தீயவர்களிடம் உறவு வைத்து கொள்ள கூடாது. ஹித உபதேசம்

ஹித உபதேசம்.

दुर्जनेन समं सख्यं प्रीतिं चापि न कारयेत् ।
उष्णो दहति चांगारः शीतःकृष्णायते करम् ॥

துர் ஜனேன சமம் ஸக்யம்
ப்ரீதிம் சாபி ந காரயேத் !
உஷ்னோ தஹதி சாங்கார:
ஸீத: க்ருஷ்ணாயதே கரம் !!





தீயவர்களிடம், நீங்கள் சண்டை செய்யவும் கூடாது.
உறவும் (தோழமை) வைத்து கொள்ள கூடாது.
தீய குணம் உள்ளவனை திருத்தவும் முயற்சி செய்ய வேண்டாம், சண்டையும் செய்ய வேண்டாம்.
சண்டையோ, உறவோ இரண்டுமே உங்களை பாதிக்க வாய்ப்பு உண்டு.

சூடாக இருக்கும் ஒரு நிலக்கரியை தொட்டால், கையை சுட்டு விடும்.
நெருப்பு அணைந்த பிறகு தொட்டாலும், கரியை தொட்டதனாலேயே கையை கரியாக்கி விடும்.

இந்த கரியை போன்றவர்கள் தான் தீயவர்கள்.

தீயவர்களிடம், நீங்கள் சண்டை செய்யவும் கூடாது.
தீயவர்களிடம், நீங்கள் உறவும் (தோழமை) வைத்து கொள்ள கூடாது.
துஷ்டனை கண்டால் தூர விலகு.

One should avoid friendship or close relationship with the wicked person who resembles charcoal, which if hot, burns you and, if cold, blackens your hand.

நன்றி. திரு. ஜோசப் on சுபாஷிதம் speech

sandhyavandanam Evening - Yajur - Hear and understand meaning of each sloka

sandhyavandanam Afternoon - Yajur - Hear and understand meaning of each sloka

sandhyavandanam Morning - Yajur - Hear and understand meaning of each sloka

Hindus should bring out inclusive nature and inclusive growth to protect our Dharma

Now a days, People talk about inclusive growth more.

What is inclusive growth?


Within a family, if you give less importance to one person, slowly that person will start feeling excluded.
This is not inclusive growth for a family. This is exclusive growth.

Your action should be inclusive in your approach always.

Inclusive growth is possible, only if you bring up inclusive nature in yourselves.

If you feel happy about certain things, think about others who dont have that happiness. 
You try to bring that happiness in other's life.

If you like to lead good life with security for your family, you should know that others do like to have their life good and secure. Work for them but don't spoil others.

If you don't like certain things, think about others who are living with those difficulties.
You try to bring them out of that misery.

Think of others same like you. 
Then, automatically, inclusive nature develops by itself in you.

Developing Inclusive nature in everyone, brings inclusive growth in society as well.

Now a days people have forgotten joint family culture, which was created primarily for this inclusive growth.

Joint family gives benefit of understanding each other, supporting each other as one family if any of the family members gets affected by finance or health crisis. 
Joint Family helps each other families staying together.
This was an inclusive growth in a family, to take care of needy at time of crisis.

Now, Our People live more exclusive.
Each family think about their own income, their own life and their own safety.

Families are split and live like apartments. 
In apartment, it looks like people stay together.
But in reality, they don't have an idea about their neighbour life style, problem etc.

Unfortunately, This is happening within your families as well because of this exclusive mindset. This is a serious concern.

Every family became selfish and trying to secure their own family for fame, pride, need, life style.

Inclusive growth is gone out of our life.
This need to corrected at families and in your society as well.

But what we are missing now a days, is the culture of inclusive growth to bring all family members together to reach better life.

The purpose of inclusive growth, is to identify those in need and supporting them to reach the same level.

Today a vedic brahmin spends his whole life, to study veda.
He became a priest to guard our temple with same purity.

People who earn and live with life style, must have this inclusive mindset to support these Vedic Brahmins and encourage those Vedic Scholars, who had spend their whole life to learn Veda than studying Materialistic educations, to hold our sanathana dharma and culture to lead a healthy life. 

If you are born in brahmin community but not reciting veda, you must atleast marry one of your daughter to a Vedic scholar to ensure brahmin Vedic scholars have faith to continue their Vedic Studies to pass onto next generation.

Otherwise, we will end up having all these Vedic temples in future but no Vedic priest with vedic knowledge. Already we started seeing many Vedic Temples with no pooja, no uthsavam. 

Brahmins who are in commercial life, have exclusive mindset and don't merge with vedic brahmins.

Inclusive mindset must grow to every hindus, to support each other to sustain ourselves for future.  Otherwise, Hindu Vedic Culture which is deteriorating will disappear because of us but not by other believers. 

Selfishness is the key problem and affected our inclusive growth. 
"Temple, Vedic Priest, Temple assets" must be protected by all Hindus irrespective of caste.
It happens only with this inclusive approach.

Scholars and Vedic Pandits knew about bhakti, god and moral values by reading veda and ithihaasam.
But what about others who are uneducated and excluded?

Shri ramanujar greatest service is "This inclusive growth for all National People".

Ramanuja looked at people who don't even knew that "There is a need to do bhakti (Love) to Supreme god and who is Supreme God as per Vedic Phrase".

In temple, you will see moolavar (Prime God).
He stays inside and wait for his devotee to come inside.

But the same god, will become as Utsavar and will come out of his temple in Chariot and roam around and stands next to us or to our home.
This utsavam is itself an inclusive approach of god, where he comes out to reach to us to give bhakti.

Similar way, taking pity on whole society, Ramanujar went out and spread bhakti and brought inclusive growth and made bhakti common to all.



Ramanuja knew that, he will attain moksha anyway but he was not selfish.
He roam around entire bharatha Varsha, proactively thought about those in need and spread bhakti all over bharatha desam.

Ramanuja devotees we see today are result of his inclusive approach 1000 yrs before.

The same inclusive growth towards bhakti is mentioned by adi sankara himself.

In a sloka Adi Sankara says,
"Siva and Vishnu (perumal) can be understood by learned Scholars and gyaani alone. But I see that this subramanyan (Karthikeyan) is the god, son of shiva is more inclusive and accepts and brings everyone into his fold to give bhakti in their mind".

• Let us Throw out, our selfishness from our mind.
• Let us Bring out a sense of helping others.
• Let us Bring out inclusive nature and inclusive growth together to prosper together.

Jai Jai Sankara, Hara Hara Sankara

Lecture by Sri Kanchi Bala Periyavar (Adi Sankara Mutt)
- காஞ்சி பால பெரியவர் - june 17, 2017 in nanganallur, chennai.)

sandhyavandanam Evening - Yajur - Hear and understand meaning of each sloka

sandhyavandanam Afternoon - Yajur - Hear and understand meaning of each sloka

sandhyavandanam Morning - Yajur - Hear and understand meaning of each sloka

கூரத்தாழ்வார் ஏன் மதுரை அழகர் கோவிலை தேர்ந்தெடுத்தார்?

சோழ அரசன், "சிவனே முதற்கடவுள்" என்று ராமானுஜரை சம்மதிக்க வைக்க முடிவு செய்தான்.
தன் சோழ படையை அழைத்து வர சொல்லி கட்டளையிட்டான்.



அரசன் மூலம் வரப்போகும் ஆபத்தை உணர்நது, சிறிது வயதில் மூத்தவரான "கூரத்தாழ்வார்", ராமானுஜர் போன்று காவி உடுத்தி, ராமானுஜரை சாதாரண வெள்ளை உடை உடுக்க சொல்லி, தப்பிக்க வைத்தார்.

ராமானுஜர் சில சிஷ்யர்களுடன் சோழ படைகள் வருவதற்கு முன் தப்பித்தார்.

சோழ படை, கூரத்தாழ்வாரை ஸ்ரீ ராமானுஜர் என்று நினைத்து, அரசவைக்கு கூட்டி சென்றனர்.

"சிவனே முதற்கடவுள்" என்று எழுதிக் கையெழுத்து போட சொல்ல, கூரத்தாழ்வார் மறுத்தார்.

அவரின் கண்களை பிடுங்கி எறிய ஆணை இட்டான்.
கூரத்தாழ்வார் தன் கண்களை தானே பிடுங்கி விட்டார்.

இந்த இக்கட்டான சூழ்நிலையில் ஸ்ரீ ராமானுஜர் நிலை எவ்வாறு இருந்தது? அவருடைய சிஷ்யர் கூரத்தாழ்வார் நிலை எவ்வாறு இருந்தது?

ஸ்ரீ ராமானுஜர் அடுத்த 12 வருடங்கள் ஸ்ரீ ரங்கத்தை விட்டு இருக்க வேண்டிய நிலைமை ஏற்பட்டது.

இனி நான் எங்கு போய் இனி இருப்பது? என்று தனக்கு வந்த நிலைமையை நினைத்தும் புலம்பவில்லை.
ஸ்ரீ ரங்கநாதருக்கு வந்த நிலைமையை நினைத்தும் புலம்பவில்லை.
தன் சிஷ்யர்களுக்கு வந்த நிலைமையை நினைத்தும் புலம்பவில்லை.


இது பகவான் இஷ்டம் என்று கவலையை மனதில் கொண்டு வராமல், இனி தான் செய்ய வேண்டிய காரியங்களை நோக்கி மேலும் பயணித்தார்.
அவருக்கு சோழ அரசனிடம் கோபமும் இல்லை.
இதுவே வைஷ்ணவ லக்ஷணம்.

குரு தன் ஞான நிலையில் இருப்பது ஆச்சரியமில்லை. கஷ்ட காலத்தை பகவான் இஷ்டம் என்று அறிந்து, மேலும் தனக்கான கடமையை தொடர்ந்தார்.

ஸ்ரீ ரங்கத்தை விட்டு செல்ல வேண்டிய கஷ்ட நிலைமையில்,  கண்ணை இழந்து இருந்த கூரத்தாழ்வார், பிருந்தாவனம் சென்று விடலாம் என்ற ஆசை கொண்டார்.
ஆனால், கண் தெரியாமல் ஸ்ரீ ரங்கத்தில் இருந்து, பிருந்தாவனம் செல்வது முடியாத காரியமாக இருந்தது.

பிருந்தாவனத்திற்கு இணையாக அழகர் கோவிலை கருதினார். அங்கு இருக்கும் சுந்தரராஜ பெருமாளை கண்ணனாக பாவித்தார். அருகில் இருக்கும் மதுரையை, மதுராவாக பாவித்தார்.
அழகர் கோவிலையும் அதை சுற்றி இருக்கும் வனத்தையும் பிருந்தாவனம் என்று பாவித்து, தனக்கு வந்த துக்கத்தை மறந்து, தன் 12 வருட காலத்தை கண் தெரியாமல், பூ கைங்கர்யம் செய்து, சுந்தரராஜ பெருமாளுக்கு பூ மாலை கட்டி கொடுத்து சாத்வீகமாக கழித்தார்.

கூரத்தாழ்வார், ஸ்ரீ ராமானுஜர் போன்றே மனப்பக்குவம் கொண்டிருந்தார்.

"ஐயோ! இப்படி ஒரு கஷ்டம் வர வேண்டுமா?
குருவை இழந்தேனே !
ஸ்ரீ ரங்கநாதரை இழந்தேனே !
ஸ்ரீ ரங்க வாசத்தையும் இழந்தேனே!
கண்களையும் இழந்து குருடானேனே!
இனி நல்ல காலம் வருமா?" என்ற எந்த புலம்பலும் இல்லாமல், ஸ்ரீ ராமானுஜரை போன்ற மனப்பக்குவத்துடன் மதுரைக்கு அருகில் உள்ள அழகர் கோவிலுக்கு சென்று அங்கு நந்தவனம் அமைத்து பூ கைங்கர்யம் ஸ்ரீ ராமானுஜர் திரும்பி ஸ்ரீரங்கம் வரும்வரை 12 வருடங்கள் செய்து கொண்டு இருந்தார்.



ஒரு நாள் கூட, தன் கவலையை, குறையை, "சுந்தரராஜ" பெருமாளிடம் சொல்லி கொண்டது கூட இல்லை.
சோழ அரசன் மீது கோபமும் இல்லை.
கண் தெரியாமலேயே 12 வருட காலங்கள், பூ கைங்கர்யம் பெருமாளுக்கு செய்தார்.

ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு நிகராக, துக்க காலத்தில் வைராக்கியத்துடன், பகவான் இஷ்டம் என்று சமாதானமாக, சாத்வீகமாக பொறுமையுடன் இருந்தார் கூரத்தாழவார்.
அனைவரும் கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடம்.

வர்ணம்... மனிதர்கள் நான்கு வர்ணத்துக்குள் வாழ்கின்றனர்

மனிதர்கள் நான்கு வர்ணத்துக்குள் வாழ்கின்றனர்.

1. English: priest, saint. Sanskrit: ப்ராம்மண.

இறை உணர்வு மேலோங்கியவர்கள் இவர்கள். உலக வாழ்க்கையை விட இறை உணர்வே இவர்கள் லட்சியம். ஏழையாக இருந்தாலும் கவலைப்படாதவர்கள்.  ப்ரம்மத்தை உபாஸிக்கும் ஆசை உடையவர்கள்.
இவர்கள் ப்ரம்மத்தை பற்றி சொல்லும் சமஸ்க்ரித வேதத்தை படித்து, இதிஹாசங்களை படித்து, அதன் அர்த்தத்தை அனைவருக்கும் சொல்ல ஆசை உடையவர்கள்.
இவர்கள் ப்ரம்மத்தை பற்றி வாயால் படிப்பதாலும், சொல்லுவதாலும், மற்ற அவயங்களை விட, இவர்களுக்கு வாயும், கண்ணும், காதுமே மிக முக்கியமானது.
தலை பகுதியில் வாய் இருப்பதால், பகவானின் தலை போன்றவர்கள் என்று உருவகம்.
அனைவருக்கும் தர்மம் எது, அதர்மம் எது என்று சாஸ்த்திரத்தின் வழியில் சொல்வதால், பகவானின் தலை போன்றவர்கள் என்று உருவகம்.

2. English: Army, police. Sanskrit: ஷத்திரிய.

இறை உணர்வு உடையவர்கள். அதை விட அனைவரையும் தர்ம வழியில் வாழ வைத்து, அவர்களை காப்பதே முக்கியம் என்று இருப்பவர்கள். நாட்டையும், மக்களையும் பகைவர்களிடமிருந்தும், தர்மம் வழியில் நடத்தி வாழ வைக்கவும் ஆசை உடையவர்கள். தான் நினைப்பது தர்மமா? அதர்மமா? என்று சந்தேகம் வரும் போது, வேதம் ஓதும் ப்ராம்மணனிடம்(priest, saint) கேட்டு தெரிந்து கொண்டவர்கள்.
இவர்கள் தேசத்தையும், மக்களையும் காப்பாற்றுவதிலேயே ஆசையாக இருப்பதால், மற்ற அவயங்களை விட, இவர்களின் பலத்தை குறிக்க கையும், தோளும், உறுதியான நெஞ்சும் மிக முக்கியமானது.
இதனால், இவர்கள் பகவானின் கை, தோள், நெஞ்சம் போன்றவர்கள் என்று உருவகம்.

3. English: Business people, self employed. Sanskrit: வைஷ்ய.

இறை உணர்வு உடையவர்கள். அதை விட தர்ம வழியில் பணம் நிறைய சம்பாதித்து, சுய தொழில் செய்து, வேலை வாய்ப்பும் கொடுத்து, நாட்டை காக்கும் ஷத்திரியன் சொல் படி இருந்து, நாட்டுக்காக, தர்மப்படி நடக்கும் பொது காரியங்களுக்கு பொருளுதவி செய்து, தானும் சுகமாக இருந்து, பலரையும் வாழ வைக்கும் ஆசை உடையவர்கள் இவர்கள். இவர்கள் வயிற்று மற்றும் தொடை பகுதி போன்றவர்கள். இவர்கள் தேசம் தேசமாக சென்று சுய தொழிலால் சம்பாதிக்கின்றனர். பயணம் அதிகம் போவதற்கு தொடை பலம் தேவை. அனைவரது பசியை போக்க இவர்கள் மூல காரணமாக இருப்பதால், இவர்கள் பகவானின் வயிறு, தொடை போன்றவர்கள் என்று உருவகம்.

4. English: Working people/Employee. Sanskrit: சூத்திரன்

இறை உணர்வு உடையவர்கள். இவர்கள் தானாக சுய தொழில் செய்ய தெரியாதவர்கள், துணிவு இல்லாதவர்கள்.
இவர்கள் நாட்டை காக்கும் அளவிற்கு உயிர் பயம் இல்லாத வீர நெஞ்சம் கொண்டவர்களும் அல்ல.
இவர்கள் காலம் முழுக்க இறை உணர்வுடனேயே, பொருள் சம்பாதிக்கும் எண்ணமே இல்லாதவர்களும் இல்லை.

இவர்களுக்கு பொருளும் வேண்டும், தர்மத்துடன் முடிந்த வரையில் இருக்க ஆசை படுவார்கள்.
நாட்டின் மீது பற்று இருக்கும், ஆனால் நாட்டை காக்கும் அளவிற்கு திறன் இல்லாதவர்கள்.

இவர்கள், யாரிடமும் சென்று அவர்களுக்கு உதவியாய் இருந்து, உழைத்து, அவர்கள் தரும் பொருளை வாங்கி கொண்டு வாழ்வர்.
தானாக எதையும் செய்ய தெரியாத இவர்கள், மற்றவர்கள் சொல்லும்  வேலையை சொல்லிக்கொடுத்து போலவே செய்து முடிக்கும் வல்லவர்கள். யாருக்கு இவர்கள் உதவி தேவையோ, இவர்கள் சென்று உழைப்பதால், இவர்கள் சூத்திரர்கள்.
சூத்திரம் என்றால் 'formula'.



இவர்கள் இல்லை என்றால், வேலைக்கு ஆள் கிடைக்க மாட்டார்கள்.
அதனால் இவர்கள் சூத்திரன் என்றனர்.

Formula தப்பாக போனால், கணக்கு தப்பாகும்.
அதே போல, இவர்கள் இல்லை என்றால், மற்ற மூவருக்கும் உதவி செய்ய யாரும் இல்லாமல் போகும்.
இதை குறிக்கவே, 'சூத்திரன்' என்ற வர்ண பெயர்.

ஓடி ஓடி மற்றவர்களுக்கு உழைப்பதால், உழைத்ததற்கு கூலி வாங்குவதால், இவர்கள் கால் ஓடுவதை குறிப்பதற்காக, இவர்கள் பகவானின் கால் பகுதி போன்றவர்கள் என்று உருவகம்.

If employee protest, business class affect.

If businessmen protest, country revenue goes down. Army and defence will affect due to low fund.

If army and defence protest, all class will affect.

If priest protest,... it is a hypothetical question. They won't. Their focus is not in material world. So they never protest.
If happens, all 3 class will have lack of real knowledge on sastha, and will do anything as per their own wish

குரு பக்தி பெரிதா? குருவின் கருணை பெரிதா?....

'பகவானை அடைய, எனக்கு குரு தேவையில்லை, அவர் துணையும் தேவையில்லை, குரு நம்பிக்கையும் இல்லை.
நானே முயற்சி செய்வேன்' 
என்று சொல்பவர்களுக்கு, சாஸ்திரம் பல வழிகளை சொல்கிறது.

கீதையில் இதையே சுருக்கமாக, கர்ம யோகம், ஞான யோகம், சந்யாஸ யோகம் என்று பல வழிகளாக சொல்லி கொடுக்கிறார்.

"நானே முயற்சி செய்வேன்" என்று சொல்பவர்களுக்காக பரமாத்மா ஸ்ரீகிருஷ்ணர் நமக்கு பல வழிகளை தன் திருவாயால் சொல்கிறார்.

செய்யும் காரியங்களை (கர்மத்தை) யோகமாக செய்ய தெரியவில்லையென்றால்,
அது வெறும் கர்மம் (செயல்) என்றாகி விடும்.
கர்மத்துக்கு பாவ, புண்ணியம் உண்டு, அதற்கு பலன் உண்டு.
அதனால், துக்கம், சுகம் உண்டு. மீண்டும் பிறவி உண்டு.
'எதையும் யோகமாக செய்ய தெரியாது' என்றால், தானே முயற்சி செய்வது வீண்.

ராவணன், கர்ணன், போன்றவர்கள் கூட கடும் தவம் செய்து பலம் பெற்றாலும், ஒரு ஆன்மீக குருவை நாடாததால், கர்வம் கொண்டிருந்தனர், அழிந்தனர்.

தானே எந்த செயலையும் யோகமாக செய்யும் திறமை இருந்தால் செய்யுங்கள் என்று யோக தர்மங்களை நமக்கு காட்டுகிறார் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்.

"யோகம் செய்து கடவுளை இந்த கலியில் அடைய எனக்கு திறமை இல்லை. 
பகவான் தான் என்னை காப்பாற்ற வேண்டும், அடுத்த பிறவி இல்லாமல் முக்தி கொடுக்க வேண்டும்" 
என்று உணர்ந்தவர்கள், ஒரு ஆன்மீக குருவை கட்டாயம் நாட வேண்டும்.

அவர் ஆன்மீக முன்னேற்றத்துக்கு என்ன சொல்கிறாரோ, அதன் படி நடக்க வேண்டும்.

இதுவே கலியில் சுலபமான வழியும் கூட.

குருவின் துணையில் யோக ஸித்தி ஏற்பட்டாலும், கர்வம் உண்டாகாது.  

அப்படியே கர்வம் உண்டானாலும், குருவே திருத்தி விடுவார்.

குரு பக்திக்கும், குரு கருணைக்கும் வித்தியாசம் உள்ளது:

ஒரு பெரிய குளத்தில், சுவையான நீர் இருந்தது.
குளத்தில் இறங்க முடியாத படி, கல்லும் முள்ளும் சூழ்ந்து இருந்தது.
குளத்தில் இறங்க நான்கு திசையிலும் அழகாக படித்துறைகள் அமைக்கப்பட்டு இருந்தன.



தெற்கு திசையில் உள்ள ஊர்காரர்கள் தெற்கு படித்துறை மூலம் இறங்கி, வேண்டிய அளவு தண்ணீீரை எடுத்துக்கொண்டனர்.
அதே போல, 

ஒவ்வொரு திசையிலும் உள்ள ஊர் மக்கள், அந்தந்த படித்துறைகளை பயன்படுத்தினர்.

இதே போன்று,
மோக்ஷம் (குளத்தில் உள்ள தண்ணீர் போல) அடைய விரும்பும் ஜீவன்களுக்கு, பகவான் "கர்ம யோகம், ஞான யோகம், சந்யாஸ யோகம்.." என்று பல படித்துறைகள் அமைத்து கொடுத்தார்.

கர்ம யோகம் செய்ய சக்தி உள்ளவர்கள் கர்ம யோகம் செய்து அந்த படித்துறை வழியாக மோக்ஷம் என்ற நீரை பருகி வைகுண்டம் சென்றனர். பிறவி கடலை கடந்தனர்.

ஞான யோகம், சந்யாஸ யோகம் செய்ய சக்தி உள்ளவர்கள் அந்தந்த படித்துறை வழியாக மோக்ஷம் என்ற நீரை பருகி வைகுண்டம் சென்றனர். பிறவி கடலை கடந்தனர்.

அப்போது இரண்டு காலும் இல்லாத ஒரு நொண்டி, இந்த குளத்தில் தண்ணீர் இருப்பதை அறிந்து, எப்படியோ கஷ்டப்பட்டு குளம் அருகில் வந்து விட்டான்.

ஆனால்,
படித்துறையில் இறங்கி தண்ணீர் எடுக்க அவனால் முடியவில்லை.

'தண்ணீர் வேண்டும்" என்ற தாகம் இருந்தது.
மேலும், 

படித்துறை வழியாக சென்று தண்ணீர் எடுப்பவர்களையும் பார்த்தான்.

இவர்களிடம் காலில் விழுந்தாவது தண்ணீர் கேட்டு வாங்க வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தான்.

அப்போது அங்கு  குளத்தில் இறங்க சென்ற ஒரு முதியவரை வணங்கி, 'தனக்கும் கொஞ்சம் தண்ணீர் கிடைக்குமா?' என்றான்.

இவன் பார்த்தவுடனேயே நிலைமையை உணர்நத அந்த முதியவர், 'நீயே முயற்சி செய்ய வேண்டியது தானே' என்று கிண்டல் செய்யாமல், இவனுக்காக இரக்கப்பட்டு, தானே இவனுக்காக தானே குளத்தில் இறங்கி, தண்ணீர் எடுத்து, இவன் அமர்ந்து இருக்கும் இடம் வந்து, தண்ணீர் கொடுத்து, தாகத்தை தீர்த்தார்.

இதே போன்று, 

மோக்ஷம் (குளத்தில் உள்ள தண்ணீர் போல) அடைய விரும்பும் ஜீவன், 'தன் முயற்சியினால் மோக்ஷம் அடைய முடியாது' என்று உணர்ந்து,
பகவான் சொன்ன கர்ம யோகம், ஞான யோகம், சந்யாஸ யோகம் என்ற பல படித்துறைகள் வழியாக செல்லும் திறன் படைத்த ஒருவரை தன் ஆன்மீக குருவாக ஏற்று, 
அவரிடம் முக்திக்கு வழி கேட்கும் போது, நம்முடையை நிலையை உணர்ந்து, கேலி செய்யாமல், கருணை கொண்டு, நமக்காக அவர் சிபாரிசு செய்து, மோக்ஷத்திற்கு வழி செய்து கொடுப்பார்.

மோக்ஷத்தில் ஆசை இருந்தும், சக்தி இல்லாதவர்கள் தான் உலகெங்கும் அதிகம் உள்ளோம்.

யோக மார்க்கத்தில் செல்ல துப்பு இருந்தால், இன்று மோக்ஷம் அடைந்து இருப்போமே..

யோக, கர்ம, ஞான என்று எந்த மார்க்கமும் செல்ல சக்தி இல்லாத நமக்கு, மோக்ஷம் அடைய ஆசை ஏற்படும் போது தான், குருவை தேட வேண்டும் என்ற எண்ணம் ஏற்படும். 

குரு பக்தியே இங்கு மிகவும் முக்கியம். 

குருவிடம் பக்தி செய்ய வேண்டியது நமக்கு இங்கு தேவைப்படுகிறது. 



அந்த ஊரில் ஒரு வழிப்போக்கன் வந்தான்.
வெயிலின் கொடுமையால், தாகம் எடுத்தது.
தண்ணீர் எங்கு கிடைக்கும்? என்று தெரியாததால், அங்கும் இங்கும் அலைந்து கொண்டிருந்தான்.

படித்துறையில் இறங்கி தண்ணீர் எடுத்து செல்பவர்களில் ஒரு முதியவர்,
"தண்ணீர் இல்லாமல் யாரும் கஷ்டப்படக்கூடாது!!" என்று நினைத்து, "யாராவது தண்ணீர் கிடைக்குமா என்று அலைகிறார்களா?"
என்று தானே தண்ணீரை எடுத்துக்கொண்டு, ஊர் முழுக்க அலைந்தார்.

இப்படி தண்ணீருக்காக அலைந்து கொண்டிருக்கும் இந்த வழிப்போக்கனை பார்த்து விட்டார் முதியவர்.

இவன் கேட்காமலேயே, இவன் அருகில் வந்து, முக மலர்ச்சியுடன் தன் கையில் உள்ள தண்ணீரை கொடுத்து, தாகம் தீர்த்தார்.
'இவன் தனக்கு நன்றி சொல்வானா?' என்று கூட எதிர்பார்க்காமல், இவன் தாகத்தை தீர்த்த சந்தோஷத்திலேயே சென்று விட்டார்.

இதே போன்று,
மோக்ஷம் (குளத்தில் உள்ள தண்ணீர் போல) அடைய விரும்பும் சில ஜீவன், 

சாஸ்திர அறிவும் இல்லாமல், 

யோக மார்க்கம் என்றால் என்ன? 

கர்ம மார்க்கம் என்றால் என்ன? 

என்று எந்த வழியும் தெரியாமல்,

குருவும் கிடைக்காமல், 

குருவை தானே கண்டு பிடிக்கும் திறனும் இல்லாமல், 

குரு பக்தி என்றால் என்ன? 

என்று தெரிய கூட வாய்ப்பு இல்லாமல்,

மோக்ஷம் அடைய வேண்டும் என்ற தாகம் மட்டும் கொண்டு அலைபவனை, 

ஞானியான ஆன்மீக குரு ஒருவர், தானே கருணையின் காரணமாக, இவனை தேடி  வந்து, அவன் மோக்ஷத்திற்கும் வழி செய்து விடுவார்.

குரு பக்தி கூட தேவையில்லை என்று பெருங்கருணை கொண்டு குரு மோக்ஷ பாதையை சிலருக்கு காட்டி விடுகிறார். 
இதுவே "குருவின் கருணை". 

குரு பக்தி இல்லாதவர்களுக்கும், சில சமயம் ஞான பூரணமான சத்குரு கிடைத்து விடுவதற்கு காரணம் இது தான். 

அபாரமான கருணையின் காரணமாக எந்த தகுதியும் இல்லாதவர்களுக்கும் குரு கிடைத்து விடுவது, குருவின் கருணையால் மட்டுமே.

குருவின் கருணைக்கு பாத்திரமானவன் மஹா பாக்கியவான்.

யோகம் செய்வது கடினம்.
குரு பக்தி செய்வதும் கடினம்.
ஆனால்,
குருவின் கருணைக்கு பாத்திரமாக, 'மோக்ஷம் அடைய வேண்டும்' என்ற தாகமே முக்கியம்.
இந்த தாகம் இருந்தால் கூட போதும். குரு தானே கிடைப்பார். 

குருவின் கருணையால், மோக்ஷமும், வாழும் காலத்தில் சுகமும் உண்டாகும்.

தாகம் இல்லாதவனுக்கு, உண்மையான ஆன்மீக குரு கிடைக்க மாட்டார்.
ஆன்மீக குரு கிடைத்தவர்கள் யாவரும், தாகம் உள்ளவர்களே.

குருவின் கருணை, குரு பக்தியை விட உயர்ந்தது.