, he too departs that post. 
When Lord Brahma life ends, whole 14 worlds gets destroyed. 


Lord Narayana and the soul who attained Vaikunda, eternal world, never gets destroyed. Vaikundam does not perish.

Those who attain moksha, are always with Paramatma. They don't get affected even when Brahma Loka (Sathya Loka) gets destroyed. 

Those who have attained Moksha (Vaikunda), and got "Divya Parshadha" form, they look beautiful at par with Paravasudeva (Supreme God).

Lord Narayana (Supreme God) gives them everything he has.

The soul who attained Moksha (Vaikunda) also appears with four hands, like Narayana, with a counch, sword, chakra.

If they wish, they can go anywhere in any of these 14 lokas and grant any wishes to anyone as they like. Such is the freedom that is given by Lord Narayana to these souls who attained Moksha possess 

SriRamanuja (1017AD-1137AD), the incarnation of Adi Seshan, left his body and went to Moksha (Vaikunda).

There are still millions of "Ramanuja Dasa" even today.

Even today, followers of Ramanuja who meditate him with devotion, get blessing from Sri Ramanuja.

Paramatma Narayana gives "Moksham" to devotees of those who attained moksha (Vaikunda).
Supreme God gives the same rights to his devotees in Vaikunda (Eternal World) to recommend moksha for those souls who worship them. 

Supreme God Narayana, even ready to opens the door of Eternal World (Vaikunda) to devotees of  Ramanuja who even ready to say,"Ramanuja is enough for me"

Such is the love and affection Lord Narayana have on his Devotees in Vaikunda. Ramanuja who himself is Adi Shesha serving God as a Bed is the dearest devotee of Lord Narayana.

'Sriman Narayanan' himself is a form of compassion.

At the death bed, Ajamila, shouted loudly "Narayana... Narayana..." after seeing invisible demi-gods of Hell trying to snatch him (soul) out of the human body.

Suddenly, 
souls who attained moksha (Vaikunda) appeared in their Dhivya Parshada form and commanded the demi-gods of Hell that "This soul (Ajamila) has the right to reach Vaikunda. Dare not to touch him".

Demi Gods of Hell who never encountered such will, to oppose them in 14 worlds, for frightened by their appearance and command.
They disappeared and reported the incident to Yama Dharma (king of Hell) who is below the Bhu Loka (Earth) i.e., south side of Earth.

Lord Yama politely said "Do not try to snatch that soul anymore. He is Divine. Let the Divine Dhivya Parshada decide his fate".

By Looking at the Dhivya Parshada themselves its obvious to see that look alike of Lord Narayana in Beauty, Divinity, with 4 hands holding sword, counch and chakra.

Ajamila who escaped from the death witnessed this divine conversation between demigods of hell and dhivya parshada. 
Actually, He called his son "Narayana" but not Supreme God Narayana. 

When he got to know just by calling his name mistakenly given him eligibility to attain Vaikunda, he realized the truth, he realized who is the real relation.
After that incident, escaping the death, he dedicated his life by chanting "Narayana.. Narayana" and meditated till he attain his Moksha.

After life, 
Ajamila reached ever lasting Eternal world Vaikunda and accepted "Dhivya Parshada" form. 

By just Chanting "Lord Narayana" name, Ajamila attained moksha.

Narayana gives all his "Aishwarya" (wealth) and right of give blessing to anyone by all souls who attained Moksha.

We may think.."If Lord Narayana have gives all his Aishwarya and right to bless anyone, will that make everyone who attained Moksha is also Paramathma (Supreme God)?..  How can be multiple Supreme God with equal powers?.. Will this make Chaos?"

Yes, Lord Narayana, gives Divine form of himself to all souls who attained Vaikunda.
Yes, Lord Narayana, gives even his appearance, counch, chakra, sword and ability to bless anyone they wish.
Yes, Lord Narayana, gives liberty to go anywhere around these 14 worlds to all souls who attained Vaikunda.
But, Lord Narayana, holds 2 key treasuries "Kausthuba" and "SriVatsa" with himself alone.

Lord Narayana is the creator of millions of Jeevathma and he is the one holding these Jeevathma (Jivatma).

He dresses the crowd of jivatmas as a "Kaustubum garland".

Jivatmas after several births gets a chance to born as human (Nara). By devotion to Narayana, Jivatma attains moksha (liberation from birth-death cycle).

Paramathma is also known as 'Narayana' as human (Naras) take refuge (Ayana) in Paravasudeva and travel to Moksha.

'Narayanan' is the cause name for Paravasudeva.

“Srivatsam” refers to Mahalakshmi.

All the beauties exist in this world, human bodies, birds, beasts, are just the spills of blessing of Mahalakshmi.

Unlike other souls in Vaikunda, Lord Narayana uniquely wears the "Kausthupam" representing all Jivatma and the "Srivatsam" representing all nature and its beauty.

Paramatma, who is the unlimited joyous soul himself, is one who bears the great responsibility of world administration. 
Jivatma who attained Moksha (Vaikunda) just enjoys all treasuries and blessing. They don't have this big headache of world administration.

Lord Narayana who is the creator of these million of Souls (Jivatma), created these 14 worlds for these souls to born again as brahma, demi gods, human, birds, plants, animals etc.,

For creation administration, he appointed Brahma, 
For protecting adminstration, he himself incarnated as Lord Vishnu,
For destruction, he himself incarnated as 11 Rudras.
By spreading the beautiness which represents Mahalakshmi, he created attraction on material world (Maya) to the millions of souls.
To guide these souls to the path of Dharma (Righteousness) he himself several times incarnated himself into his own creations. 
Such is the large heart of Lord Narayana to reach souls everywhere, everytime.

He incarnated himself in several Vibava Avatars like Narasimha, Vamana, Varaha, Koorma, Lord Krishna, Lord Rama, Lord ParasuRama in all his worlds.

He incarnated himself in several Archa Avatars like in Tirumala, SriRanga, Badri Narayana, Sree Mushnam etc.,



Till all these millions of souls attain Vaikunda by true devotion on him, he plays this ever lasting play of birth-death cycle of the world creation and destruction forever. 

Om Namo Narayana...



Interested to Read More? Click Here -> Do you think North Indians and South Indians are different or same?