சீதையை ராவணன் கடத்தி சென்று விட்டான்.
ராமபிரான்,
மரமே சீதையை கண்டாயா?
நதியே சீதையை கண்டாயா?
என்று கதறினார்..
உண்மையில் மரத்துக்கு அதிபதியான , நதிக்கு அதிபதியான தேவதைகளை தான் ராமபிரான் கூப்பிட்டார்.
தேவதைகள், ராமபிரானுக்கு பதில் சொல்லவில்லை.
"தர்மத்தில் இருப்பவனை தர்மம் காக்கும் என்று சாஸ்திரம் சொல்கிறது. தர்மத்தில் இருக்கும் எனக்கு இப்படி ஒரு கஷ்டம் வந்து இருக்கும் போது, தர்மத்தை காக்க வேண்டிய தேவதைகள் காப்பற்றாமல், அமைதியாக இருக்கிறார்களே!" என்று புலம்பினார்.
"தான் மனிதன் என்று நினைத்துத்தானே, தேவர்கள் பதில் சொல்லாமல் அலட்சியம் செய்கிறார்கள்" என்று கோபப்பட்டார்.
உடனே தன்னுடைய வில்லில் அம்பை பூட்டி,
"இந்த உலகம் முழுவதையும் நான் தலைகீழாக மாற்றி விடுகிறேன்." என்று ராமபிரான் சொல்ல, லக்ஷ்மணன் காலில் விழுந்து நமஸ்கரித்து சமாதானம் செய்து, மேலும் தேடி பார்க்கலாம் என்று அழைத்து கொண்டு சென்றார்.
स देव गन्धर्व मनुष्य पन्नगं
जगत् सशैलम् परिवर्तयामि अहम्।।
ஸ தேவ கந்தர்வ மனுஷ்ய பன்னகம்
ஜகத் ஸ சைலம் பரிவர்தயாமி அஹம் ||
- வால்மீகி ராமாயணம்
ராமபிரானுக்கு "ஒரு சொல். ஒரு வில்" என்று ஒரு பெருமை உண்டு.
"இந்த உலகை மாற்றி காட்டுகிறேன்" என்று சொல்லிவிட்டார்.
லக்ஷ்மணன் சமாதானம் செய்து விட்டார்.
இருந்தாலும், அவர் சொல் பொய் போனதாக ஆகி விட்டதா?
ராமபிரான் சொல் ஒரு போதும் பொய் போனதில்லை.
சீதாதேவியை தேடி வந்த ராமபிரான், ஜடாயு சீதாதேவிக்காக உயிரை தியாகம் செய்து விட்டார், என்றதும்,
"ஞானம் அடைந்தால் மட்டுமே மோக்ஷம். பறவை விலங்குகளை புதைப்பது தான் வழக்கம். தகனம் போன்றவை கிடையாது. போரிட்டு மரணம் அடைந்தால் வீர சுவர்க்கமே கிடைக்கும் மோக்ஷம் கிடைக்காது" என்ற கால சட்டத்தையே மாற்றி,
தன் கையாலேயே ஜடாயுவுக்கு தகனம் செய்து,
"என்னுடைய பூரண அனுமதியோடு நீ உத்தமமான லோகங்களுக்கு செல்" (मया त्वं समनुज्ञातो गच्छ लोकानन् उत्तमान्)
என்று க்ரம முக்தி என்ற முறைப்படி மோக்ஷத்திற்கு செல்ல ஒரு சாதாரண பறவைக்கு, கால சட்டத்தையே மாற்றி, தன் விருப்பத்தால் கொடுத்து விட்டார்.
தான் சொன்ன சொல்லை, ஜடாயு மூலமாக நிரூபித்து காட்டினார் ராமபிரான்.
